Το ταξίδι του Δαρβίνου που θεμελίωσε τη Θεωρία της Εξέλιξης!
Στις 27 Δεκεμβρίου του 1831, ο Κάρολος Δαρβίνος ξεκινά το ταξίδι, μετά από το οποίο θα διατυπώσει τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών.
Ένα ταξίδι που κράτησε μέχρι τις 2 Οκτώβρη του 1836.
Σχεδόν πέντε χρόνια ταξίδι γύρω από τη γη, για την αναζήτηση στοιχείων, που τον βοήθησαν να διατυπώσει τη θεωρία της εξέλιξης και να εισηγηθεί τη θεωρία της φυσικής επιλογής.
Το ταξίδι του φαίνεται στο χάρτη.
Για το έργο του Δαρβίνου, ο Μαρξ (16/1/1861) απέτιε φόρο τιμής γράφοντας ότι:
«Είναι ξεχωριστά σημαντικό και μου χρησιμεύει σαν επιστημονική βάση για την ιστορική πάλη των τάξεων».
Από την πρώτη στιγμή το έργο του δημιούργησε κόντρα ανάμεσα στην επιστημονική κοινότητα και την εκκλησία και την πολιτική εξουσία των κυρίαρχων τάξεων.
Φανατισμό τύπου των χριστιανών που έγδαραν κι έκαψαν την Υπατία.
Σήμερα, αυτό το έργο διώκεται, διαστρεβλώνεται, αποσιωπάται. Κυρίως από την εκκλησία, το σχολείο και τις πολιτικές εξουσίες.
Σε κάποιες πολιτείες των ΗΠΑ μάλιστα απαγορεύεται η διδασκαλία της εξέλιξης και διώκονται οι εκπαιδευτικοί που την διδάσκουν.
Κι η απαγόρευση περνά με πιό διακριτικό τρόπο και σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Από τότε που η επιρροή της επιστήμης στην παγκόσμια κοινή γνώμη, «έκανε πίσω», σαν αποτέλεσμα των ανατροπών στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο, οι άνθρωποι δυσκολεύονται να πιστέψουν την θεωρία της εξέλιξης, που τους φέρνει αποδείξεις από τα απολιθώματα, από το DNA, ακόμα κι από το πώς εξελίσσεται ένα έμβρυο μέσα στην κοιλιά της μάνας του.
Αλλά τους έρχεται πολύ εύκολο να πιστεύουν σε θεούς, σε αγίους, σε φαντάσματα, σε μάγους, σε ζώδια, σε ελοχίμ κλπ. ή και στο ότι η γη είναι …επίπεδη, γυρίζοντας την ανθρωπότητα στην εποχή της ιεράς εξέτασης.
Ο Δαρβίνος κι η θεωρία του είναι άλλη μια απόδειξη της αιώνιας κίνησης και μεταβολής των πάντων. Στην προκειμένη περίπτωση, της αιώνιας αλλαγής των έμβιων όντων.
Ο Δαρβίνος είναι αντικειμενικά εχθρός (ο μεγαλύτερος) της στασιμότητας, της θεογονίας, της μοιρολατρίας.
Φυσικό είναι λοιπόν να περνά αιωνίως από την ιερή εξέταση, όσο συνεχίζουν να υπάρχουν οι… φορείς της.
Η επίθεση που δέχεται το έργο του Δαρβίνου, ξεκινά με την διαστρέβλωση όσων λέει η εξέλιξη.
Συνειδητά παραποιούν το Δαρβίνο, για να τον αντιμετωπίσουν (νομίζουν) ευκολότερα. Π.χ. ο Δαρβίνος ποτέ δεν είπε ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο.
Είπε ότι όλα τα πρωτεύοντα θηλαστικά, μεταξύ των οποίων κι ο άνθρωπος, κι όλων των ειδών οι πίθηκοι, έχουν κοινούς προγόνους.
Όμως ότι κι αν λέει κι ότι κι αν κάνει η κάθε εξουσία και «κοινή γνώμη», η επιστημονική κοινότητα προχωράει έχοντας τις θεωρίες του Δαρβίνου, στην ίδια αυτονόητη θέση επιστημονικού υποβάθρου, που έχουν τον Αριστοτέλη και τον Νεύτωνα. Τον Κοπέρνικο και τον Αϊνστάιν. Τον Αρχιμήδη και τον Γαλιλαίο.
Περισσότερα για τη ζωή και τη σημασία του έργου του Κάρολου Δαρβίνου, από δύο άρθρα του Ριζοσπάστη:
«Κάρολος Δαρβίνος: Ενας γίγαντας της επιστήμης» και «Με αφορμή την επέτειο γέννησης του Κάρολου Δαρβίνου».
Και δύο προτάσεις για βιβλία
Αλλά μιας που μιλάμε για το Δαρβίνο και την εξέλιξη, θέλω να σας προτείνω δυο σχετικά βιβλία.
Αν είστε με τη μεριά της επιστήμης, του ορθολογισμού, της ερμηνείας της φύσης, τότε ρουφήξτε τα.
— «Άνθρωπος, αυτός ο γίγας», των Μ. Ιλίν – Ε. Σεγκάλ. Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή.
Για μικρές ηλικίες. Εξαιρετικό δώρο για τις γιορτές. Εκλαϊκευτικό, αναλυτικό κι επιστημονικό.
Γράφτηκε σαν σχολικό βιβλίο βιολογίας στην ΕΣΣΔ. Εγώ εδώ και χρόνια τα κάνω δώρα σε εφήβους (μαθητές μου, παιδιά φίλων μου, κλπ).
— «Το ψάρι μέσα μας», του Neil Shubin. Εκδόσεις Κάτοπτρο.
Εξαιρετικό επιστημονικό εκλαϊκευτικό βιβλίο ενός παλαιοντολόγου – βιολόγου.
Αρχίζει με μια ανασκαφή στους πάγους στο βόρειο πόλο, όπου ανακαλύπτουν τον ενδιάμεσο κρίκο ανάμεσα στο ψάρι και τα θηλαστικά:
Ένα ψάρι που έχει πτερύγια –πόδια, αλλά έχει και βράγχια– πνεύμονες.
Από κει αρχίζει η πορεία της εξέλιξης του σώματος συνολικά, αλλά και του κάθε οργάνου του σώματος χωριστά, από το ψάρι μέχρι τον άνθρωπο.
Κάτι σαν απόδειξη της εξέλιξης των ειδών. Της καταγωγής του ανθρώπου.
Οι αποδείξεις μέσα από την πορεία εξέλιξης και ολοκλήρωσης του ανθρώπινου εμβρύου (που όπως λένε περνάει όλα τα προηγούμενα στάδια της εξέλιξης),
μέσα από το «διάβασμα» του DNA, μέσα από τα απολιθώματα και άλλα ευρήματα των παλαιοντολόγων.
Πηγή: Κατιούσα
