Τσεχία – Τελικά η «αριστερά» στην εξουσία!
Η τρέλα δεν πάει στα βουνά, πάει στην Πράγα!
Επιτέλους, το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα, ευτύχησα να δω τον εαυτό μου να ζει σε μια χώρα που έχει κομμουνιστές στην εξουσία μέσα σ’ αυτή την φάση ακροδεξιίλας που περνάμε!
Απ’ το πολιτικό ντεμέκ «αδιέξοδο» βγήκε χτες η Τσεχία που επί εννιά μήνες, απ’ τις τελευταίες εκλογές του Οκτώβρη είχε κυβέρνηση μειοψηφίας, δηλαδή κυβέρνηση διορισμένη απ’ τον πρόεδρο Zeman.
Ο πολυεκατομμυριούχος Andrej Babis που κέρδισε τις εκλογές και ηγείται του κεντρώου – και καλά – κόμματος «ANO» που θα πει «NAI» στα τσέχικα αλλά είναι τα αρχικά των λέξεων:
«Κίνημα Απογοητευμένων Πολιτών» (απ’ την Πράγα έρχομαι και στην κορφή κανέλλα δηλαδή),
στην προηγούμενη κυβέρνηση των σοσιαλδημοκρατών ήταν υπουργός οικονομικών.
Τώρα που βγήκε αυτός πρώτος και καταποντίστηκαν οι σοσιαλδημοκράτες, τα δεξιά κόμματα δεν συνεργάζονται και δεν δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον νέο πρωθυπουργό, που αντιμετωπίζει κατηγορίες για διαφθορά και υπεξαίρεση πόρων της ΕΕ για τις προσωπικές του μπίζνες.
Ό,τι κάνει δηλαδή ο κάθε σοβαρός ή ασόβαρος καπιτάλας στην Ευρώπη και τους πήρε τώρα ο πόνος τους δεξιούς.
Επιπλέον, βγήκε βρώμα ότι ο Babis ήταν και όργανο της μυστικής αστυνομίας επί σοσιαλισμού, κάτι που δεν μας κάνει και ιδιαίτερη εντύπωση καθότι πολλοί πρώην αξιωματούχοι σοσιαλιστικών χωρών,
άρπαξαν ευκαιρίες μετά το 89′ σε περιόδους χάους και αστάθειας είχαν άκρες, ήξεραν πώς να κινηθούν μέσα στην παρακμάζουσα κρατική δομή, πήραν κρατικές περιουσίες κλπ.
Το «σκοτεινό» αυτό παρελθόν, αλλά κυρίως το γεγονός ότι ο Babis είναι πιο πλούσιος απ’ το κεφάλαιο που εκπροσωπεί η δεξιά, είναι κόκκινο πανί για τα δεξιά κόμματα.
Έτσι λοιπόν ο Babis στράφηκε στους πρώην εταίρους του στην κυβέρνηση, τους σοσιαλδημοκράτες τώρα από θέση ισχύος.
Ωστόσο τα νούμερα δεν βγαίνουν πάλι, και οι δυο μαζί δεν συγκέντρωναν τον απαραίτητο αριθμό βουλευτών (78 + 15 = 93, χρειάζονται τουλάχιστον 101 βουλευτές σε σύνολο 200) οπότε χρειαζόταν μια έξτρα ενίσχυση.
Μετά από διαβουλεύσεις, οι κομμουνιστές, το κόμμα με τα κερασάκια, το Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας-Μοραβίας αποφάσισε να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης με 15 επιπλέον ψήφους απ’ τη βουλή στον πολυεκατομμυριούχο και τους σοσιαλδημοκράτες ζητώντας σαν ανταλλάγματα αξιώματα σε κρατικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με το Reuters, στην κρατική ηλεκτρική εταιρεία.
Επίσης ζήτησαν μείωση της συμμετοχής των τσέχων στρατιωτών στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ κάτι που ο Babis αρνείται να υλοποιήσει.
Το άλλο «θετικό» είναι ότι ο πρόεδρος Milos Zeman τα ‘χει καλά γενικά με τους κομμουνιστές, με το σημερινό κόμμα Βοημίας Μοραβίας δηλαδή.
Ο ίδιος υπήρξε μέλος του Τσεχοσλοβάκικου ΚΚ και διαγράφτηκε το 1970 επειδή ήταν αντίθετος με το σύμφωνο της Βαρσοβίας.
Ο πρόεδρος Zeman είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα των αντιφάσεων που υπάρχουν στη σημερινή Τσεχία, στο πρόσωπό του αντικατοπτρίζεται η πλειοψηφία των Τσέχων (που άλλωστε τον ψήφισε για πρόεδρο),
οι πολιτικές τους αντιλήψεις και οι συνήθειές τους:
- Πίνει μπύρα σα νεροφίδα,
- καπνίζει σα τσιμινιέρα,
- είναι φιλορώσος (ενώ υπάρχουν έντονα αντιρωσικά αισθήματα απ’ τους δεξιούς που ταυτίζουν τους Ρώσους με την ΕΣΣΔ),
- είναι σφόδρα αντιγερμανός κι αντιναζί (έχει αποκαλέσει τους απελαθέντες μετά το Β’ ΠΠ Γερμανούς πολίτες της Τσεχίας ως «πέμπτη φάλαγγα του Χίτλερ»),
- είναι φιλοϊσραηλινός, (στην καμπάνια του, υποστήριξε θερμά την μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ,)
-
φανατικός υποστηριχτής του Τραμπ,
- είναι σφόδρα κατά των μουσουλμάνων και των προσφύγων,
- κατά του Κοσόβου, ως ανεξάρτητου κράτους,
- κατά της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης,
- κατά του ΝΑΤΟ (!),
- είναι άθεος («ανεκτικός» όμως),
όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, είναι ό,τι να’ναι!
