Πωλείται έτσι όπως είναι επιπλωμένο…
Στο Υπερταμείο η Κνωσός, το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου
και τα Ενετικά Τείχη!
«Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα…»
Η ιστορική και συλλογική μνήμη μπαίνει υποθήκη!
Για έναν αιώνα εάν δεν αποπληρώνονται τα δάνεια θα δίνονται στους δανειστές μνημεία!
Η εκχώρηση – επιδρομή στην δημόσια περιουσία του τόπου αποτελεί υλοποίηση του προαπαιτούμενου της δανειακής σύμβασης, που ψηφίστηκε τον Ιούνιο από τη Βουλή.
Στην λίστα τα ακίνητα δεν αναφέρονται ονομαστικά (ΦΕΚ Τεύχος Β’ 2317) αλλά με αριθμούς κτηματολογίου με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζουν οι αρμόδιοι φορείς(Δήμοι, Περιφέρειες κ.ά) ποια συγκεκριμένα ακίνητα «χαρίστηκαν» ως ενέχυρο για την αποπληρωμή των δανείων.
Η αποκρυπτογράφηση όλων των αριθμών κτηματολογίου είναι βέβαιο ότι θα μας φέρει προ εκπλήξεων σε σχέση με το είδος, τη σπουδαιότητα και το εύρος των μνημείων που εκχωρούνται.
Προς το παρόν – από τη μέχρι τώρα έρευνα – 117 ακινήτα από το Ηράκλειο διαπιστώθηκε ότι εκχωρούνται στο Υπερταμείο.
Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται:
- Τμήματα των Ενετικών Τειχών
- Η Κνωσσός,
- Το τένις,
- Τα Νεώρια,
- Κτίριο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης στην πλατεία Κουντουριώτη,
- Το παλιό κτίριο του τελωνείου,
- Το Χημείο,
- Το Δικαστικό μέγαρο,
- Η Πύλη του Αγίου Γεωργίου,
- Η είσοδος της Σαμπιονάρα,
- Το Παγκρήτιο στάδιο,
- Το αρχαιολογικό μουσείο παλιό και νέο,
- 65 στρέμματα στην περιοχή του Δρακουλιάρη,
- Το κτίριο Κοθρή που είχε πρόσφατα είχε εκχωρηθεί στο Δήμο για 30 χρόνια προκειμένου να αποκατασταθεί και να χρησιμοποιηθεί ως χώρος πολιτισμού και πινακοθήκη,
- Εκτάσεις εντός της πόλης
- Δημόσια πάρκα
- Ιδιωτικά ακίνητα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν περάσει στην κατοχή του δημοσίου από πλειστηριασμούς και πολλά άλλα.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, πριν από 2 μέρες κατήγγειλε ό,τι:
«Η απαράδεκτη αυτή ενέργεια, αν και συντελείται σε καιρό ειρήνης, μπορεί να παραλληλιστεί μόνο με τους βανδαλισμούς μνημείων και τη λεηλασία αρχαιοτήτων στα πέτρινα χρόνια της κατοχής ή τις αρπαγές αρχαιοτήτων κατά τον 19ο αιώνα.
Αποτελεί ύστατο σημείο συνταγματικής εκτροπής που μάλιστα λαμβάνει χώρα την ίδια στιγμή που θα περιμέναμε συντονισμένες ενέργειες για την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιοτήτων και τις νόμιμες αποζημιώσεις για την καταστροφή τους σε καιρό πολέμου».
