Πάτρα: Η Δημοτική Αρχή κι η Διοργάνωση των Μεσογειακών Αγώνων
Επειδή πολλά λέγονται και γράφονται αυτές τις μέρες στην Πάτρα, με αφορμή την ανάληψη των Παράκτιων Μεσογειακών Αγώνων, δημοσιεύουμε ένα κείμενο του Στέλιου Παλαρμά, που βάζει τα πράγματα στη σωστή τους θέση.
Η Πάτρα κέρδισε το στοίχημα και θα είναι η πόλη που θα διοργανώσει τους Παράκτιους Μεσογειακούς Αγώνες του 2019.
Αυτό αποφάσισαν τα μέλη της Διεθνούς Επιτροπής των Μεσογειακών Αγώνων, στην Ταρραγόνα της Ισπανίας, μετά την παρουσίαση του φακέλου υποψηφιότητας της Πάτρας από την Επιτροπή Διεκδίκησης.
Διάχυτη είναι η χαρά των Πατρινών που ένα τόσο μεγάλο αθλητικό γεγονός θα διοργανωθεί στην πόλη μας.
Την αρχική χαρά διαδέχεται ένα βασικό ερώτημα:
Τι όφελος θα έχει η Πάτρα και οι δημότες της από την διοργάνωση των αγώνων;
Το ερώτημα είναι εύλογο και παραπέμπει στην τελευταία φορά που η Πάτρα βρέθηκε στο διεθνές προσκήνιο με τη διοργάνωση «Πάτρα, πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης 2006».
Τι άφησε η προηγουμένη διοργάνωση:
- Καταγγελίες για μίζες.
- Έργα που πληρωθήκαν και δεν έγιναν.
- Υπερτιμολογήσεις.
- Αλληλοκαρφώματα των υπευθύνων για αδιαφάνεια.
- Ρεμούλες κτλ.
Τι δεν άφησε στην πόλη:
- Κανένα έργο υποδομής, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με σκοπό να προαχθεί σε αυτή την πόλη ο πολιτισμός!!!
Τραυματική εμπειρία για την πόλη, άρα και λογική η ανησυχία των πολιτών. Θα αλλάξει αυτή η εικόνα;
Η απάντηση είναι ότι έχει ήδη αλλάξει!
Η Λαϊκή Συσπείρωση είναι στο τιμόνι της διοίκησης της Πάτρας τα τρία τελευταία χρόνια. Αυτά τα χρόνια δέχτηκε σκληρή κριτική για λάθη, παραλείψεις, καθυστερήσεις.
Ομως, τρία χρόνια τώρα, δεν έχει ειπωθεί μισή κουβέντα, δεν έχει γραφτεί μισή γραμμή για σπατάλη, ρεμούλες, αδιαφάνεια, «εργολαβίες» κτλ.
Η δημοτική αρχή σέβεται και το τελευταίο ευρώ του Πατραϊκού λαού, ενώ είναι γνωστό ότι μια σειρά από μεγάλα έργα στην πόλη πραγματοποιήθηκαν με ελάχιστα χρήματα, παρακάμπτοντας μελέτες και μεσάζοντες που οι πολίτες πλήρωσαν πολύ ακριβά τα προηγούμενα χρόνια.
Η μέχρι τώρα πορεία της δημοτικής αρχής δίνει τα εχέγγυα κι αποτελεί την ασφαλιστική δικλείδα ότι η Πόλη μόνο κέρδος θα έχει να αποκομίσει από τη διοργάνωση των αγώνων.
Αυτός είναι και ο στόχος που περιγράφεται στην απόφαση του δημοτικού συμβουλίου:
— Το συνολικό κόστος της διοργάνωσης, θα καλυφθεί πλήρως από το αρμόδιο Υπουργείο όπως εγγράφως δεσμεύεται η κυβέρνηση.
— Η διοργάνωση των αγώνων συνεπάγεται και τη δημιουργία αντίστοιχων αθλητικών εγκαταστάσεων. Οι υποδομές θα παραμείνουν μετά τους αγώνες στην πόλη μας και θα αποδοθούν για ελεύθερη και δωρεάν χρήση στη νεολαία και τους αθλητικούς φορείς της περιοχής.
Οσον αφορά το κόστος της λειτουργίας, της συντήρησης αλλά και για το απαραίτητο προσωπικό, ισχύει η γενική θέση που έχουμε διατυπώσει, αυτά να καλυφθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό και το αρμόδιο υπουργείο, με μόνιμο προσωπικό.
— Η πόλη μας διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά (ευρύ θαλάσσιο μέτωπο, μορφολογία ακτογραμμής, ανέμους, κλίμα, ιστορική παράδοση και σύγχρονη δυναμική στο Ναυταθλητισμό κ.ο.κ.), για τη διοργάνωση των Παράκτιων Μεσογειακών Αγώνων.
Η δημοτική αρχή στηρίζει το μαζικό λαϊκό αθλητισμό, υπερασπίζεται το δικαίωμα του λαού και της νεολαίας να έχει δωρεάν άθληση και ελεύθερη πρόσβαση στους αθλητικούς χώρους.
