Μια καινούρια «τρολιά μιας χρήσης» για το ΚΚΕ
Οι «συνεργασίες» στα νέα Δημοτικά Συμβούλια και το ΚΚΕ – Μια νέα εκδοχή της «χαμένης ψήφου»
Και μόνο που κάθε φορά παραμονές εκλογών, οι διάφοροι καλοθελητές του καθεστώτος, κυκλοφορούν έναν καινούριο, ψίθυρο – «τρολιά μιας χρήσης» για το ΚΚΕ, που σβήνει και ξεχνιέται μετά τις εκλογές, είναι απόδειξη ότι πρόκειται για προεκλογικά «επιχειρήματα» που κατασκευάζονται μέσα στα χρυσοπληρωμένα επικοινωνιακά εργαστήρια του συστήματος.
Έλεγαν π.χ. πως:
«Το ΚΚΕ δε θέλει να κυβερνήσει…»
Κι ύστερα εκλέχτηκε ο Πελετίδης κι έκανε το «επιχείρημα» αυτό ισάξιο με «το κότερο του Φλωράκη».
«Και θέλουμε, και ξέρουμε, και μπορούμε καλύτερα από αυτούς…»
είπε. Καλύτερα, για το λαό βέβαια.
Ή έλεγαν:
«Το ΚΚΕ ξέρει να λέει μόνο όχι».
Κι ύστερα ήρθε η κοινοβουλευτική περίοδος 2015 – 2019 όπου το ΚΚΕ ήταν αυτό που κατέθεσε προτάσεις, από την πρώτη στιγμή και για όλα τα προβλήματα που απασχολούσαν το λαό.
(Πρόταση για κατάργηση μνημονίων, βασικός μισθός 751€, όχι στους πλειστηριασμούς, μέτρα προστασίας λαϊκού εισοδήματος, απαγόρευση πυρηνικών και χημικών όπλων, απλή αναλογική και πολλά άλλα, κατάλογος ατέλειωτος).
Προτάσεις που πίεζαν κι αποκάλυπταν. Κι αυτοί ήταν που ψήφιζαν – όλοι μαζί – «Όχι» στις προτάσεις του ΚΚΕ.
Φυσικά και το ΚΚΕ ψήφισε «Όχι» στις προτάσεις που επέβαλλαν τα μνημόνια, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Τι να κάνουμε, έχουμε άλλη πολιτική και στρατηγική. Ανήκουμε σε άλλη όχθη του ποταμού.
Τώρα απλώνουν ένα νέο ψίθυρο
Τώρα πάλι ψιθυρίζουν:
«Με βάση το νέο εκλογικό νόμο και την απλή αναλογική, στα δημοτικά συμβούλια θα πρέπει να γίνουν συνεργασίες. Το ΚΚΕ δε θέλει να συνεργαστεί με κανέναν. Άρα, είτε σαν δημοτική αρχή, είτε σαν μειοψηφία, δεν μπορεί να συμβάλει σε αποφάσεις».
Λόγια και συζητήσεις που δεν έχουν άλλο στόχο παρά να χτυπήσουν το ΚΚΕ και να στρέψουν την προσοχή του κόσμου μακριά από το κύριο που είναι το ποια πολιτική και ποιες προτάσεις έχει και υπηρετεί ο καθένας.
1. Εκεί που κυβέρνησαν κομμουνιστές δήμαρχοι, πολλές και σοβαρές αποφάσεις πάρθηκαν με ομοφωνίες. Σχεδόν καμιά απόφαση δεν πάρθηκε μόνο με τις ψήφους της ΛΑΣΥ.
Πάντα βρέθηκαν ένας ή περισσότεροι συνδυασμοί της μειοψηφίας που να στηρίξουν τις κάθε φορά προτάσεις του Πελετίδη, του Σελέκου κλπ.
Οι κομμουνιστές έκαναν δύσκολες προσπάθειες συγκλίσεων, ακόμα και εκεί που είχαν την απόλυτη πλειοψηφία και δεν τις χρειαζόταν πρακτικά.
Οι δήμοι που είχε πλειοψηφία η ΛΑΣΥ και το ΚΚΕ, πήραν μεγάλες πρωτοβουλίες, για τα λαϊκά προβλήματα, που βρήκαν απήχηση σε πολύ πλατιά λαϊκά στρώματα, αλλά και σε άλλους δημοτικούς συνδυασμούς.
