Πελετίδης: «Το νερό θα έρθει στην Πάτρα δωρεάν» (vid)

Άστραψε και βρόντηξε στη δευτερολογία του ο Κώστας Πελετίδης στο Δημοτικό Συμβούλιο για το φράγμα Πείρου – Παραπείρου:

«Δεν θέλουμε να πληρώσουμε, θέλουμε το νερό δωρεάν. Το νερό θα έρθει στην Πάτρα δωρεάν. Τι θα λένε τότε αυτοί που σήμερα λένε να πληρώσουμε; Όπως δικαιωθήκαμε με το τρένο, θα δικαιωθούμε ξανά με το φράγμα Πείρου – Παραπείρου».

Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας, στις 23 Νοέμβρη συζητήθηκε το θέμα που αφορά στο προσχέδιο δημιουργίας Α.Ε., ως φορέα για τη διαχείριση του Φράγματος Πείρου – Παραπείρου, με εισηγητή του Δήμαρχο Πατρέων, Κώστα Πελετίδη.

Η εισήγηση του Δημάρχου έχει ως εξής:

«Όπως είναι γνωστό στο Δημοτικό Συμβούλιο, το έργο «Ύδρευση Πάτρας από ποταμούς Πείρο και Παράπειρο» είχε ενταχθεί στο Ταμείο Συνοχής προγραμματικής περιόδου 2000 – 2006 και με προθεσμία ολοκλήρωσης την 31/12/2012.

Δυστυχώς παρά τις εισηγήσεις στο Δημοτικό μας Συμβούλιο στις 27 Μαρτίου 2013, ότι το έργο της κατασκευής του φράγματος Πείρου – Παραπείρου φτάνει στο τέλος του και ότι τέλος Αυγούστου 2013, θα γίνει η έμφραξη και θα αρχίσει να συγκεντρώνεται το νερό, αυτό δεν έγινε.

Το έργο μέχρι σήμερα δεν είναι ολοκληρωμένο και λειτουργικό.

Το έργο αυτό αποτελεί μια σημαντική και αναγκαία υποδομή στην περιοχή μας, στην διασφάλιση ενός από τα πιο σημαντικά αγαθά, του νερού.

Από όταν αναλάβαμε ως Δημοτική Αρχή μέχρι και σήμερα, με πλήθος ενέργειες και πρωτοβουλίες, πιέζουμε για την ολοκλήρωση του έργου.

Να σας θυμίσω αρκετές κοινές πρωτοβουλίες με τους όμορους Δημάρχους Δυτικής Αχαΐας και Ερυμάνθου και τους Προέδρους των ΔΕΥΑ Πάτρας και Δυτικής Αχαΐας.

Μία εξ αυτών, στις 19/7/2016 έγινε συνάντηση με το Γ.Γ. του Υπουργείου κ. Δέδε, στην οποία συζητήθηκε διεξοδικά η δημιουργία Φορέα Διαχείρισης του φράγματος Πείρου Παραπείρου.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται στην αντίστοιχη επιστολή που επιδόθηκε στο Υπουργείο:

«[…] Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και πρέπει να εξασφαλίζεται σε επάρκεια, φθηνό και υγιεινό για όλους.

Η διαχείριση του φράγματος Πείρου – Παραπείρου πρέπει να γίνεται από Εθνικό Δημόσιο Οργανισμό Υδάτινων Πόρων θα χρηματοδοτείται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, θα προβαίνει σε προσλήψεις, θα υλοποιεί τα απαιτούμενα έργα και θα κάνει παρεμβάσεις για την ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων […].

Είναι επιτακτική ανάγκη να παρθούν αποφάσεις για ένα έργο ζωτικής σημασίας και προς όφελος των κατοίκων της περιοχής και να αξιοποιηθούν τα εκατομμύρια ευρώ που έχουν προέλθει από τις φορολογίες των πολιτών».

