Στο μάρμαρο κρίνονται όλα…
«Έχει δίκιο ο Ημεροδρόμος και ο Νίκος Μπογιόπουλος, λάθος μέγα η ανάρτηση μου για το ΚΚΕ. Ηταν μια κακή μέρα για μένα και για τις αρχές μου. Το αναγνωρίζω και ζήτω συγγνώμη. Εντιτ: Μέχρι κι η μάνα μου μού τα χώσε»
Τα παραπάνω έγραψε η Ελενα Ακρίτα σε ανάρτηση της στο facebook.
Υπενθυμίζουμε το δημοσίευμα του «Ημεροδρόμου» για το θέμα εδω: «Κρίμα κυρία Ακρίτα…»
«Σπάνιο δεν είναι οι άνθρωποι να κάνουν λάθη. Σπάνιοι Ελενα Ακρίτα είναι όσοι τα αναγνωρίζουν. Αυτό κάνει εκείνα για τα οποία διαφωνείς μαζί τους να γίνονται ίσως πιο πολύτιμα κι από όσα συμφωνείς»,
έγραψε σε ανάρτησή του ο Νίκος Μπογιόπουλος.
Πηγή: Ημεροδρόμος
Στο μάρμαρο κρίνονται όλα…
«Θα συνεχίσω να διαβάζω τα κείμενά της. Την επιφύλαξη όμως θα την κρατήσω.
Δεν μπορώ να μην το κάνω και το δικαίωμα το ‘δωσε εκείνη. Ήταν εξοργιστική η ανάρτηση.
Έφτανε και ξεπερνούσε το επίπεδο μιας καφενειακής συζήτησης και των επιχειρημάτων που ανασύρουν για να πλήξουν ότι πιο ευγενικό κι αγνό γεννήθηκε ποτέ. Διότι στην ουσία της αυτό έκανε, αυτό επιδίωκε.
Αυτό εξάλλου επιδιώκουν όλοι που με την παντιέρα κάτω από την οποία στοιχήθηκε, στοιχίζονται για να κάνουν ζημιά.
Να πλήξουν και να μηδενίσουν, να μην αναγνωρίσουν, να μην κρίνουν, και εν τέλει να μην αναλύσουν λάθη και δυσλειτουργίες, να διδαχθούν και να διδάξουν.
Oχι, με την υιοθέτηση μιας αντι-Στάλιν ρητορείας δεν χρίζεται ο «αριστερός,» αριστερότερος.
Δεν προσδιορίζεται σε σχέση με τον τάχατες «δογματικό» και δεν καταλαμβάνει θέση στο «προοδευτικό» πάνθεο μιας ήδη πεθαμένης, πάλαι ποτέ «ανανεωτικής προοπτικής» που στοιχειωμένη, ακόμα τριγυρνά από εδώ κι από εκεί, σέρνοντας τα κουρέλια της.
Oχι, το μοναστήρι ναν καλά αλλά όχι και στην άρνηση.
Ναι, γιατί αναθάρρησαν κάποιοι που με κλειστά τα μάτια και τ’ αυτιά έχουν στόχο τους να πλήξουν το σωστό. Και υιοθετήθηκαν όλα, απ’ τη φαρέτρα μιας αρρωστημένης δήθεν επιχειρηματολογίας.
Κι είναι ν’ απορείς: Πόσο εύκολα πατάς αυτό το ρημάδι το enter αν από πριν, δεν έχεις υιοθετήσει, έστω σ’ ένα βαθμό, αυτά τα ψέματα;
Πως από δυνητικά πολέμιος, με την πένα και το βάρος της υπογραφής, γίνηκες θύμα αυτής της στείρας διαλεκτικής που καταργεί την αλήθεια.
Στο μάρμαρο, στη γλώσσα, την παλιά, του σιναφιού, κρίνονταν όλα. Κι εσύ στο μάρμαρο έφερες κείμενο απαράδεχτο.
Δεκτή η συγγνώμη και σε τιμά αλλά όχι γιατί «μέχρι κι η μάνα μου μού τα χώσε ακόμα» ή γιατί ήταν μια «κακή μέρα» για σένα και τις «αρχές» σου αλλά γιατί αναγνωρίζεις –αν συμβαίνει αυτό ότι έχεις χρόνο να φέρεις στο μάρμαρο άλλο κείμενο, σωστό και διορθωμένο, που μέχρι να κλείσει η σελίδα θα επανορθώνει…».
Από το λογαριασμό στο facebook του Γιώργου Διαμαντούλη