(Καμπάνια για την ανεργία στην Πάτρα, για το περιβάλλον στη Δυτ. Αττική, στο Χαϊδάρι και την Πετρούπολη, για τη διάσωση του σκοπευτηρίου της Καισαριανής κλπ).
Άλλωστε οι πλατιές αποδοχές των προτάσεων, είναι κάτι που το δίδαξαν οι παλιοί κομμουνιστές δήμαρχοι και το διδάσκουν τώρα οι διάδοχοί τους.
2. Και εκεί που οι κομμουνιστές ήταν μειοψηφία, πολλές αποφάσεις σε δημοτικά συμβούλια πάρθηκαν μετά από προτάσεις της ΛΑΣΥ.
Ιδιαίτερα για θέματα που αφορούν τους εργάτες των δήμων και την μονιμοποίησή τους ή την επέκταση των συμβάσεων τους, περιβαλλοντικά θέματα, ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας, ιδιωτικοποιήσεις, δημοτικά και ανταποδοτικά τέλη που απαιτούσαμε να μειωθούν ή να καταργηθούν, μέτρα στήριξης των φτωχών κλπ.
Δηλαδή προτάσεις αυτονόητες για το λαό, σε βάρος των αυτονόητων του κεφαλαίου.
3. Τις προτάσεις τις κάνουμε εμείς. Δεν έχετε καταλάβει κάτι αγαπητοί φίλοι που αγωνιάτε για τις «αποφάσεις».
Οι άλλοι συνδυασμοί των μνημονίων δεν κάνουν «προτάσεις», αλλά κάνουν ό,τι τους λένε οι «γραφές» των μνημονιακών νόμων, της ΕΕ και των κάθε φορά απαιτήσεων του κεφαλαίου.
Απλώς εφαρμόζουν προειλημένες αποφάσεις των ανωτέρων τους.
Εδώ μιλάμε για προτάσεις προς όφελος του λαού. Δηλαδή για το… αντίθετο. Ε, λοιπόν. Αυτό το αντίθετο που είναι προτάσεις που θέλει ο λαός να τον υπηρετούν, τις κάνουμε εμείς.
Κι είναι μεγάλη η ευθύνη μας να τις κάνουμε, γιατί αν δεν τις κάνουμε εμείς, δεν θα τις κάνει κανείς.
Το ερώτημα λοιπόν αντιστρέφεται:
«Τολμάτε εσείς κύριοι να ψηφίσετε οτιδήποτε που είναι προφανώς σε όφελος του λαού, αλλά είναι έξω από τις εντολές κυβέρνησης και ΕΕ;»
Σκεφτείτε το, γιατί εμείς θα το προτείνουμε.
4. Πολλές από τις αποφάσεις, πάρθηκαν με λαϊκή πίεση, που άσκησαν οι φορείς κι ο λαός της κάθε πόλης.
Κινητοποιήσεις που ανάγκασαν δημοτικές αρχές να υιοθετήσουν τις προτάσεις των μαζικών φορέων και της ΛΑΣΥ, ή να ακυρώσουν κάποιες αντιλαϊκές προτάσεις των δημάρχων ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό θα συνεχιστεί και θα ενταθεί. Κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες.
Κι είναι αλήθεια, ότι από δω και πέρα, θα χρειαστεί ακόμα πιο έντονα να ασκηθούν αυτές οι λαϊκές πιέσεις προς τις δημοτικές αρχές.
Ότι θα χρειαστεί η κινηματική πίεση αυτή να ασκηθεί προς τους συνδυασμούς της αντιπολίτευσης κι εκεί που δημοτική αρχή είναι ο κομμουνιστής.
Πρέπει να πιέζονται οι σύμβουλοι των άλλων δυνάμεων για να ψηφίζουν τις προτάσεις υπέρ των λαϊκών αναγκών.
Γιατί αυτό είναι το μεγάλο ατού της ΛΑΣΥ και των κομμουνιστών: οι προτάσεις της είναι στραμμένες αταλάντευτα στην εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών.