Οι Παράκτιοι Μεσογειακοί Αγώνες δίνουν την ευκαιρία για άσκηση στο φυσικό περιβάλλον, που είναι ελκυστική, προάγει τη δημόσια υγεία και προσφέρει αναψυχή.
Στις σημερινές συνθήκες που η αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ του κεφαλαίου και των αστικών κυβερνήσεων, κλιμακώνεται κι ο λαός δοκιμάζεται από τις συνεχείς «αξιολογήσεις» και τα μνημόνια, ενώ τα ναρκωτικά και οι άλλες εξαρτήσεις πλασάρονται ως λύση στα αδιέξοδα της νεολαίας, η άσκηση στο φυσικό περιβάλλον σαν υγιής και δημιουργική διέξοδος αποκτά ιδιαίτερη αξία.»
Η ουσία είναι ότι για τον πολιτισμό και τον αθλητισμό υπάρχουν δυο αντιλήψεις:
— Η πρώτη αντίληψη – αφορά τις προηγούμενες δημοτικές αρχές και τα κόμματα που τις στήριξαν – που θεωρεί τον πολιτισμό και τον αθλητισμό προϊόν που πουλιέται ως θέαμα, με σκοπό το κέρδος πολυεθνικών, εργολάβων, μεσαζόντων κι άλλων.
— Κι η δεύτερη –αυτή της δημοτικής αρχής της Πάτρας– που θεωρεί τον αθλητισμό και πολιτισμό πρώτα και κύρια ως την καθημερινή δημιουργική ενασχόληση των εργαζομένων της νεολαίας, της τρίτης ηλικίας, εξασφαλίζοντάς τους αυτό το δικαίωμα, προσφέροντας υποδομές και προσπαθώντας όπου τα καταφέρνει να μην επιβαρύνει τον λαό για την χρήση τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Παμπελοποννησιακό στάδιο, που συνειρμικά μας πάει σε ένα τρίτο μεγάλο γεγονός που φιλοξένησε η Πόλη, τους Ολυμπιακούς αγώνες.
Το στάδιο ανακατασκευάσθηκε για τους αγώνες του 2004, με κόστος πολλών εκατομμυρίων και αμέσως μετά ερήμωσε ,έκλεισε για τους δημότες.
Εδώ και τρία χρόνια το στάδιο άνοιξε, φιλοξενεί χιλιάδες αθλούμενους, αποτελεί ένα κύτταρο ζωής για την Πόλη, ενώ η διοικούσα επιτροπή συνεχώς βελτιώνει και συντηρεί τις εγκαταστάσεις.
Οι παράκτιοι Μεσογειακοί Αγώνες θα δώσουν την ευκαιρία στους Πατρινούς, αλλά και σε χιλιάδες επισκέπτες, να παρακολουθήσουν αθλήματα που γίνονται στη θάλασσα (ιστιοπλοΐα, κολύμβηση ανοιχτής θαλάσσης, aquathlon, κανό, σκι κ.ά.) ή στην παραλία (beach volley, beach soccer, beach handball, beach tennis, beach wrestling).
Ομως, το πιο σημαντικό είναι ότι με βάση το φάκελο διεκδίκησης, προβλέπεται η κατασκευή αθλητικών υποδομών στο έλος της Αγυιάς, στην Πλαζ, στο μόλο της Αγίου Νικολάου και στο Νότιο πάρκο.
Η κατασκευή αθλητικών υποδομών σε αυτά τα σημεία θα είναι ένα τεράστιο κέρδος για την Πόλη και θα δώσει την δυνατότητα για ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη του μαζικού λαϊκού αθλητισμού.
Τέλος, δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό και να μην κάνω και ένα πολιτικό σχόλιο…
Θυμάμαι, παραμονές των δημοτικών εκλογών, δημοτικές παρατάξεις και τα κόμματα τους, να προειδοποιούν τον Πατραϊκό λαό:
«Ότι τυχόν εκλογή της Λαϊκής Συσπείρωσης, θα οδηγήσει την Πόλη στον μαρασμό, στην μιζέρια, στην απομόνωση.»
κι έλεγαν:
«Το ΚΚΕ θα βάλει μια ντουντούκα στο δημαρχείο και μόνο θα καταγγέλλει. Κανένα έργο δεν θα γίνει στην Πόλη».
Σε όλα μέσα έπεσαν!!!
Η δημοτική αρχή παραμένει πιστή σε αυτό που υποσχέθηκε προεκλογικά:
«Οτι μαζί με το λαϊκό κίνημα θα διεκδικήσει και θα εφαρμόσει μια σειρά από μέτρα, που θα ανακουφίζουν τον λαό από την συνεχιζόμενη αντιλαϊκή πολιτική κι ότι δεν θα σταματήσει ούτε στιγμή να δείχνει τον δρόμο της ανατροπής του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, τον δρόμο όπου οι εργαζόμενοι θα έχουν την εξουσία, οικοδομώντας μια άλλη κοινωνία χωρίς φτώχια, ανέχεια και εκμετάλλευση».