Από όσα δημόσια λέει τώρα η κυβέρνηση, ξεκινούν οι διαδικασίες έμφραξης του φράγματος, ώστε καλώς εχόντων των πραγμάτων, περί το τέλος του 1^ου τριμήνου του 2019 να είναι δυνατή η λειτουργία των συνολικών εγκαταστάσεων του έργου.

Για να γίνει αξιοποίηση των αποθεμάτων του ταμιευτήρα απαιτείται η εισροή σημαντικής ποσότητας υδάτων, προκειμένου η στάθμη τους να ξεπεράσει το επίπεδο της πρώτης υδροληψίας.

Σύμφωνα μ’ αυτά που λέει το υπουργείο με τις υπηρεσίες του, αυτό απαιτεί τουλάχιστον 3 χρόνια.

Στην πρόσφατη επίσκεψή του, ο Υπουργός κ. Σπίρτζης, μας έδωσε προσχέδιο για την δημιουργία του φορέα που θα αναλάβει τη διαχείριση του έργου.

Το περιεχόμενό του σας είναι γνωστό. Προτείνεται η ίδρυση Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία «Εταιρία Διαχείρισης Έργων Πείρου – Παραπείρου Αχαΐας Ανώνυμη Εταιρία» και τον διακριτικό τίτλο «Ε.Δ.Ε.Π.Π. Α.Ε.», η οποία θα διαχειρίζεται το φράγμα Πείρου – Παραπείρου.

Εξ’ αρχής λέμε, ότι το προσχέδιο αυτό απορρίπτεται γιατί κινείται στη λογική της ανταπόδοσης, της μετακύλησης του κόστους λειτουργίας, συντήρησης στους δημότες, μέσω της επιπλέον κοστολόγησης του νερού, της μετατροπής του νερού σε πλήρως εμπορεύσιμο είδος.

Η λογική δημιουργίας αυτού του φορέα, είναι μέσα στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας και του κερδοφόρου φορέα, ώστε να γίνουν τα απαιτούμενα έργα που αφορούν εκτός από τη διαχείριση τον εκσυγχρονισμό και επέκταση των δικτύων, λες και τα λαϊκά στρώματα δεν πληρώνουν δυο και τρείς φορές φόρους, για να γίνουν τέτοια έργα.

Είναι σε πλήρη ευθυγράμμιση με την Κοινοτική Οδηγία 60/2000/ΕΚ για τη κοστολόγηση και τιμολόγηση του νερού, (με την επιβολή περιβαλλοντολογικού τέλους και τέλους πηγών) και θα σημάνει την υπερβολική αύξηση της τιμής του, για τα λαϊκά νοικοκυριά της πόλης και τους αγρότες της περιοχής. (Σχετική απόφαση 135275/22-5-17 της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων).

Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, η οποία μάλιστα κάνει ήδη σχέδια για την «τουριστική αξιοποίηση» της παραλίμνιας περιοχής που θα δημιουργηθεί, σε σχετική δήλωση του Περιφερειάρχη, προτρέπει να συμμετέχουν οι Δήμοι στο Φορέα Διαχείρισης, τον οποίο μάλιστα χαρακτηρίζει «μια πολύ καλή ευκαιρία».

Αναφέρω ορισμένα πολύ χαρακτηριστικά άρθρα του προσχεδίου, για τη δημιουργία Α.Ε.

