«Θα μπορούσε να γραφτεί στην ΚΝΕ Σεπολίων, προτίμησε τη σκληρή δουλειά»
Ο φασισμός και η ανοησία του Τζήμερου δεν κρύβονται
Ποιος είναι ο δρόμος των προλετάριων; Οχι να ενωθούν και να οργανωθούν, αλλά να δουλέψουν σκληρά σαν μονάδες, για να γίνουν άξιοι, άριστοι και να φτάσουν κάποτε στην κορυφή του κόσμου, ξεκινώντας από το μηδέν.
Ζήσε τον μύθο του αυτοδημιούργητου στον καπιταλισμό..
Αν είναι μάλιστα μετανάστες, είναι καλό να δείξουν… «διάθεση ενσωμάτωσης», δίνοντας –π.χ. στην Ελλάδα– χριστιανικά ονόματα στα παιδιά τους.
Αν δεν καταφέρουν να ενσωματωθούν και να διακριθούν, είναι δική τους «ατομική ευθύνη, που δεν αξιοποίησαν τις ευκαιρίες που είχαν από την «ελεύθερη οικονομία», αυτό το μαγικό σύστημα που… καταργεί τον καπιταλισμό, το πλεονέκτημα του χρηματικού κεφαλαίου και τις κομματικές πλάτες…
Για το αφήγημα αυτό, το «ηθικό δίδαγμα» από το παραμύθι του Γιάννη και του Θανάση είναι πως οι «άριστοι» δε χάνονται και διαπρέπουν παντού, σε κάθε χώρα, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Αρκεί να διαλέξεις τη σκληρή δουλειά από το να οργανωθείς στην ΚΝΕ Σεπολίων, να αρχίσεις τις πορείες και τις διεκδικήσεις.
Ολα αυτά ισχύουν στο μυαλό του Θάνου Τζήμερου.
Που δε μας εξηγεί τι μπορούν να κάνουν οι χιλιάδες μετανάστες που δεν έχουν το ταλέντο του Γιάννη, που βιώνουν διώξεις, ρατσισμό και διακρίσεις, χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα.
Αλλά φροντίζει να μας δείξει ότι είναι αλλεργικός σε βαθμό εμμονής με την ΚΝΕ, τη συλλογική διεκδίκηση και τους αγώνες που δεν περιορίζονται μέσα στο γήπεδο.
Γιατί η ανοησία και ο φασισμός του Τζήμερου δεν κρύβονται…
Πηγή: Κατιούσα
