Τα μάτια μας τετρακόσια…
Και θα κρίνουμε και θα κριθούμε!
Τα μάτια μας τετρακόσια. Ο ύπνος αλαφρύς σα σε σκοπιά μιας βάρδιας που δεν τη διέταξε κανείς.
Στην κουζίνα του μυαλού μας πρέπει να γίνουμε τόσο τολμηροί μάγειρες και να ‘μαστε τόσο διαβασμένοι, ώστε το αντίδοτο στο φασισμό, τον αιώνιο και συνάμα ανανεωμένο, τον ύπουλο, επιστημονικό αλλά και θεαματικά μασκαρισμένο, να τον αντιμετωπίζουμε με τις κατάλληλες συνταγές και δόσεις την κατάλληλη στιγμή.
Η έκδοση απόφασης για την πολύχρονη, αλλά όχι τόσο πολύκροτη και εκπαιδευτικά πολιτική, όπως της έπρεπε, δίκη, την Τετάρτη στις 7 του Οχτώβρη, ακόμα κι αν βγει και βαριά καταδικαστική, δεν θα είναι ούτε το τέλος του κοινοβουλευτικού φασισμού στη χώρα, ούτε το ξερίζωμα της γλώσσας του φιδιού.
Θέλει προσοχή το κλίμα που διαμορφώθηκε μετά τις τελευταίες εκλογές και εδώ, αλλά και, στο διάστημα της πανδημίας του κορωνοϊού, ανά την υφήλιο.
Η καθημερινή ειδησεογραφία πατώντας στο φόβο, στην ανασφάλεια, στην αγριότητα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και του ιού, και η ανταγωνιστική κούρσα των επιστημόνων, που στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι στο ερευνητικό επίπεδο απολύτως εξαρτημένοι από τους πολυεθνικούς γίγαντες της φαρμακοβιομηχανίας, και τα αστικά ανταγωνιστικά τερατώδη πολιτικά συμφέροντα, όλα τούτα σέρνονται στη λίπανση ενός γενικά αποδεκτού εδάφους «Μενγκελισμού». (Μην ξαναθυμίσω εδώ ποιος ήταν ο Μένγκελε).
Μες στον ορυμαγδό των ανακοινώσεων για φάρμακα, εμβόλια, αλυσίδες παραγωγής, κούρσες που θυμίζουν μεσαιωνικό ιπποδρόμιο, ποιος θα φτάσει πρώτος να πληρωθεί αδρά για σωτήρας της ανθρωπότητας, εσχάτως σύντροφοι, αρχίζει και κουβεντιάζεται το γενετικό προφίλ, όχι μόνον του ιού αλλά και των θυμάτων του.
Κι έτσι ο γονιδιακός φυλετικός ρατσισμός αρχίζει και καλλιεργείται με τον ίδιο τρόπο επιστημονικά, που κάτι κουμάσια σαν τον Τραμπ, τον Ορμπαν και τους ομοίους τους, καλλιεργούν την ανωτερότητα της λευκής φυλής.
Έτσι διαβάζεις ότι το χρωμόσωμα 3 π.χ., κατάλοιπο του Νεάντερταλ, απαντάται λίγο πολύ σε όλο το ανθρώπινο γένος, αλλά …πιο ισχυρό το έχουν οι κάτοικοι του Μπαγκλαντές και οι Κροάτες.
Και το μυστικό της αντοχής, λένε τα πυροτεχνήματα πληροφοριών της εποχής, στον ιό, είναι τελικά συνάρτηση του DNA.
Πάμε σιγά σιγά λοιπόν, όχι στην αρεία φυλή αυτήν τη φορά, αλλά στην προικισμένη από τη…φύση να αντιμετωπίζει τις πανδημίες, τωρινές κι επόμενες, ράτσα ανθρώπων. «Ράτσα»! DNAική!
Και με δυνατότητες επέμβασης στο ανθρώπινο γονιδίωμα που ήδη γίνονται, ακόμα κι από φωτισμένους καλοπροαίρετους γενετιστές, με στόχο την καταπολέμηση ασθενειών, αλλά και χωρίς την ιδεολογική άμυνα που απαιτείται για να μη διαχωριστεί ο κόσμος σε γονιδιακά ανώτερους και κατώτερους.
Κι έτσι οι δήθεν αθώες κουβέντες περί ατομικής ευθύνης γίνονται μπαλτάδες, που τεμαχίζουν λαούς και κοινωνίες για να τις ελέγξουν.
Γιατί, δεν γίνεται να έχει ατομική ευθύνη ο γέρος ή ο νέος πολίτης και να μην έχει ο δικαστής που ‘χει απέναντί του πεντέμισι χρόνια όλα τα αποδεικτικά στοιχεία για την εγκληματική ιδεολογία και πράξεις της Χρυσής Αυγής.
Γιατί δεν γίνεται να μην έχει ευθύνη ατομική κι ο επιστήμονας, που κυνηγάει είτε το χρήμα είτε το Νόμπελ, κρατώντας στα χέρια του τη γνώση, που εξ ορισμού είναι εξουσία.
Γιατί δεν γίνεται, πώς να το κάνουμε, να δηλώνει κάποιος ταυτόχρονα αντιφασίστας και αντικομμουνιστής.
Αυτό το τελευταίο είναι το χρωμόσωμα που φέρει τον ιό του ασυμπτωματικού φασισμού, ικανό να μολύνει και θεούς και δαίμονες.
Ήρθε η ώρα και να κρίνουμε και να κριθούμε. Και ατομικά και συλλογικά.
Άρθρο της Λιάνας Κανέλλη
στη στήλη «Πατριδογνωμόνιο» του Ριζοσπάστη
