Η νοτιοκορεατική ταινία «Παράσιτα» η έκπληξη της 92ης απονομής των Όσκαρ!

Η νοτιοκορεάτικη ταινία «Παράσιτα» (Parasite), που – μέσα από την ιστορία δύο οικογενειών στη σύγχρονη Σεούλ – μιλά για τις κοινωνικές ανισότητες στον καπιταλισμό, έλαβε τέσσερα βραβεία Οσκαρ, στρέφοντας τα φώτα μακριά από πολυδιαφημισμένες παραγωγές.

Μπονγκ Τζουν Χο — Η νοτιοκορεατική ταινία «Παράσιτα» η έκπληξη της 92ης απονομής των Όσκαρ

Κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας, καλύτερης σκηνοθεσίας, καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου και καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.

Το Όσκαρ για τον καλύτερο πρώτο ανδρικό ρόλο πήγε στο μεγάλο φαβορί, τον Χοακίν Φίνιξ, για την ερμηνεία του στο «Τζόκερ» (Joker) ενώ το αντίστοιχο γυναικείο βραβείο, στη Ρενέ Ζελβέγκερ, για το ρόλο της στη ταινία «Τζούντι» (Judy).

Ακολουθεί κατάλογος των σημαντικότερων βραβείων:

Καλύτερης ταινίας: «Παράσιτα» (Parasite)
Καλύτερου Α΄ ανδρικού ρόλου: Χοακίν Φίνιξ (Joker)
Καλύτερου Α΄ γυναικείου ρόλου: Ρενέ Ζελβέγκερ (Judy)
Καλύτερης σκηνοθεσίας: Μπονγκ Τζουν Χο (Parasite)
Καλύτερου Β΄ ανδρικού ρόλου: Μπραντ Πιτ (Once Upon a Time in Hollywood)
Καλύτερου Β΄ γυναικείου ρόλου: Λόρα Ντερν (Marriage Story)
Καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου: Μπονγκ Τζουν Χο (Parasite)
Καλύτερου προσαρμοσμένου σεναρίου: Τάικα Ουατίτι (Jojo Rabbit)
Καλύτερης ταινίας animation: Toy Story 4
Καλύτερου ντοκιμαντέρ: American Factory
Καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας: Parasite
Καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού: «(I’m Gonna) Love Me Again» (Rocketman).

Όσκαρ 2020

Ακολουθεί η κριτική της ταινίας από πρόσφατο άρθρο του Ριζοσπάστη…

Η νοτιοκορεατική ταινία «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν Χο

Η οικογένεια των Κιμ ζει σε ένα ημιυπόγειο σε ένδεια, αφού όλα τα μέλη της είναι άνεργα και κάνουν δουλειές του ποδαριού για να επιβιώσουν.

Μέχρι που ο γιος της οικογένειας βρίσκει δουλειά ως καθηγητής ιδιαιτέρων σε μια πολύ πλούσια αστική οικογένεια, τους Παρκ.

Κορεάτικη ταινία, που πριν πάρει το όσκαρ καλύτερης ταινίας είχε βραβευτεί με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών 2019.

Η ταινία δεν συγκαταλέγεται σε μια συγκεκριμένη φόρμα. Ανατρεπτική, σατιρική και αγωνιώδης μέχρι τέλους.

Ωραία, λιτή κινηματογράφηση, με κυρίαρχα τα γενικά πλάνα, που βοηθούν να φαίνεται ακόμα καλύτερα η πλήρης αντίθεση ανάμεσα στις δύο οικογένειες και κατά συνέπεια στις δύο τάξεις, που ανήκουν.

Τα «Παράσιτα» είναι ένα πολύ καυστικό κοινωνικό σχόλιο.

Η νοτιοκορεατική ταινία «Παράσιτα» η έκπληξη της 92ης απονομής των Όσκαρ

Στο πρόσωπο των Κιμ, η εργατική τάξη βιώνει την απόλυτη εξαθλίωση και χρησιμοποιεί κάθε τέχνασμα παραπλάνησης, ώστε να πάρει στα κλεφτά ελάχιστα από αυτά που της ανήκουν.

Μια στάλα από τον πλούτο που παράγει.

Στο πρόσωπο των Παρκ η αστική τάξη αποχαυνωμένη στη νιρβάνα της ευμάρειας φαίνεται μεν εύκολα διαχειρίσιμη, μολαταύτα είναι ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος.

Την κρίσιμη στιγμή θα κοιτάξει να σώσει μόνο το τομάρι της, γιατί στην πραγματικότητα αυτή κάνει κουμάντο.

Τα «Παράσιτα» θίγουν ένα τόσο ουσιαστικό θέμα, που θα μπορούσαν να διαδραματίζονται οπουδήποτε και σχεδόν σε οποιαδήποτε εποχή.

Αντικατοπτρίζουν με κυνικό ρεαλισμό την κοινωνική ανισότητα και θέτουν το ρητορικό ερώτημα γιατί αυτοί ζουν στον ήλιο κι εμείς πνιγόμαστε στη λάσπη.

Το ερώτημα όμως στην πορεία ξεφεύγει από τις κυρίαρχες τάξεις και μεταφέρεται στην ίδια την εργατική, αφού γινόμαστε μάρτυρες του αλληλοσπαραγμού που καταλήγει σε κανιβαλισμό μεταξύ των φτωχών, όχι για μια θέση στον ήλιο αλλά για λίγα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι του αφεντικού.