Ο τζίτζικας και ο …σκώληκας!
Για να είμαστε δίκαιοι με τα μυρμήγκια να τονίσουμε ότι στη «νέα εκδοχή» της κυρίας Ξαφά ο μέρμηγκας θα έπρεπε να αντικατασταθεί με τον σκώληκα. Διαβάστε το κείμενο της και θα δείτε πως ταιριάζει άψογα. Πάντως, εμάς μας ήρθε ένας μέρμηγκας στο μυαλό: «Ο μέρμηγκας» του Μάνου Λοΐζου.
Η κυρία Μιράντα Ξαφά είναι γνωστή για τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις της για το κόψιμο (κι άλλο) των συντάξεων.
Αυτό είναι το βιογραφικό της, όπως καταγράφεται στη σελίδα mirandaxafa.com:
«H Δρ. Μιράντα Ξαφά ξεκίνησε την καριέρα της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ουάσινγκτον to 1980, όπου επικεντρώθηκε στα σταθεροποιητικά προγράμματα στη Λατινική Αμερική.
Το 1991-93 εργάστηκε ως Διευθύντρια του Οικονομικού γραφείου του Πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη στην Αθήνα, και εν συνεχεία εργάστηκε ως αναλύτρια των διεθνών αγορών στο Λονδίνο και στην Αθήνα.
Μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του ΔΝΤ την περίοδο 2004-09, και εν συνεχεία στέλεχος της I.J. Partners με έδρα την Γενεύη, είναι τώρα διευθύνoυσα σύμβουλος της E.F. Consulting στην Αθήνα και ερευνήτρια του Center for International Governance Innovation (CIGI).
Έχει διδάξει οικονομικά στο πανεπιστήμιο Pennsylvania των ΗΠΑ, όπου έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές, και στο Princeton, και έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες πάνω σε διεθνή οικονομικά θέματα».
Σ’ ένα διάλειμμα – προφανώς – από την έντονη δραστηριότητα της στην υπεράσπιση του πιο ακραίου νεοφιλελευθερισμού και των πιο άγριων καπιταλιστικών μέτρων ενάντια σε λαούς ολόκληρους (γνωρίζουμε πόσο στραβομουτσουνιάζει η συνομοταξία της κυριάς Ξαφά με τέτοιες εκφράσεις) έγραψε μια «νέα εκδοχή» του τζίτζικα και του μέρμηγκα.
«Ο γνωστός μύθος του Αισώπου έχει δύο εκδοχές, την παλαιά και τη σύγχρονη»,
ενημερώνει και περιγράφει τη «σύγχρονη».
Σας προτρέπουμε να κλείσετε τη μύτη σας και να διαβάσετε το κείμενο μέχρι το τέλος.
Η κυρία Μιράντα Ξαφά καταφέρνει να φτιάξει μια από τις πιο γελοίες εκδοχές του παραμυθιού που πουλάει ο καπιταλισμός (πάλι αυτή η λέξη που φέρνει στραβομουτσούνιασμα):
Από τη μια οι άξιοι, άριστοι και δουλευταράδες και από την άλλη οι ανάξιοι, οι άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας που είναι και τεμπέληδες.
Δεν θα δώσουμε σημασία στους τρόπους που βρήκε να συνδυάσει τελείως διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις, με εξόφθαλμες διαφορές τις οποίες μάλλον δυσκολεύεται να διακρίνει ο νεοφιλελεύθερος νους της κυρίας Ξαφά.
Δεν θα μπούμε καν στον κόπο να γράψουμε μια εκδοχή του τζίτζικα και του μέρμηγκα.
Ο τζίτζικας και ο …σκώληκας!
Για να είμαστε δίκαιοι, πάντως, με τα μυρμήγκια να τονίσουμε ότι στη «νέα εκδοχή» της κυρίας Μ. Ξαφά ο μέρμηγκας θα έπρεπε να αντικατασταθεί με τον σκώληκα.
Διαβάστε το κείμενο της και θα δείτε πως ταιριάζει άψογα.
Κατά τα άλλα να μην ξεχάσουμε να επισημάνουμε ότι όταν ολοκληρώσαμε – μέχρι τη τελευταία λέξη! – τη «νέα εκδοχή» μας ήρθε στο μυαλό ένας μέρμηγκας:
«Ο μέρμηγκας» του Μάνου Λοΐζου.
Γνωρίζουμε ότι τέτοια «τραγουδάκια» είναι «δυσνόητα», για όσους φτιάχνουν «παραμύθια» που θα μπορούσαν να γραφτούν και σε τρεις συλλαβές (Δου – Νου – Του), αλλά εμάς μας αρέσουν.
Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ’ το χέρι.
Είμαι λέει ο πιο σοφός σ’ ολόκληρο τ’ ασκέρι.
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν – δυο προσκυνάμε,
εν – δυο πολεμάμε,
εν – δυο δεν πεινάμε.
Τα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι
όμως πρόσεχε καλά τ’ ωραίο σου λαρύγγι.
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν – δυο προσκυνάμε,
εν -δυο πολεμάμε,
εν -δυο μα πεινάμε.
Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν’ αλλάξει
πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν – δυο προσκυνάμε,
εν – δυο μα πεινάμε,
εν – δυο θα σε φάμε!
Πηγή: Ημεροδρόμος
