Πριν διαδηλώσεις ρώτα πρώτα: Πως; Με ποιους; Και γιατί;
Το συλλαλητήριο που έγινε στη Θεσσαλονίκη αλλά και αυτό που θα διεξαχθεί στην Αθήνα μονοπωλούν την πολιτική συζήτηση.
Πριν πολλά χρόνια συζητούσα με έναν παλιό έμπειρο σύντροφο μου που μου είχε πει κάτι που από τότε ποτέ δεν έχω ξεχάσει:
«Αγόρι μου», μου είπε, «για να οργανώσεις ή να συμμετέχεις σε έναν αγώνα θα πρέπει αυτόματα να απαντάς σε τρία ερωτήματα; Πώς; Με ποιους; Και γιατί;»
Σε αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσω να απαντήσω!
Πώς; Αυτό το ερώτημα στη συγκεκριμένη κινητοποίηση ίσως έχει την μικρότερη σημασία, αν και πολλές φορές, έχει άμεση σχέση με το περιεχόμενο μιας κινητοποίησης.
Με ποιους; Απαντώντας σε αυτό το ερώτημα αρχίζουμε και μπαίνουμε στην ουσία.
Γιατί όταν τέθηκε αυτό το ερώτημα οι ΝΔ, ΑΝΕΛ, Λεβέντης, Δήμαρχοι, Παπάδες κι άλλα πολιτικά στελέχη από την πλειοψηφία των αστικών κομμάτων,
δήλωσαν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να είναι μαζί με φασίστες, με παραστρατιωτικούς, με σκοταδιστικές παραθρησκευτικές οργανώσεις κτλ.
Δικαιολογούν τη στάση τους αναφέροντας ότι πάμε γιατί δεν θα χαρίσουμε τον κόσμο που συμμετέχει στους φασίστες. Ψήφους δεν θέλουν να χαρίσουν, έτσι βλέπουν όσους συμμετέχουν.
Άλλα έλεγαν πριν δύο μήνες για το όνομα των Σκοπίων, άλλα έκαναν όταν κυβερνούσαν! Πατρίδα τους είναι οι καρέκλες της εξουσίας και τα συμφέροντα των αφεντικών τους.
Κανένα πρόβλημα δεν έχουν να συνεισφέρουν στη διαμόρφωση εθνικιστικών και ρατσιστικών αντιλήψεων, αρκεί να κρατήσουν τον λαό στο «μαντρί» τους.
Όλοι αυτοί όταν τους καλείς να συμμετάσχουν σε συγκέντρωση για την ειρήνη ενάντια στους πολέμους που έχει κάνει το ΝΑΤΟ, λένε όχι γιατί είναι κομματικές (!), ενώ η ΧΑ είναι πολιτιστικός σύλλογος!
Με ποιους; Με αυτούς που καμώνονται τους ανεξάρτητους τους ακομμάτιστους και είναι στελέχη της ΝΔ, των ΑΝΕΛ, της ΧΑ και των λεγομένων Μακεδονικών Σωματείων του εξωτερικού που ήταν υπέρ του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, που τα περισσότερα λειτουργούν στις εκλογές ως πολιτικές οργανώσεις της ΝΔ;
Του Στρατηγού Φράγκου που στο Δημοψήφισμα του 2015 είχε ταχθεί ανοιχτά ΥΠΕΡ του «ΝΑΙ;»
Του στρατηγού Φράγκου πρώην στελέχους του ΝΑΤΟ που δήλωνε ότι:
«Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε προβλήματα στα Σκόπια γιατί εκεί υπάρχουν επενδύσεις δις ευρώ Ελλήνων (πατριωτών)»;
Του Στρατηγού Φράγκου που ως πρώην αρχηγός του ΓΕΣ είχε παρευρεθεί στο δικαστήριο για να καταθέσει υπέρ των Ειδικών Δυνάμεων του Λιμενικού σχετικά με ρατσιστικά συνθήματα που είχαν φωνάξει στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου του 2010;
Όταν ακούς για «ακομμάτιστους», για «ανεξάρτητους» το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτείς είναι ποιους κομματικούς στόχους εξυπηρετούν όλοι αυτοί.
Μάλιστα οι ίδιοι, άλλα και πολλοί αναλυτές ομολογούν ότι με τα συλλαλητήρια επιχειρείται αναδιαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού (δύναμη κομμάτων, νέα κόμματα κτλ).
Δηλαδή συμμετέχεις σε ένα δήθεν ακομμάτιστο συλλαλητήριο που όμως θα διαμορφώσει τον κομματικό χάρτη!!! Για σκέψου!!
Με ποιους; Τους εθνικιστές; Πότε οι εθνικιστές- φασίστες υπερασπίστηκαν την πατρίδα;
- Στην κατοχή ως συνεργάτες των Γερμανών;
- Στη χούντα ως βασανιστές;
- Στην εισβολή στην Κύπρο ως προδότες;
Οι Έλληνες εθνικιστές δεν έχουν καμιά διαφορά με τους Σκοπιανούς εθνικιστές που παρουσιάζουν χάρτες με τα Σκόπια μέχρι την Θεσσαλονίκη και Μέγα Αλέξανδρους.
