«Μεγάλη Ιδέα» και Μικρασιατική Καταστροφή (Αύγουστος 1922) αποτελούν μια από τις πιο τραγικές στιγμές της Ιστορίας της Ελλάδας, τις συνέπειες της οποίας πλήρωσε ο λαός της.
Είναι το αποτέλεσμα της συμμετοχής της άρχουσας τάξης της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή της Εγγύς Ανατολής, προκειμένου να προωθήσει μέσω αυτής της συμμετοχής στην πράξη τη θεωρία της «Μεγάλης Ιδέας»,
δηλαδή της προσάρτησης εδαφών στην Ελλάδα και έτσι να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα των Ελλήνων κεφαλαιοκρατών, τα οποία διαπλέκονταν με αυτά των τότε ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ιδιαίτερα της Αγγλίας.
Η ήττα είναι συντριπτική και ο ελληνικός στρατός αρχίζει την άτακτη υποχώρησή του. Ένα μήνα αργότερα οι Τούρκοι μπαίνουν στη Σμύρνη, που παραδίδεται στις φλόγες.
Είχε προηγηθεί η Μικρασιατική Εκστρατεία. Μια πολεμική ενέργεια, ενταγμένη στο διεθνές ιμπεριαλιστικό πλαίσιο, που διαμορφωνόταν με βάση τα αποτελέσματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η ελληνική αστική τάξη προσπάθησε τότε να εξαργυρώσει τη συμμετοχή του κράτους της στον Α΄ Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ, αλλά και να επωφεληθεί από τη συμμαχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τις Κεντρικές Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστροουγγαρία), προβάλλοντας τις εδαφικές της αξιώσεις στο μεταπολεμικό ενδοϊμπεριαλιστικό παζάρι για τη διανομή των αγορών.
Μάλιστα, η κυβέρνηση Βενιζέλου προσέβλεπε σε ενίσχυση των αξιώσεών της, λόγω και της συμμετοχής του ελληνικού στρατού στην ιμπεριαλιστική εκστρατεία κατά της επαναστατικής Ρωσίας.
Οι νικήτριες στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ιμπεριαλιστικές χώρες της Αντάντ (Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία) επιβουλεύονταν τα πετρέλαια της Μοσούλης και ήθελαν να εδραιώσουν τις θέσεις τους και στην περιοχή του οθωμανικού κράτους. Γεγονός που συνεπαγόταν και ενέργειες για το διαμελισμό του.
Γι’ αυτό το σκοπό χρησιμοποίησαν και τον ελληνικό στρατό.
«Μεγάλη Ιδέα» και Μικρασιατική Καταστροφή!
- Το 1ο Μέρος – Από τη «Μεγάλη Ιδέα» στη Μικρασιατική Καταστροφή
- Το 2ο Μέρος – Από τη «Μεγάλη Ιδέα» στη Μικρασιατική Καταστροφή
Στοιχεία για το αφιέρωμα αντλήθηκαν
από το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, τόμος Α2.
Πηγή: Ριζοσπάστης