Στο άρθρο 4, στους σκοπούς της εταιρίας στην παράγραφο δ αναφέρει ότι είναι η κοστολόγηση του νερού, αδιύλιστου και διυλισμένου σύμφωνα με τις υφιστάμενες νόμιμες διαδικασίες, τις οδηγίες της Ε.Ε και τις εθνικές ρυθμίσεις για την αειφόρο διαχείριση των υδάτων
Στο άρθρο 6, Πόροι – Περιουσία αναφέρει ότι οι πόροι της νέας εταιρίας Ε.Δ.Ε.Π.Π. Α.Ε. προέρχονται από α) ίδια κεφάλαια γ) τη συμμετοχή ωφελουμένων δ) επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό μέσω του Π.Δ.Ε. της Γ.Γ.Υ. του ΥΠ.Υ.ΜΕ. που εποπτεύει την Ε.Δ.Ε.Π.Π.Α.Ε., στο βαθμό που επιτρέπεται, από τις εκάστοτε δημοσιονομικές συνθήκες.
Στα θέματα λειτουργίας της νέας εταιρίας στον τρόπο λειτουργίας του Δ.Σ., εκτός των άλλων, αναφέρει στις αρμοδιότητες τον ορισμό της εταιρικής χρήσης, ο τρόπος κατάρτισης του ισολογισμού και η διανομή των κερδών και τα απαραίτητα διοικητικοοικονομικά θέματα λειτουργίας της εταιρίας.

Με βάση τα παραπάνω, αλλά και την συζήτηση με τον κ. Υπουργό, γίνεται κατανοητό ότι η Α.Ε. θα λειτουργεί ανταποδοτικά, με βάση τα έσοδα που θα έχει από τους καταναλωτές, δηλαδή με αύξηση της τιμής του νερού και της ακύρωσης στην πράξη της όποιας δυνατότητας για την ύπαρξη κοινωνικού τιμολογίου για τις λαϊκές οικογένειες που δεν έχουν και δεν μπορούν να ανταποκριθούν.

Αυτό θα μπορούσαμε να το καταλάβουμε, εάν αφορούσε βιομηχανίες, ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Δεν είναι αποδεκτό να πληρώνουν οι δημότες μέσω των τριών Δήμων, Πάτρας, Δυτικής Αχαΐας και Ερυμάνθου, γιατί αυτοί έχουν πληρώσει μέσω φορολογικών δηλώσεων, ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ ειδικούς φόρους για βενζίνη, πετρέλαιο, οινοπνευματώδη, τσιγάρα και πλήθος άλλων φοροληστειών.

Τα χρήματα αυτά που συγκεντρώνονται και αναδιανέμονται μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, διεκδικούμε να χρηματοδοτούν και να καλύπτουν λαϊκές ανάγκες.

Δεν προορίζονται για να τα κάνουν «καλό της ψυχής τους» αυτοί που κάθισαν στο σβέρκο του ελληνικού λαού.

Από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις ΝΑΤΟϊκές δαπάνες δίνονται 4 δισ., την ίδια στιγμή που δεν δίνεται δεκάρα τσακιστή για βασικές λαϊκές ανάγκες.

Ο λαός των τριών Δήμων μας πλήρωσε, τα χρήματά του πρέπει να επανέλθουν με έργα, όπως η λειτουργία του φράγματος Πείρου – Παραπείρου και αδάπανα να φτάνει στις δεξαμενές των Δήμων μας και από εκεί με τις υπηρεσίες μας, να φτάνει στους δημότες.

Η Δημοτική Αρχή θεωρεί το νερό ως το πολυτιμότερο φυσικό πόρο, ο οποίος πρέπει να είναι κοινωνικό αγαθό και να παρέχεται δωρεάν η πολύ φθηνά, μέχρι του σημείου αποφυγής της σπατάλης του.

Αυτό το ίδιο το γεγονός όμως, ότι η ανάγκη για χρήση και κατανάλωση του νερού είναι αναγκαία για το λαό μας, έχει στρέψει την προσοχή του μεγάλου κεφαλαίου για την ιδιωτικοποίησή του, για να αντλήσουν σίγουρα κέρδη.

Διεθνώς και στη χώρα μας έχει, χρόνια τώρα ξεκινήσει η συστηματική προπαγανδιστική προετοιμασία, αλλά και η διαμόρφωση του νομοτεχνικού πλαισίου, που πλέον η ύδρευση, η αποχέτευση, ακόμα και η άρδευση να αποτελούν πωλήσεις στη σημαντική επιχειρηματική δραστηριότητα.

Αυτό το βλέπουμε με τον Καλλικράτη και τον Κλεισθένη τώρα.

