Μήπως η τηλεργασία είναι παλιός στόχος; Ενα ερευνητικό άρθρο από το μακρινό 1984
To 1984 δημοσιεύτηκε έρευνα με τίτλο:
«Δουλεύοντας στο σπίτι με υπολογιστές: Θέματα εργασίας και μη» [1]
Αντιγράφουμε σχολιάζοντας:
Η έρευνα, εστιάζοντας σε επιχειρήσεις όπως ασφαλιστικές εταιρείες, τηλεπικοινωνίες, του χρηματοπιστωτικού τομέα, αναφέρει:
«Τέτοιες εταιρείες έχουν εκφράσει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την τηλεργασία έως τώρα».
Ειδικά για τις εταιρείες τεχνολογίας ενδιαφέρονται παραπάνω, αφού αναφέρουν ότι «η αγορά που θα δημιουργηθεί για τα προϊόντα τους» θα μεγαλώνει «όσο η τηλεργασία θα γίνεται ευρέως αποδεχτή».
Η ένταξη των εργαζομένων σε προγράμματα τηλεργασίας έχει στο μακρινό 1984 βασικό κίνητρο οι εταιρείες να γλιτώσουν από πάγια κόστη και να εκμεταλλευτούν εργατικό δυναμικό υψηλής αξίας, αφού όπως αναφέρουν:
«Τα περιφερειακά γραφεία μπορούν να είναι σε περιοχές με φθηνότερα ενοίκια και/ή με ήδη διαθέσιμη εξειδικευμένη εργασία […] οι περιορισμοί του χώρου εργασίας και των ωραρίων θα έχουν αφαιρεθεί».
Ταυτόχρονα αυτή η μελέτη αναφέρει πως το καθεστώς εργασίας και αμοιβών των προγραμμάτων τηλεργασίας θα φέρει αλλαγές όπως:
«Μετατροπή από πλήρη σε μερική απασχόληση […] μέσω της αμοιβής μόνο με το κομμάτι […] σε περιόδους, που δεν του δίνεται δουλειά, να μην έχει καθόλου εισόδημα», «για τον ακριβή χρόνο εργασίας (ωριαία) ή για τον όγκο εργασίας (με το κομμάτι)» και πως «ο εργαζόμενος να μην δικαιούται αναρρωτική άδεια ή ημέρες διακοπών».
Μάλιστα, αυτά τα προγράμματα κατά βάση απευθύνονται σε εργαζόμενες γυναίκες, που «έχουν ανάγκη την ευελιξία» αφού «έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις», σχετικές με την ανατροφή των παιδιών.
Από τα παραπάνω φανερώνονται δύο πλευρές:
Πρώτο: Η τηλεργασία δεν είναι τόσο «νέα» μορφή εργασίας όσο φαίνεται, αλλά σχεδιασμένη από την καπιταλιστική παραγωγή και μάλιστα με ιδιαίτερο στόχο τις εργαζόμενες γυναίκες. Είναι ένας εργασιακός εφιάλτης που ετοιμάζεται κοντά 40 χρόνια.
Δεύτερο: Η τηλεργασία δεν είναι τόσο «έκτακτη» μορφή εργασίας όπως παρουσιάζεται. Η πανδημία αξιοποιήθηκε ως το έδαφος για έναν ανομολόγητα σταθερό στόχο, που ντύθηκε «έκτακτος» τουλάχιστον από το 1984.
Σημείωση:
[1]. Μελέτη των Margrethe H. Olson και Sophia B. Primps με τίτλο: «Working at Home with Computers: Work and Nonwork Issues» που πρωτοδημοσιεύτηκε το φθινόπωρο του 1984.
Ε. Γ.
Πηγή: 902.gr