Δεν έχουν διαφορά ούτε με τους Τούρκους εθνικιστές που θέλουν τα Ελληνικά νησιά και την Δυτική Θράκη. Είναι ακριβώς το ίδιο!
Αυτούς που θέλουν να πάρουμε την Πόλη, τη Μικρά Ασία και τα μισά Βαλκάνια.
Είναι αυτοί που κάνουν πως δεν ξέρουν ή δεν αναγνωρίζουν τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913, που προσδιόριζε τη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας και σε ποιες χώρες ανήκει, δίνοντας έτσι πάτημα στον Ερντογάν να αμφισβητεί με την σειρά του τη Συνθήκη της Λωζάνης, με ότι σημαίνει αυτό.
Αυτοί είναι οι εθνικιστές «το ένα χέρι νίβει το άλλο».
Όλους αυτούς τους γεννάει η ίδια μήτρα, εξυπηρετούν τα ίδια συμφέροντα, είναι τσιράκια των Αμερικάνων, των Ρώσων και όσων θέλουν να ευεργετήσουν τα συμφέροντά τους στην περιοχή.
Με αυτούς ΚΑΘΕ ΛΑΪΚΟΣ άνθρωπος ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να πάει μαζί!
«Σαν θα ‘ρθει η ώρα της πορείας, πολλοί δεν ξέρουν, πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους. Η φωνή που διαταγές τους δίνει, είναι του εχθρού τους η φωνή. Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει, είναι ο ίδιος τους ο εχθρός.» Μπ. Μπρεχτ
Γιατί; Το γιατί αφορά το περιεχόμενο ενός αγώνα, το τι διεκδικούμε. Τι διεκδικούν οι διοργανωτές του συλλαλητηρίου;
«Να μην υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» στο όνομα των Σκοπίων.»
Όμως το αντικείμενο των διαπραγματεύσεων δεν είναι αυτό. 150 χώρες αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως «Μακεδονία», ενώ και εμείς τα αναγνωρίζουμε αφού υπάρχει στο ΠΓΔΜ.
Σήμερα οι διαπραγματεύσεις αφορούν με ποιο όνομα θα δεχτεί η Ελλάδα να μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Αυτό το κρύβουν οι διοργανωτές των συλλαλητηρίων, κουβέντα δε λένε ή μάλλον λένε να μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, άλλα με άλλο όνομα.
Και εγώ απευθύνω την εξής ερώτηση:
«Τα Σκόπια, ακόμα και με το όνομα «Νότια Σουηδία» ενταγμένα στο ΝΑΤΟ και στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς του, προτεκτοράτο των Αμερικάνων στους ανταγωνισμός τους με Ρώσους και Τούρκους, δε θα είναι ένας διαρκείς κίνδυνος για την περιοχή;»
Αλλά για όλα αυτά κουβέντα δεν γίνεται από τους διοργανωτές. Όμως εσύ οφείλεις να έχεις βγάλει τα συμπεράσματά σου από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, στη Συρία, στη Λιβύη, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ κι αλλού.
Είμαι από τους «τυχερούς» που έζησα το κλίμα στο συλλαλητήριο το 1992 στη Θεσσαλονίκη. Εκεί που όποιος είχε άλλη άποψη και προσπαθούσε να την πει δημόσια κινδύνευε με λιντσάρισμα.
Κλειστήκαμε στα σπίτια μας γιατί έξω αλώνιζαν οι φασίστες. Ανήκω στους «Λακεδαιμονίους», όπως τους χαρακτήρισε ο Κύρκος, που όχι μόνο δε συμμετείχε άλλα είχε κι άλλη άποψη.
Και τα γραφώ αυτά απευθυνόμενος σε συναγωνιστές που καταθέτουν την απογοήτευσή τους για την ευκολία που ο λαός ακολουθεί «ξένες σημαίες». Τότε ήταν πραγματικά δύσκολα!!
Τότε το 95% του λαού ακολουθούσε όλους αυτούς, τώρα ένα σημαντικό κομμάτι του λαού είναι υποψιασμένο και δεν τους ακολουθεί.
Για αυτό καλές οι «εικονομαχίες» στο φέισμπουκ, καλή κι η πλάκα με τις γραφικές φιγούρες που θα παρελάσουν, άλλα υπάρχει κόσμος που ακόμα κι αν συμφωνεί με τα συλλαλητήρια, ακόμα και αν συμμετέχει πρέπει να τον βρούμε να του μιλήσουμε.
Κι αυτό πρέπει να γίνει στα σωματεία, στους χώρους δουλειάς, στην γειτονιά, στον σύλλογο παντού.
Εκεί πρέπει να εξηγήσουμε το δικό μας Πως; Με ποιους; Και γιατί;
Αυτό που θα εξασφαλίσει την ειρήνη μεταξύ των λαών και θα βάλει φρένο στα σχέδια των ιμπεριαλιστών.
