Τα Μαύρα Παιδιά του …Μπεναλά!
Όποιος καεί στο πλιγούρι φυσάει και το γιαούρτι, λέει ο λαός μας. Με όλη την εξέλιξη, το ρητό δεν αντικαταστάθηκε με το όποιος καεί στην αστακόσουπα φυσάει και την κρύα αγγουρόσουπα.
Έτσι κι ο φίλος μας ο Μακρόν, που στην Πνύκα με φόντο τον Παρθενώνα φούσκωνε το ιστορικό μας εγώ με αναφορές στη Δημοκρατία που γεννήσαμε και στο ευρωπαϊκό «κόπι πάστε» της.
Ο 26χρονος Αλεξάντρ Μπεναλά, σωματοφύλακας του Μακρόν, πρωταγωνίστησε το ’18 σε μείζον σκάνδαλο και παρ’ ολίγον να τον ρίξει.
Στην απεργία της Πρωτομαγιάς τότε, με τη γαλλική εργατιά στους δρόμους, φόρεσε αστυνομικό κράνος και περιβραχιόνιο και την έπεσε στους διαδηλωτές. Βιαιοπράγησε. Κυριολεκτικά οργίασε.
Ο αυταρχικός και νταβραντισμένος ευνοούμενος, με 10.000 ευρώ μηνιαίο μισθό και το ψευδώνυμο «λευκός λύκος», είχε την ατυχία ένας αυτόπτης μάρτυρας να τον καταγράψει σε βίντεο και ευτυχώς να τον αναρτήσει αμέσως στα κοινωνικά δίκτυα.
Ο Πρόεδρος Μακρόν όμως, με βάση τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, το κράτησε μανιάτικο.
Έφερε και κατέθεσε αυτές τις μέρες στη Βουλή του τον «νόμο καθολικής ασφάλειας», που προβλέπει:
Είναι παράνομη η δημοσιοποίηση φωτογραφιών ή βίντεο αστυνομικών που μπορεί να κάνουν ό,τι και ο Μπεναλά, πίσω, με ή χωρίς τις μαύρες πανοπλίες τους, κι ακόμα χειρότερα.
Όπως δηλαδή να κόβουν χέρια, να βγάζουν μάτια διαδηλωτών, όπως είδαμε και με τα κίτρινα γιλέκα.
Ο νόμος έχει βάθος στο… σκεπτικό του, γιατί όποιος καταγράφει τα όργανα καταστολής εν δράσει, πρέπει να εξεταστεί προηγουμένως με ανακρίσεις, δίκες κλπ, αν είχε πρόθεση να προσβάλει τη φυσική ή νοητική κατάσταση των αστυνομικών.
Κοντολογίς, μην τραυματιστούν ψυχικά τα μαύρα παιδιά του Μπεναλά.
Το άλλοθι της πανδημίας, που αθροίστηκε πάνω στο Μπατακλάν και τώρα αξιοθέατο είναι πια η μαυρίλα των φρουρών σε μνημεία, πλατείες, καφέ, λεωφορεία κλπ, δίνει κακοήθη λογικοφανή επιχειρηματολογία και στους βουλευτές του Μακρόν και σε όλους όσοι έχουν ήδη γράψει, μην πω πού, συνδικάτα δημοσιογράφων, διεθνείς οργανισμούς, και κυρίως χιλιάδες λαού που διαμαρτύρονται γι’ αυτόν το νόμο απ’ άκρου σ’ άκρο στη Γαλλία.
Οι διανεμητές τέτοιου υλικού έχουν τον κίνδυνο, αν καταδικαστούν, να φάνε φυλάκιση ενός έτους και 45.000 ευρώ πρόστιμο!…
Το νομοσχέδιο μάλιστα, που δεν αφορά μόνο τους δημοσιογράφους αλλά οποιονδήποτε πολίτη, συστήνει στους πρώτους να ενημερώνουν πρώτα τις αρχές (;) για να μπορούν να δουλεύουν προστατευμένοι (;) από τις δυνάμεις της τάξης (;).
Μεταφράζω πρόχειρα:
Δείρε με. Βρίσε με. Μισοσκότωσέ με. Αλλά δώσε μου την άδεια, σε παρακαλώ πολύ, να ‘χω και την εικόνα μου, λίγο πριν τα φτύσω, να την αφήσω για ενθύμιο μαζί με τα κοκαλάκια μου στα παιδιά και τους φίλους μου.
Νομίζω ότι φτάσαμε στο απόγειο της υλοποίησης των ιδεωδών της αστικοδημοκρατικής επανάστασης. Ελευθερία. Ισότης. Αδελφότης!
Αν δεν ήταν νόμος φίλων, που άμα έχεις τέτοιους τι τους θέλεις τους εχθρούς, θα ήταν σίγουρα επιθεώρηση ή καλύτερα κωμωδία ενός σύγχρονου Αριστοφάνη, με τίτλο όχι Ορνιθες, αλλά Κουτόρνιθες.
Γιατί αν το προσεγγίσω σοβαρά, επιστημονικά και οργανωμένα, προπάντων δε δραστικά και όχι νομικά, τότε, χωρίς σαρκασμό, χρειαζόμαστε πρωτοποριακό σχεδιασμό και εξοπλισμό.
Κάθε διαδηλωτής πρέπει να φοράει κράνος με κάμερα στο μέτωπο και να μεταδίδει σε live streaming (ζωντανή μετάδοση) τους απέναντι. Χρειαζόμαστε μαζική παραγγελία αντιασφυξιογόνων μασκών.
Και οπωσδήποτε ένα στόλο από mini drones, που θα κυκλοφορούν ανάμεσα στα μαύρα παιδιά και θα αποτυπώνουν, ακόμα και με κάμερες νυχτερινής όρασης, τις υπέροχες εκφράσεις ηδονής των προσώπων τους την ώρα που μας δέρνουν.
Α, ξέχασα, χρειαζόμαστε και οικοδόμους και χαλυβουργούς και φοιτητές και γεωργούς που να φυλάνε με τα κορμιά τους τις Θερμοπύλες των σέρβερ.
Κι όλα αυτά γρήγορα, πριν παραλύσει το σύμπαν από τα εκτυφλωτικά επιτεύγματα της αστικής δημοκρατίας, που φαίνεται ότι εζήλωσε δόξα πορνογράφων στο φανερό dark web, το σκοτεινό δίκτυο της επικοινωνιακής εξουσίας στον 21ο αιώνα…
Άρθρο της Λιάνας Κανέλλη
στη στήλη «Πατριδογνωμόνιο» του Ριζοσπάστη
