Όταν η CIA αποδομεί το μύθο των Γκουλάγκ!
Άρα και το μύθο για τα «εκατομμύρια των εκκαθαρίσεων του Στάλιν»
Όσο δυναμώνει η διεθνής αντικομουνιστική – αντισοβιετική εκστρατεία, τόσο πιο συχνά θα ακούμε τη λέξη «Γκουλάγκ», συνοδευόμενη από τερατολογίες αντάξιες όσων έλεγαν παλιότερα ότι «οι κομμουνιστές έτρωγαν νήπια».
Θα τα βλέπουμε σε τηλεοράσεις, επίσημες κρατικές εκδόσεις, σχολικά βιβλία.
Θα τα ακούμε σε ομιλίες πολιτικών, σε κηρύγματα παπάδων, σε διαλέξεις πανεπιστημιακών που κατέχουν «έδρες» του «με το αζημίωτο αντικομουνισμού» στα πανεπιστήμια της «αγοράς».
Θα ακούμε ότι ήταν:
«Τα μέσα του Στάλιν για την καταστολή των αντιδημοκρατικών αντιφρονούντων».
Θα μετρήσουμε πολλά εκατομμύρια «μάρτυρες του κομμουνισμού» στα λόγια των κάθε λογής απολογητών του σαπισμένου κόσμου που ζούμε.
Δυστυχώς όμως για τους επί γης αντικομουνιστές, είναι πια καιρός που οι πληροφορίες κυκλοφορούν και τα έγγραφα των μυστικών υπηρεσιών της εποχής, αποχαρακτηρίζονται και δημοσιεύονται.
Αφορμή γι’ αυτό το κείμενο αποτέλεσαν δυο αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της CIA για τα «Στρατόπεδα εργασίας στην ΕΣΣΔ».
Και η CIA, ο αρχιτέκτονας κάθε αντισοβιετικής επιχειρήσεις κατασκοπίας και συκοφάντησης για πολλές δεκαετίες, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει κάποια προκατάληψη υπέρ της ΕΣΣΔ.
Αντίθετα τα έγγραφα βρωμάνε αντισοβιετισμό και συκοφαντία.
Αυτό όμως είναι το σημαντικότερο:
Ότι την ώρα που κάνουν αυτή την προσπάθεια, ούτε στο ελάχιστο δεν βρίσκουν στοιχεία που να δικαιώνουν τις σημερινές φήμες περί των Gulag και των εκατομμυρίων νεκρών.
Κι ακόμα πιο σοβαρό είναι ότι δεν πρόκειται για αναφορές κάποιας συγκεκριμένης στιγμής, αλλά για γενικότερες εκτιμήσεις που έχουν ιστορική αναφορά και απολογιστικό χαρακτήρα.
Όταν η CIA αποδομεί το μύθο των Γκουλάγκ!
Η CIA λοιπόν σ’ αυτά τα κείμενα:
1. Δεν βρίσκει επαρκή στοιχεία για να αποδείξει τους συνήθης ισχυρισμούς για «στρατόπεδα συστηματικής εξόντωσης πολιτικών αντιπάλων».
Δε «βρέθηκαν» ούτε θάλαμοι αερίων, ούτε κρεματόρια για την «διαχείριση» των υποτιθέμενων εκατομμυρίων πτωμάτων, αλλά ούτε και ομαδικοί τάφοι.
Αν είχε βρεθεί το παραμικρό, θα αναφερόταν οπωσδήποτε στις εκθέσεις αυτές και θα είχε γίνει σημαία τους.
Δεν ήταν λοιπόν «στρατόπεδα θανάτου» τύπου Άουσβιτς.
Ούτε στρατόπεδα σκλάβων για τις γειτονικές εταιρείες, όπως το Άουσβιτς για την Bayer ή οι σημερινές Αμερικάνικες φυλακές για τις γειτονικές τους βιομηχανίες.
Θάνατοι στα Gulag φυσικά υπήρξαν. Αλλά σε κλίμακες που διαψεύδουν τη σύγχρονη προπαγάνδα.
Οι περισσότεροι π.χ. από τους μισούς θανάτους στα Gulag την περίοδο 1934 – 53 σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου (1941-1945), κυρίως από υποσιτισμό.
