Ποια ιδεολογία αντιμετωπίζει τη γυναίκα ως «εμπόρευμα»;
Το εμπόρευμα δεν δικαιούται να έχει άποψη, δεν δικαιούται να αρνηθεί, δεν δικαιούται να υπάρχει παρά μόνο για να ικανοποιεί τον αγοραστή του
Πριν από λίγο καιρό αναστατώθηκαν τα προφίλ του fb από τη διαφήμιση που προέτρεπε τις νεαρές φοιτήτριες να εκδίδονται στους Sugar Daddies.
Ανατριχιάσαμε όλοι από την επιβεβαίωση (για άλλη μια φορά) ότι το οικονομικό σύστημα που μέσα του ζούμε, μας καθιστά εμπορεύματα, μας κάνει αντικείμενα, μας προτρέπει να εμπορευθούμε ακόμα και το σώμα μας.
Σε συνέχεια εκείνης της διαφήμισης, έρχεται τώρα μια διαπίστωση, ότι το ανθρώπινο σώμα, από κάποιους, θεωρείται είδος προς κατανάλωση, με ή χωρίς την θέλησή του.
Στα μυαλά ορισμένων, το να είσαι γυναίκα σημαίνει να εξυπηρετείς τις διαστροφές του οποιουδήποτε.
Το εμπόρευμα δεν δικαιούται να έχει άποψη, δεν δικαιούται να αρνηθεί, δεν δικαιούται να υπάρχει παρά μόνο για να ικανοποιεί τον αγοραστή του.
Αυτή η κουλτούρα, είναι προϊόν του συγκεκριμένου κοινωνικού-οικονομικού συστήματος που μας περιβάλλει, γι’ αυτό τα φαινόμενα, όπως ο βιασμός, προτείνω να τα μελετάμε σε σχέση με το οικονομικό μας σύστημα και με τις κυρίαρχες ιδεολογίες.
Αξίζει, θεωρώ, να ψάξουμε να δούμε ποια είναι αυτή η ιδεολογία που αντιμετωπίζει τη γυναίκα αποκλειστικά σαν εργαλείο τεκνοποίησης και ηδονής.
Ποια είναι η ιδεολογία που δεν αναγνωρίζει στις γυναίκες καμία κοινωνική διάσταση, καμία αξία, κανένα δικαίωμα στην άρνηση;…
Την ξέρετε, την έχετε διαβάσει, την έχετε ακούσει, την έχετε δει να σηκώνει το χέρι της και να χαστουκίζει γυναίκα σε ζωντανή τηλεοπτική εκπομπή.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ελληνικής αστυνομίας, το 2017 καταγγέλθηκαν συνολικά 156 βιασμοί.
Αυτό σημαίνει ότι μια γυναίκα βιάζονταν κάθε 55 ώρες, εδώ, δίπλα μας, στη γειτονιά μας, στην πόλη μας, στη χώρα μας…
Οι μελέτες υποστηρίζουν ότι μόνο το 6% των βιασμών τελικά καταγγέλλονται στην αστυνομία. Αν αυτό το ποσοστό είναι ακριβές, μεταφράζεται σε περισσότερους από 2.600 βιασμούς το 2017.
Αυτά είναι στοιχεία εύκολα μπορούμε να τα βρούμε στα στατιστικά δεδομένα των διαφόρων υπηρεσιών.
Το δύσκολο είναι να βρούμε ανθρώπους που να αναγνωρίζουν στον απέναντί τους το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, της ελεύθερης επιλογής και της αξιοπρέπειας.
