Όταν ο Alexis συνάντησε τον Ηarry (Truman)
Ποικίλα σχόλια ακούστηκαν και στα ΜΜΕ και στα social media από την αιματηρή καταστολή και τις διώξεις φοιτητών που συμμετείχαν στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο της Δευτέρας 16/4.
Η «απάντηση» της κυβέρνησης στην κινητοποίηση ήταν πρωτοφανής:
Βάρβαρα χτυπήματα των ΜΑΤ, παρακρατικές μεθόδους σύλληψης και μεταφοράς των φοιτητών, δύο προσαγωγές που μετατράπηκαν σε συλλήψεις, με τη διαδικασία του αυτόφωρου.
Οι κατηγορίες δείχνουν την αποφασιστικότητα της «μηδενικής ανοχής» σε κινητοποιήσεις που αφορούν την εμπλοκή στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς.
Σε δύο νέα παιδιά φόρτωσαν σχεδόν όλο τον ποινικό κώδικα, επειδή τόλμησαν να συμμετάσχουν σε μια συμβολική αντιπολεμική κινητοποίηση.
Μάλιστα, μετά τη μετάβασή τους στο ΚΑΤ, περίμεναν να εξεταστούν δεμένοι με χειροπέδες. Να και νέα «κατασταλτικά ήθη», στο πνεύμα των «άνωθεν» υποδείξεων.
Οι κυβερνητικοί παράγοντες χωρίς καμία ντροπή τη μια μέρα περιδιαβαίνουν με στεφάνια την Μακρόνησο και την Καισαριανή και την άλλη «στέλνουν νοητά like» στις αναρτήσεις του Αμερικανού πρέσβη που περιχαρής επιβεβαιώνει ότι ο Harry στέκει μια χαρά!
Χρησιμοποιούν την περιβόητη αριστεροσύνη τους, το αγωνιστικό τους παρελθόν σε πλατείες και πεζοδρόμια για να εξωραΐσουν μια πολιτική που γεννά σήμερα μεγάλους κινδύνους για το λαό.
Προσβάλλουν τους λαϊκούς αγώνες, τις θυσίες των πραγματικών αγωνιστών τους οποίους βγάζουν εύκολα από το τσεπάκι ανάλογα με το ακροατήριο που έχουν μπροστά τους.
Με την υποκρισία τους υποτιμούν την νοημοσύνη χιλιάδων εργαζομένων, μεταξύ των οποίων και αυτών που πίστεψαν σε ψεύτικες υποσχέσεις για μια δήθεν φιλολαϊκή διαχείριση ενός άδικου συστήματος.
Θέλουν να μας πείσουν ότι έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, ότι ξεχάσαμε τι σημαίνει Τρούμαν, τι σημαίνουν οι χιλιάδες νεκροί που εξαερώθηκαν μέσα σε λίγα λεπτά στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, οι βόμβες Ναπάλμ σε ελληνικό έδαφος,
τα εκατομμύρια δολάρια στους καπιταλιστές και στο κράτος τους για να ξανασταθούν στα πόδια τους και να στήσουν το μετεμφυλιακό καθεστώς της τρομοκρατίας, των εκτελέσεων, των εξοριών, των διώξεων.
Η μανία των ΜΑΤ να προστατευτεί το άγαλμα του Τρούμαν είναι η στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης να «προστατευτεί» από αγωνιστικές διαθέσεις που δείχνει ο λαός, να μην επαναληφθούν ενοχλητικές μαζικές κινητοποίησεις και μπλόκα όπως αυτές την εποχή που ΝΑΤΟ και ΕΕ διαμέλιζε την Γιουγκοσλαβία.
Η σημερινή κυβέρνηση έριξε ξύλο στους αγωνιστές φοιτητές για να τιμήσει το «Δόγμα Τρούμαν» που έβαζε την Ελλάδα υπό την ιμπεριαλιστική μπότα της Αμερικής, ακριβώς για να στοιχίσει το λαό πίσω από το δόγμα ΝΑΤΟ για μια Ελλάδα «Μεντεσέ της Βαλκανικής»…
Να γίνει ο λαός «yesman» για να μην μείνει ελληνικός τόπος χωρίς και μια φονική ΝΑΤΟϊκή βάση.
Πασχίζει να μας πείσει πως αυτοί οι δυο ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί που στο DNA τους είναι τα κάθε λογής Μνημόνια, οι πόλεμοι και οι βομβαρδισμοί μπορεί να διαφυλάξουν την ειρήνη και τη σταθερότητα στη γειτονιά μας.
Όπως τη διαφύλαξαν στην Κύπρο, στα Βαλκάνια, στην Ουκρανία, όπως τη διαφυλάσσουν και στις γκρίζες ζώνες του Αιγαίου…
Οι εργαζόμενοι όμως, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι, όλοι εμείς που είμαστε εκπαιδευτικοί, παιδαγωγοί της νέας γενιάς πρέπει να αντισταθούμε σε αυτή την επικίνδυνη προσπάθεια χειραγώγησης.
Να μην αποδεχτούμε μια πολιτική που τσεκουρώνει τις δαπάνες για σχολεία και νοσοκομεία αλλά κερδίζει τα ένσημα του Αμερικανού πρέσβη, γιατί είμαστε πρώτοι σε ΝΑΤΟϊκές δαπάνες, διαλύει λόγω υποχρηματοδότησης τα σχολεία για τα παιδιά των Ελλήνων στο εξωτερικό,
αλλά δίνει πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ για τις ΝΑΤΟϊκές εγκαταστάσεις στο Βελγίο, οι οποίες θα διατεθούν για τη φοίτηση των παιδιών των αξιωματικών που υπηρετούν εκεί.
Οι εκπαιδευτικοί έχουμε ιδιαίτερες ευθύνες να μην νομιμοποιήσουμε στην συνείδηση της νεολαίας αυτούς τους «θεσμούς» που προκαλούν θερμά επεισόδια, γεννούν ISIS, βομβαρδίζουν για ακόμα μια φορά την γειτονιά μας, προκαλώντας νέα κύματα προσφύγων.
Οι μαθητές μας δεν μπορεί να κάνουν εκδρομές στα εγκληματικά επιτελεία των ΝΑΤΟϊκών που πρόσφατα «προέβλεψαν ατυχήματα στα σύνορα μας», και πιθανά θερμά επεισόδια ακονίζοντας τα δόντια τους για νέα κέρδη, με θύμα πάντοτε τους εργαζόμενους, τους λαούς κάθε χώρας.
Δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτά τα Μνημόνια συνεργασίας μεταξύ ΝΑΤΟ και ελληνικών πανεπιστήμιων για να χρυσώσουν στους φοιτητές το χάπι μιας πολιτικής που γεννά την υποχρηματοδότηση των πανεπιστήμιων, την ανεργία που οι ίδιοι υφίστανται.
Νίκος Δάρδαλης