Το ίδιο αντιφατική είναι η ταυτότητα του κόμματος «ANO» του Babis και των ψηφοφόρων του, καθώς έχουν σαφέστατα φιλελέδικα-λαϊκίστικα χαρακτηριστικά,
φανταστείτε ένα κράμα «Ποταμιού» και «Κινήματος Πέντε Αστέρων», ωστόσο δεν έχει κόλλημα να συνεργαστεί με τους σοσιαλδημοκράτες και τους «κομμουνιστές»…
Επομένως, σύμφωνα με τα δικά μας κριτήρια φαίνεται εντελώς παράδοξο που ένα κατ’ όνομα «κομμουνιστικό» κόμμα υποστηρίζει έναν πολυεκατομμυριούχο για πρωθυπουργό, με βάση όμως τις ιστορικές, εθνολογικές και ψυχολογικές αναφορές του τσέχικου έθνους, δεν θα πρεπε να μας προκαλεί μεγάλη εντύπωση.
Δεν είναι τυχαίο μάλιστα που το Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο στις εκλογές του Οκτώβρη έπιασε ιστορικό χαμηλό (7,8%, ίσως η πρώτη φορά που έπεφτε σε μονοψήφιο ποσοστό),
μεγάλο μέρος των πρώην ψηφοφόρων του πήγε με το φιλελέδικο-ακροδεξιό κόμμα του Γιαπωνέζο-Τσέχου (!) εθνικιστή (!) Tomio Okamura που ήρθε τρίτος στις εκλογές επειδή ακριβώς εκφράζει τα ίδια αντι-μουσουλμανικά, αντι-ευρωπαϊκά και αντιπροσφυγικά αισθήματα του κόσμου!
Μύλος (Zeman!)…
Είναι λέει η πρώτη φορά μετά το ’89 που το ΚΚ ξανάρχεται στην «εξουσία» και ο υπόλοιπος πολιτικός κόσμος βγάζει αφρούς απ’ το στόμα.
Οι χίπιδες φιλελέδες «Πειρατές» βγήκαν στους δρόμους για διαδηλώσεις, το ίδιο και δεξιές δυνάμεις, πολιτικοί αναλυτές λίγο-πολύ λένε ότι ήρθε το τέλος του κόσμου.
Ντάξει, αγαπητοί Τσέχοι συμπολίτες πιείτε καμιά τσέχικη μπύρα που είναι και γαμώ, χαλαρώστε και μη στεναχωριέστε, σιγά την δεύτερη «Άνοιξη της Πράγας» να ούμε, σιγά το παλιό καθεστώς που ξαναήρθε στα πράματα.
Απ’ τα κερασάκια δεν έχουν να «φοβηθούν» – ούτε και φυσικά να περιμένουν – τίποτα, μια χαρά θα κάνει τη δουλειά της η νέα κυβέρνηση, που απλά έψησε και τους κομμουνιστές να τη στηρίξουν.
Η πραγματικότητα είναι ότι το ΚΚ το υποστηρίζουν παλιοί νοσταλγοί (ή μη) της Τσεχοσλοβακίας, ο μέσος όρος ηλικίας των μελών του είναι περί τα 70, ούτε συγκινεί ούτε εμπνέει τη νεολαία, μη μιλήσουμε φυσικά για επαναστατικά χαρακτηριστικά, αυτά θάφτηκαν κάτω απ’ την κερασιά.
Η πραγματικότητα στην Τσεχία είναι ότι υπάρχει ανάπτυξη, πολύ χαμηλή ανεργία που έπεσε μόλις στο 2,9% τον Ιούνιο και δίνει την ψευδαίσθηση της ευημερίας, ο μέσος Τσέχος ανειδίκευτος βγάζει λιγότερα από 700€.
Αυτοί οι αριθμοί βρίσκονται σ’ αυτά τα επίπεδα λόγω της συντηρητικής οικονομικής και νομισματικής πολιτικής, με ντόπιο νόμισμα, χαμηλές εισαγωγές, υψηλή γενικά φορολογία και η μπύρα να ρέει άφθονη.
Υπάρχουν ορισμένες κοινωνικές παροχές, δωρεάν φάρμακα, 3 χρόνια άδεια κυήσεως, επιδοτούμενο εισόδημα κλπ, που καλοαρέσουν στους Τσέχους και καλά κάνουν φυσικά.
Γεγονός είναι ότι οι μισοί και παραπάνω δεν εκτιμούν τα προνόμια αυτά ως κληρονομιά του σοσιαλισμού
– ασφαλώς υπάρχουν και οι ακραίοι φιλελέδες που λένε κόψτε τα όλα! – και η πραγματικότητα είναι η Τσεχία δεν είναι νησίδα στον ωκεανό, η ύπαρξή της και η σχετική της σταθερότητα είναι αβέβαιο πόσο θα κρατήσει.
Ιδιαίτερα τώρα μάλιστα που οι αναλυτές λένε ότι αυτή η κυβέρνηση με τη στήριξη των κομμουνιστών είναι ασταθής.
Σαν γνήσιος μπίζνεσμαν ο Babis δεν θα διστάσει αύριο-μεθαύριο να κάνει κολεγιά με δεξιούς-ακροδεξιούς όταν αυτοί «ξεπεράσουν» τις αντιρρήσεις τους.
Άρθρο του Άλεξ Δελάρζ που δημοσιεύτηκε στην Κατιούσα