Το 1944, το ποσοστό θανάτων στα στρατόπεδο εργασίας ήταν 92 ανά 1000 (9,2%). Τότε όμως και ανάμεσα στον πληθυσμό της χώρας υπήρχε το ίδιο πρόβλημα.
Μέχρι το 1953, με τη μεταπολεμική ανάκαμψη, οι θάνατοι στα στρατόπεδα είχαν μειωθεί σε 3 ανά 1000 (0,3%).
2. Οι εκθέσεις της CIA προσγειώνουν τις παγκόσμιες αντικομουνιστικές τερατολογίες στο επίπεδο της περιγραφής του σωφρονιστικού συστήματος κάποιας οποιασδήποτε χώρας.
Και προσγειώνουν επίσης τις υπερβολές για τη σκληρότητα των συνθηκών που επικρατούσαν στα «Gulag», όπως π.χ. στο θέμα της «λιμοκτονίας» των κρατουμένων.
Φυσικά ήταν σκληρές συνθήκες, όπως είναι παντού οι φυλακές. Όμως ήταν πολύ καλύτερα από φυλακές άλλων χωρών, ειδικά εκείνες τις εποχές.
Όπως λέει η CIA, οι κρατούμενοι τρέφονταν επαρκώς κι ανταμείβονταν με περισσότερο φαγητό ανάλογα με την παραγωγικότητά τους.
Αργότερα από το 1954 έπαιρναν και μισθό. Δούλευαν ωράριο 10 ωρών και μετά το 1954, 8ωρο, όπως όλοι οι εργαζόμενοι της ΕΣΣΔ.
Σε όποιον υπερκάλυπτε το πλάνο του έστω και κατά 5%, η μία μέρα κράτησης μετρούσε για δύο.
Φυσικά η CIA δεν κάνει τη σύγκριση με το σωφρονιστικό σύστημα των ΗΠΑ, όπου ακόμα και σήμερα επιτρέπεται κι εφαρμόζεται κατά κόρον η δουλεία στις φυλακές.
3. Η CIA στα έγγραφά της αυτά, προσγειώνει και τους αριθμούς, σε νούμερα και ποσοστά αντίστοιχα ή μικρότερα από τους αριθμούς των φυλακισμένων σε άλλες χώρες (π.χ. ΗΠΑ).
Έτσι γκρεμίζει ουσιαστικά και τους μύθους για τα εκατομμύρια που δήθεν σκότωσε ο Στάλιν.
Σύμφωνα με τη σελίδα 4 του ενός εγγράφου της CIA (1989) με τίτλο «Το Σοβιετικό Εργατικό Σύστημα: Μια Ενημέρωση», ο αριθμός των φυλακισμένων στα Gulag ήταν περίπου 2 εκατομμύρια τη δεκαετία του 1930 και κατά τη διάρκεια όλης της θητείας του Στάλιν.
Αυτά τα αριθμητικά στοιχεία ταιριάζουν και με τις σοβιετικές στατιστικές, από αποχαρακτηρισμένα σοβιετικά έγγραφα.
Ακόμα και με τα σοβιετικά αρχεία της εποχής του «αποσταλινοποιητή» Χρουστσόφ, που ήταν πιο «αντισταλινικός» κι από τη CIA.
Σε σύγκριση με τον πληθυσμό της ΕΣΣΔ τότε, οι κρατούμενοι στα Gulag, ως ποσοστό επί τοις 100 του πληθυσμού (που ήταν μάξιμουμ 2,4%) σε όλη την ιστορία της, ήταν χαμηλότερος από αυτόν των Ηνωμένων Πολιτειών από τότε μέχρι και σήμερα (μέσο όρο 2,8%).
Π.χ. Το 1996 υπήρχαν στις ΗΠΑ 5,5 εκατομμύρια κρατούμενοι.
Σήμερα ο αριθμός των καταδίκων στις ΗΠΑ είναι 3 εκατομμύρια υψηλότερος από τον μέγιστο αριθμό που κρατήθηκε ποτέ στη Σοβιετική Ένωση.
4. Η CIA κατατάσσει το σύστημα καταναγκαστικής εργασίας στην ΕΣΣΔ, περισσότερο στον τομέα της οικονομίας, των κατασκευών, της εκβιομηχάνισης, της γεωργίας, των πενταετών πλάνων, από ότι στο σωφρονιστικό σύστημα.