Αποτελεί σημαντικό βήμα στην εμπέδωση από το λαό, της λογικής της ανταποδοτικότητας. Δηλαδή της πολιτικής ότι, όλες οι υπηρεσίες που πριν παρείχε το κράτος δωρεάν μέσω της γενικής φορολογίας, τώρα πρέπει να ξεπληρωθούν σαν δήθεν διακριτές παροχές, οι οποίες κοστίζουν συγκεκριμένα ποσά στους Δήμους.

Ας πάρουμε τώρα ένα παράδειγμα: Ο Δήμος μας, μέσω εξωτερικού αγωγού παίρνει δωρεάν τα νερά του Γλαύκου. Τώρα θα πρέπει να πληρώνει για το νερό που παίρνει, από το Φράγμα Πείρου – Παραπείρου.

Με βάση τα παραπάνω, απορρίπτουμε το προσχέδιο για τη δημιουργία ανώνυμης εταιρίας, επιμένουμε η διαχείριση του έργου αυτού να γίνει από Εθνικό Δημόσιο Οργανισμό Υδάτινων Πόρων, ο οποίος θα διαθέτει Περιφερειακά Παραρτήματα κατά υδατικά διαμερίσματα.

Ο ενιαίος κρατικός αυτός φορέας θα σχεδιάζει, θα υλοποιεί και θα παρακολουθεί έργα και παρεμβάσεις για την ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων ώστε να εξασφαλίζεται νερό σε επάρκεια, φθηνό και υγιεινό για όλες τις περιοχές, ανάλογα με τις ανάγκες τους.

Μ’ αυτό τον τρόπο αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά φαινόμενα όπως τα πλημμυρικά, η διάβρωση των εδαφών, το ξέπλυμά τους από οργανική ύλη που προκαλεί το φαινόμενο της ερημοποίησης, σε συνδυασμό με την υψηλή στην χώρα μας ηλιοφάνεια.

Έχουμε καλύτερη διαχείριση του χειμαρρικού προβλήματος, της εκτέλεσης ειδικών δασοτεχνικών, φυτοτεχνικών έργων, της αντιμετώπισης των απωλειών από τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης, επίσης με αυτόν τον τρόπο θα επιλέγεται η κατάλληλη μέθοδος και τεχνική άρδευσης, κατά είδος καλλιέργειας, δηλαδή θα υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός για το υδάτινο δυναμικό της χώρας.

Δεν θα συμβάλλουμε στις επιδιώξεις της Ε.Ε., του κεφαλαίου, που έχουν την αμέριστη στήριξη των μέχρι σήμερα αστικών κυβερνήσεων, να εδραιωθεί η ανταπόδοση, δηλαδή η επιπλέον φορολογία στο λαό μας για βασικές λαϊκές ανάγκες, όπως είναι η ύδρευση, η αποχέτευση, η καθαριότητα, οι παιδικοί σταθμοί κ.α..

Προς αυτή την κατεύθυνση θα πάρουμε και άλλες πρωτοβουλίες για την ενίσχυση του αιτήματος, της διεκδίκησης και ενημέρωσης του Πατραϊκού Λαού.

Συνεχίζουμε να διεκδικούμε:

Την αποπεράτωση του φράγματος Πείρου – Παραπείρου και τη διαχείρισή του από Εθνικό Δημόσιο Οργανισμό Υδάτων.
Την άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων στις ΔΕΥΑ και την χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Την κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής των Οδηγιών της Ε.Ε. για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Τη συνταγματική κατοχύρωση ότι το νερό αποτελεί Δημόσιο αγαθό και δεν ιδιωτικοποιείται.
Τη χρηματοδότηση από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους για την κατασκευή έργων ύδρευσης-αποχέτευσης και αντιπλημμυρικής προστασίας.
Τη τιμολόγηση των ΔΕΥΑ από τη ΔΕΗ με βιομηχανικό τιμολόγιο.
Την κατάργηση του ΦΠΑ στη τιμή του νερού».