Με βάση τις θέσεις που παρουσιάσαμε μπορούμε να καταγράψουμε μια ιστορική πορεία που αναδεικνύει τον αντιδραστικό ρόλο που έπαιξαν οι αναρχικοί από την εποχή της εμφάνισης του αναρχισμού ως ρεύμα μέχρι σήμερα. Συνοψίζοντας τις βασικές τους θέσεις: Υποστηρίζουν την «απόλυτη ατομική ελευθερία». Παλεύουν για μια «ουτοπική» κοινωνία – ομοσπονδία αυτοδιοικούμενων κοινοτήτων. Αρνούνται τις νομοτέλειες της ταξικής πάλης και την πρωτοπορία της εργατικής τάξης. Αδυνατούν να κατανοήσουν το χαρακτήρα της εκμετάλλευσης. Δίνουν στο κράτος και την εξουσία μεταφυσικό περιεχόμενο. Αντιστρέφουν τη σχέση βάσης – εποικοδομήματος. Θεωρούν ότι το κράτος γεννά την εκμετάλλευση. Δεν αντιλαμβάνονται δηλαδή το κράτος σαν αναγκαιότητα που προκύπτει στις ταξικές κοινωνίες. Υποστηρίζουν την ατομική τρομοκρατία. Οι θέσεις αυτές οδήγησαν στην ιδεολογική και πολιτική χρεοκοπία του αναρχισμού στον 20ό αιώνα που έπαψε να αποτελεί σοβαρή δύναμη στο εργατικό κίνημα.