Όταν η καλλιέργεια αυταπατών είναι «δεύτερη φύση» σου
«Τα ίδια Παντελάκη μου…»
Αυτό θα μπορούσε να πει κανείς ακούγοντας τον Γραμματέα της ΛΑΕ, πρώην στέλεχος και υπουργό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, Παναγιώτη Λαφαζάνη, να μιλάει για τα λεγόμενα «κίτρινα γιλέκα» στη Γαλλία.
Έτσι, σε συνέντευξή του ανακάλυψε στα «κίτρινα γιλέκα» αυτή τη φορά ένα «νέο κίνημα» και μια νέα:
«Εξέγερση που δείχνει τη χρεοκοπία της φιλελεύθερης κυβέρνησης Μακρόν, η οποία εξυπηρετεί τον μεγάλο πλούτο, αυξάνοντας τη φτώχεια στη γαλλική κοινωνία».
Σημειώνει μάλιστα ότι:
«Μεγάλα λαϊκά κινήματα μπορεί να προκύψουν «αιφνιδίως», χωρίς να τα «καθοδηγεί» ή να τα «προβλέψει» κανένας».
Τα ίδια περίπου έλεγε, μαζί με άλλους (που σήμερα βεβαίως συνεχίζουν να υπουργεύουν), για το λεγόμενο «κίνημα των πλατειών» και των «αγανακτισμένων», το οποίο ουσιαστικά καλλιέργησε το έδαφος για την πολιτική ανάδειξη των αυταπατών και των ψευδαισθήσεων που έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση,
και ταυτόχρονα για την άνοδο του εθνικισμού και την ενίσχυση μορφωμάτων όπως η Χρυσή Αυγή.
Το πόσο «ακαθοδήγητα» και «αιφνίδια» ήταν όλα αυτά, το ξέρουμε πολύ καλά στην Ελλάδα, όταν στη «διαδικτυακή κινητοποίηση» των «αγανακτισμένων» συμμετείχαν ανοιχτά και αστικά ΜΜΕ,
όπως ο – κατά τ’ άλλα μνημονιακός – ΣΚΑΪ, που είχε κάθε Κυριακή απευθείας μετάδοση από το Σύνταγμα.
Και βέβαια δεν ξεχνάμε το αντιδραστικό στίγμα αυτών των συγκεντρώσεων, του συγχρωτισμού διαφόρων τάσεων με κύρια συνδετικά στοιχεία:
- την απέχθεια στο συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα (με το σύνθημα «έξω τα συνδικάτα»),
- τον αντικομμουνισμό
- και το αίτημα – ουσιαστικά – μιας «άλλης» διαπραγμάτευσης με την ΕΕ,
μια «αντίθεση στο μνημόνιο» από τη σκοπιά αστικών δυνάμεων και επιχειρηματιών.
Τώρα ο Λαφαζάνης ζητάει από τον ελληνικό λαό να διαγράψει αυτή την πείρα.
Η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται ενιαία στην ΕΕ και συσσωρεύει αγανάκτηση και οργή στο λαό είναι «ένα το κρατούμενο».
Όμως τα «ακαθοδήγητα» και «αιφνίδια» και στη Γαλλία «κινήματα» στοχεύουν να διοχετευτεί η λαϊκή δυσαρέσκεια στα ανώδυνα κανάλια της κυβερνητικής εναλλαγής, στο πλαίσιο της ενδοαστικής αντιπαράθεσης που κλιμακώνεται, έχοντας και γεωπολιτικές «ουρές».
Ορισμένοι έχουν για «δεύτερη φύση» τους την καλλιέργεια αυταπατών και σύγχυσης στο λαό…
Πηγή: Ριζοσπάστης