Υπήρχαν λοιπόν Gulag κι ήταν στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, σαν ποινή κυρίως για εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου, μέρος του σωφρονιστικού συστήματος, με σημαντική προσφορά στην οικονομία και στις κατασκευές.
Οι κρατούμενοι δούλευαν στα πλαίσια της ποινής τους.
Τα έγγραφα της CIA αναφέρονται αναλυτικά στους οικονομικούς τομείς που βοηθιούνταν από την καταναγκαστική εργασία (κατασκευές, γεωργία, κλπ.).
Καθώς και στο ότι τέτοια στρατόπεδα υπήρχαν εκεί όπου η ΕΣΣΔ σχεδίαζε την επέκταση της οικονομικής της δραστηριότητας.
5. Η CIA ξεκρεμά από τα Gulag την ταμπέλα των στρατοπέδων πολιτικών κρατουμένων, όταν ομολογεί, με τα δικά της στοιχεία, ότι σχεδόν το 90% ήταν ποινικοί κρατούμενοι.
Η συντριπτική πλειοψηφία των κρατουμένων κατηγορήθηκε για μη πολιτικά αδικήματα:
Δολοφονίες, επιθέσεις, κλοπές, ληστείες, λαθρεμπόριο, εξαπάτηση και άλλες παραβιάσεις που τιμωρούνται σε κάθε κοινωνία.
Όσοι συνελήφθησαν για «αντεπαναστατικά αδικήματα» (πολιτικά δηλαδή εγκλήματα) αριθμούσαν από 12 έως 33% του πληθυσμού των φυλακών.
6. «Απαντά» επίσης η CIA με τα έγγραφά της στη φήμη ότι όποιος πήγαινε στα Gulag δεν γύριζε πίσω.
Η μεγάλη πλειοψηφία των κρατουμένων στα Gulag επέζησε και τελικά επέστρεψε στην κοινωνία όταν τους χορηγήθηκε αμνηστία ή όταν τελείωσαν οι ποινές τους.
Σε κάθε δεδομένο έτος, 20 έως 40% των κρατουμένων απελευθερώθηκαν, σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία.
Το ένα έγγραφο της CIA αναφέρει επίσης ότι κάποια στιγμή που δόθηκε αμνηστία, απελευθερώθηκαν πολλοί ποινικοί.
Κι ότι το 70% από αυτούς συνελήφθησαν ξανά για άλλα παρόμοια αδικήματα.
Από αυτά τα στρατόπεδα επίσης, οι σοβιετικοί απελευθέρωσαν σχεδόν ένα εκατομμύριο ανθρώπους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για να πάνε στο στρατό.
Η CIA λοιπόν δεν έχει καταφέρει να βρει στοιχεία για να αποδείξει τις τερατολογίες των σύγχρονων αντικομουνιστών.
Το ομολογούν τα έγγραφά της.
Δε βρήκε τους αριθμούς των «εκατομμυρίων θυμάτων του Στάλιν στα Gulag της εξόντωσης».
Εσύ μπορείς να τα βρεις;
Υ/Γ.: Σε κάποιους δε «δικούς μας» που απειλούν θεούς και δαίμονες ότι «θα σηκωθεί ο Στάλιν και θα τους ξαναστείλει όλους στα Γκουλάγκ» (έστω και για …«πλάκα»), αναπαράγοντας επί της ουσίας και δικαιώνοντας τον πυρήνα των αντικομουνιστικών κηρυγμάτων, τι να πω; Υπάρχει κάτι να πω;
Πηγές – Στοιχεία:
— Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA): Το Σύστημα Καταναγκαστικής Εργασίας στην ΕΣΣΔ: Ενημέρωση (GI-M 87-20081). Δόθηκε πλήρως στη δημοσιότητα το 1999.
— Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA):
- Στρατόπεδα καταναγκαστικής Εργασίας στην ΕΣΣΔ.
- Μεταφορές κρατουμένων μεταξύ στρατοπέδων εργασίας.
- Αναλογία απελευθέρωσης κρατουμένων στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας.
- Συμπεριφορά του προσωπικού των Σοβιετικών Στρατοπέδων Κρατήσεως προς τους κρατούμενους, από το 1945 μέχρι το τέλος του 1955.
11 Φεβρουαρίου 1957
