Μεγαλώνοντας στο «πίσω μπαλκόνι» της Δυτικής Αττικής
Ανοιχτή επιστολή μαθητών και μαθητριών του 3ου Γυμνασίου Ανω Λιοσίων
Τις ανάγκες τους, τις συνθήκες μέσα στις οποίες μορφώνονται, τις αγωνίες τους, αποτυπώνουν μαθητές και μαθήτριες του 3ου Γυμνασίου Ανω Λιοσίων σε ανοιχτή επιστολή προς την κυβέρνηση, τονίζοντας τα εξής:
«Κύριοι της κυβέρνησης,
Παίρνουμε το θάρρος να σας απευθυνθούμε, να σας μιλήσουμε δημόσια. Ξέρουμε, δε θα μας ακούσετε.
Γιατί εσείς στέκεστε πολύ ψηλά και εμείς είμαστε παιδιά που μεγαλώνουμε στο «πίσω μπαλκόνι» της Δυτικής Αττικής, όπως πρόσφατα μας αποκάλεσε ο πρωθυπουργός.
Εδώ στο «πίσω μπαλκόνι», οι μεγάλοι σηκώνονται νωρίς το πρωί και πάνε να βγάλουν ένα μεροκάματο, άλλοι είναι χρόνια άνεργοι και προσπαθούν να ζήσουν τις οικογένειές τους, προσπαθούν ακόμα να χαμογελάνε μπροστά στα παιδιά τους, μπροστά σ’ εμάς.
Εμείς τα παιδιά τρέχουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ για να κάνουμε τα δικά μας όνειρα πραγματικότητα.
Για να κάνουμε πραγματικότητα το όνειρο των γονιών μας, που είναι να μας δουν να ζούμε καλύτερα απ’ ό,τι έζησαν αυτοί.
Σε αυτόν τον αγώνα, είμαστε όλοι εμείς οι κάτοικοι του «πίσω μπαλκονιού». Βλέπετε, γεννηθήκαμε όλοι στο «πίσω μπαλκόνι» από εκεί που δεν βγαίνει ο ήλιος.
Γιατί στην πρώτη βροχή, όλοι μαζί φοβόμαστε για το μέλος της οικογένειάς μας που είναι στο δρόμο και που συχνά μετατρέπεται σε ποτάμι.
Γιατί στον πρώτο σεισμό, όλοι μαζί φοβόμαστε μη μας πλακώσει το σχολείο.
Γιατί εδώ, στο «πίσω μπαλκόνι», εμείς τα παιδιά, δεν έχουμε το δικαίωμα ούτε στην άθληση, ούτε στον πολιτισμό.
Τα ΓΙΑΤΙ είναι πολλά. Δεν σας τα γράφουμε όλα. Πού χρόνος για να ακούσετε παιδιά από το «πίσω μπαλκόνι»;
Πρόσφατα η γιαγιά μιας συμμαθήτριάς μας, της είπε ότι θέλετε να καταργήσετε το δικαίωμα στην ΑΠΕΡΓΙΑ.
Εμείς οι άνθρωποι του «πίσω μπαλκονιού» να μην έχουμε το δικαίωμα καν, να διεκδικήσουμε, να φωνάξουμε, να απαιτήσουμε αυτά που μας ανήκουν.
Βλέπετε, γιαγιάδες πολλών συμμαθητών μας χύσανε το αίμα τους γι’ αυτό το δικαίωμα.
Πρόσφατα, με τους πυροβολισμούς που έπεσαν έξω από το σχολείο μας, εσείς και διάφοροι άλλοι, μας λέτε ότι για την κατάσταση που ζούμε εδώ, στο «πίσω μπαλκόνι» φταίνε διάφορες κοινωνικές ομάδες που ζουν στην περιοχή μας και συνήθως αναφέρεστε στους Ρομά.
Ίσως επειδή θα σας βόλευε να τρωγόμαστε μεταξύ μας.
Όμως ακούστε να δείτε: Μπορεί να σας φανεί περίεργο αλλά για εμάς εδώ στο «πίσω μπαλκόνι» δεν είναι γενικά Ρομά, όπως προφανώς είναι για εσάς.
Για εμάς είναι ο Κώστας, είναι ο Παύλος, είναι τα άλλα παιδιά που καθόμαστε μαζί στο ίδιο θρανίο, που μας ενώνει το ίδιο προαύλιο, που έχουμε τις ίδιες αγωνίες, που θέλουμε να ζήσουμε καλύτερα.
Δυστυχώς το εμπόδιο είστε εσείς!
Όμως να ξέρετε ότι τα μπαλκόνια όλου του κόσμου, τα έχτισαν με τα χέρια τους οι άνθρωποι των «πίσω μπαλκονιών» και σε αυτούς ανήκουν όλα.
Και θα τα πάρουν, όσα εμπόδια κι αν βάλετε.
Δεν θα σας σώσουν ούτε τα ψεύτικα δάκρυά σας για τα προβλήματα της περιοχής μας. Γιατί αν πραγματικά σας ένοιαζε, θα είχατε ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα του 15μελούς μας, αλλά κι άλλων φορέων και σωματείων της περιοχής μας που σας τα έχουν καταθέσει εδώ και πολύ καιρό.