Κι αυτό θα υποχρεώνει πάντα τους υπηρέτες της ΕΕ και των κομμάτων της, να απολογούνται:
«Γιατί δεν ψήφισες ενάντια στις ανεμογεννήτριες;»
«Γιατί δε ψηφίζεις τιμή ασφαλείας στο γάλα;»
«Γιατί δεν ψηφίζεις τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων του δήμου;»
«Γιατί δε ψηφίζεις να μειωθούν τα δημοτικά τέλη;» κλπ.
5. Υπάρχουν βέβαια πράγματι προτάσεις που δεν πρόκειται να ψηφίσουμε ποτέ και το ξέρουν.
Είναι όλα αυτά που έρχονται διαρκώς στους δήμους σαν «υποχρεωτικά» και «νόμιμα», όπως ανταποδοτικότητα, ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών του δήμου, αυξημένη δημοτική φορολογία και εισπρακτική πολιτική, ξεπούλημα γης στα ΤΑΙΠΕΔ, εμπορευματοποίηση πολιτισμού, αρχαιολογικών χώρων, υγείας, σχολείων κλπ.
Αυτά είναι αυτονόητο ότι δεν θα τα ψηφίσουμε ποτέ των ποτών. Δεν θα ψηφίσουμε τις εντολές της ΕΕ.
6. Τώρα που θα έχουμε περισσότερους συμβούλους, θα έχουμε πιο μεγάλες δυνατότητες να πιέζουμε.
Τώρα, με την απλή αναλογική και με την αναμενόμενη αύξηση της επιρροής μας, σε όλους τους δήμους της χώρας, θα έχουμε πολύ περισσότερους συμβούλους, για να πιέζουμε όλους τους:
«Μνημονιακούς οπαδούς των 220 ψήφων του τρίτου μνημονίου»
να μην ψηφίσουν τα μαύρα όνειρα των αφεντικών τους, αλλά όσοι από αυτούς έχουν κάποια συνείδηση ακόμα, να ψηφίζουν κάποια μέτρα σε όφελος του λαού.
Κι αν θέλουν ας μην τα ψηφίζουν. Δική μας δουλειά πάλι είναι να τους κάνουμε ρόμπα στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους της πόλης τους.
7. Παράδειγμα στη Λέσβο.
Από όποια θέση κι αν βρεθούμε, της δημοτικής αρχής ή της αντιπολίτευσης, εμείς θα κάνουμε τις προτάσεις μας.
- Υπάρχει κάποιος που τώρα είναι υποψήφιος άλλου συνδυασμού, που θα ψηφίσει π.χ. να εγκατασταθούν οι γιγάντιες ανεμογεννήτριες;
- Υπάρχει κάποιος που δεν θα ψηφίσει π.χ. την αξιοποίηση της γεωθερμίας από το δήμο (ενέργεια, ιαματικός τουρισμός, θερμοκήπια κλπ.) κι όχι από ιδιώτες;
- Υπάρχει κάποιος που δεν θα ψηφίσει π.χ. το αίτημα για συμβάσεις αορίστου χρόνου στους εργάτες των δήμων και στη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους;
- Υπάρχει κάποιος που δεν θα ψηφίσει π.χ. την ύπαρξη τιμής ασφαλείας του γάλακτος ή του κρέατος ή του λαδιού;
- Υπάρχει κάποιος που δε θα ψηφίσει π.χ. κινητοποιήσεις για καλύτερη υγεία και ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες;
- Υπάρχει κάποιος που δεν θα ψηφίσει το μπλοκάρισμα από το δήμο κάθε προσπάθειας ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, ή ιδιωτικοποίησης τομέων της υγείας, της παιδείας, αλλά και του ίδιου του δήμου;
Ας διαβάσουν όλοι τους το πρόγραμμα της Λαϊκής Συσπείρωσης και ας πουν στον κόσμο από τώρα ποια πρόταση της ΛΑΣΥ δεν θα ψηφίσουν.
Γιατί εμείς θα τις προτείνουμε σε κάθε περίπτωση κι από κάθε θέση στα δημοτικά συμβούλια.
Πείτε το όμως από τώρα, για να πάρουμε ακόμα περισσότερες ψήφους και έδρες.
Πηγή: Στο Νησί
