Χορεύοντας στο ταψί με τους λύκους
Στην καρδιά της λυκοφωλιάς –μόνο το ΚΚΕ αποκαλεί λυκοσυμμαχία την ΕΕ– πάει κάμποσος καιρός που οι δυο ευρωβουλευτές μας ζήτησαν να δουν τα διαβόητα, όπως αποδεικνύεται, συμβόλαια της γηραιάς, και καθόλου σοφής κυρίας Ευρώπης, με τους φαρμακευτικούς κολοσσούς για τα εμβόλια του κορωνοϊού.
Μετά την απαραίτητη γραφειοκρατική καθυστέρηση, μπορούσαν να δουν για μια – δυο ώρες, σ’ ένα δωματιάκι, μερικές χιλιάδες σελίδες με σβησμένα νούμερα, ποσά, προθεσμίες και όρους…
Κι ύστερα να βγουν να παλέψουν με τις αλεπούδες των παζαριών στο κακόηθες και σάπιο πολιτικό ρινγκ των σκοπιμοτήτων.
Βεβαίως αυτή η πολιτική πρωτοβουλία, κομμουνιστική γαρ, αμφιβάλλω αν πέρασε κι απ’ τα ψιλά των μέσων ενημέρωσης και του ψωραληθούς διαδικτύου.
Και καθώς δεν διαθέτουμε και τρολ, η «είδηση» χάθηκε στην τρέχουσα επικαιρότητα, κάπου ανάμεσα στα σκαλιά του Καπιτωλίου και τα σκαλάκια του Μαξίμου.
Και εντέχνως ξαφνικά, το κυρίαρχο πολιτικό φάσμα εκπλήσσεται, συνταράσσεται, οργίζεται, φουσκώνει και ξεφουσκώνει σαν τον Αυλωνίτη στις παλιές ταινίες, που οι φαρμακευτικές εταιρείες τα ‘καναν κυριολεκτικά θανατηφόρα σκατά, δηλαδή αυτό που οι κεφαλαιοκράτες λένε business as usual (ως συνήθως μπίζνες).
Καθυστερήσεις. Λιγότερες δόσεις. Καραβιές εμβολίων σ’ όποιον δίνει τα περισσότερα.
Έπιασαν και τις άθλιες, και τόσο συνηθισμένες, δικαιολογίες περί σαφώς ασαφών συμβατικών υποχρεώσεων, και οι κυβερνήσεις μαζί με το ευρωκονκλάβιο πλάκωσαν τη μία συνέντευξη Τύπου μετά την άλλη, για να εξηγήσουν στους ρημαγμένους απ’ τον ιό και την οικονομική δυσπραγία – φτώχεια λαούς της Ευρώπης ότι θα περιμένουν κάνα δυο χρόνια ακόμα για να εμβολιαστούν.
Δηλαδή για να πάρουν πίσω, με μια σύριγγα, με λίγα μιλιγκράμ εμβολίου, τα απίστευτα δισεκατομμύρια ευρώ που τσέπωσαν τα φαρμακερά θεριά.
Μέχρι στιγμής κανένας μεγαλόσχημος δεν ομολόγησε το απλούστερο των εγκλημάτων: Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μια λυκοφωλιά που χορεύει στο ταψί την υγειά μας, τη δουλειά μας, την ελευθερία μας, τελικά τη ζωή μας.
Και στέκεται δήθεν περήφανη στους πυλώνες και τις αξίες της, που συνοψίζονται στο επίσης απλό καπιταλιστικό δόγμα, όλα για το κέρδος.
Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά έρχεται καπάκι κι ένας ποταμός από αναρτήσεις στο twitter, από πολιτικούς πρωταγωνιστές, που προσπαθούν να εξηγήσουν τα φυσικά μαύρα κι άραχνα του συστήματος, με αστειάκια ή και σοβαρές απειλές (εδώ γελάνε), για μέτρα και δικαστικές απαιτήσεις, που θα πάρουν εναντίον των φαρμακευτικών εταιρειών, επειδή μετά τα φώτα προφανώς οι πολιτικοί φωτίστηκαν, και σα φλασιά κατάλαβαν ότι οι πολυεθνικές κερδοσκοπούν.
Όταν δε, πάνω στα παζάρια το πράγμα στρίβει, και αυτά αποδεικνύονται, και για τον πιο φιλοευρωπαίο, σκέτοι εκβιασμοί, να τος πετιέται κι ο εκλεπτυσμένος αντικομμουνισμός, που είναι πάντα απαραίτητος για να μην κατηγορηθεί ο κακός ευρωπαϊκός δήθεν συντονισμός του αναγκαίου εμβολιασμού.
Όποιος νομίζει ότι υπερβάλλω σε σαρκασμό, δεν έχει δει τον απίστευτο διάλογο που άνοιξε με αφορμή μια ανάρτηση της Ντόρας Μπακογιάννη στο twitter.
Η ευφυής Ντόρα γράφει με στόμφο πως:
«Καμία φαρμακευτική εταιρεία δεν έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται την πώληση των εμβολίων για κερδοσκοπικούς λόγους»!
Το κλειδί είναι στη διαχείριση, θα σκεφτεί κάποιος, που δεν μπορεί να φανταστεί ότι μια πολύπειρη νεοδημοκράτισσα θεωρεί τις φαρμακευτικές εταιρείες φιλανθρωπικά σωματεία, ΜΚΟ, ή τέλος πάντων ηθικά καπιταλιστικά εργαλεία.
Η ίδια, όμως, για να «υπερασπιστεί» σοβαρά, όχι μόνο την ηθική του καπιταλισμού, αλλά και τα λεφτά των Ευρωπαίων φορολογουμένων, σπεύδει δυο γραμμές πιο κάτω να διευκρινίσει:
«Προς ανησυχούντες μήπως έχω γίνει κομμουνίστρια… το κέρδος τους έχει ήδη συμφωνηθεί με την ΕΕ στη μεταξύ τους συμφωνία».
Κι εδώ χάνεται η μπάλα, όπως πάντα στις λυκοσυμμαχίες των πολυεθνικών. Η Υγεία είναι εμπόριο. Το εμβόλιο και το φάρμακο εμπόρευμα.
Ενώ άμα σε πουν κομμουνιστή/στρια, η Υγεία είναι κοινό αγαθό και δικαίωμα και το εμβόλιο –όπως και το φάρμακο– επιστημονικό και πολιτικό καθήκον απέναντι στο λαό.
Κέρδος δεν υπάρχει πουθενά.
Άρθρο της Λιάνας Κανέλλη
στη στήλη «Πατριδογνωμόνιο» του Ριζοσπάστη
