ΛΑΕ και σία – Τα ψεύτικα τα «Όχι» τα μεγάλα! (vid)
Ξεφυλλίζω εξώφυλλα εφημερίδων του 2015. Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και τι λέτε συναντώ πρώτο;
Τους Λαφαζάνο-Κωσταντοπούλο-Βαρουφάκο-Στρατούληδες βέβαια.
Δεν έχω καμιά «μανία» ειδικά μ’ αυτούς. Αλλά αυτούς βρήκα πρώτους μπροστά μου.
Τι «βρήκα» λοιπόν;
1. Κατ’ αρχήν ήταν αυτοί κυρίως που εμπιστεύτηκαν από την αρχή και στήριξαν με πάθος τον Τσίπρα.
Και η «αφέλεια» ποτέ δεν θεωρήθηκε προσόν για έναν πολιτικό.
Το «Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα», δεν μοιάζει τόσο ταιριαστό στην περίπτωσή τους, όσο το «Από πούσαι καρπουζάκι; Απ’ αυτό το μποστανάκι».
2. Είναι συνυπεύθυνοι για τη Συγκρότηση Κυβέρνησης με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, αλλά και με πληθώρα Πασόκων και Νεοδημοκρατών.
Σε ποιά βάση συνεργάστηκαν μαζί τους;
Στη βάση της δικής τους … «αριστερής πολιτικής»;
Ή στη βάση της πολιτικής της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και του κεφαλαίου, που όλοι τους υπηρετούν, άλλος έτσι κι άλλος αλλιώς;
Εκ του αποτελέσματος, μάλλον το δεύτερο αποδεικνύεται.
3. Ήταν υπουργοί, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, αθέτησε τις προεκλογικές υποσχέσεις του:
- για «σκίσιμο μνημονίων μ’ ένα άρθρο κι ένα νόμο»,
- για μισθό 751€,
- για κατάργηση ΕΝΦΙΑ,
- για το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» κλπ.
4. Υπήρξαν συνυπεύθυνοι που η κυβέρνηση πήγε να «διαπραγματευτεί» με το λύκο – ΕΕ τις συνθήκες ζωής του πρόβατου – λαού.
Και μάλιστα δίνοντας εξ αρχής όρκους πίστης στην ΕΕ και στο Ευρώ και προκαθορίζοντας έτσι το αποτέλεσμα (που νομοτελειακά ήρθε).
Υπεύθυνοι που από την αρχή υιοθετήθηκαν οι λογικές του ΣΕΒ και της ΕΕ (ανταγωνιστικότητα, παραγωγικότητα, ευελιξία στην εργασία, καπιταλιστική ανάπτυξη κλπ).
Λες κι από αυτά έχει να κερδίσει κάτι ο εργαζόμενος λαός.
5. Ήταν κι αυτοί στα υπουργεία και στην κυβέρνηση, όταν έβαλαν στο τραπέζι της Διαπραγμάτευσης:
- τους μισθούς,
- τις συντάξεις,
- τα όρια συνταξιοδότησης,
- τη λαική κατοικία,
- το αφορολόγητο,
- τις εργασιακές σχέσεις,
- τα ωράρια,
- τις αργίες,
- τις λαικές καταθέσεις,
- τις ιδιωτικοποιήσεις,
- τον ΕΝΦΙΑ κλπ.
Κι όταν αρχίζεις να συζητάς για το τί θα χάσει ο λαός, είναι σά να δηλώνεις διατεθειμένος… να τα χάσει.
Και τότε κατεβάζεις στο τέλος τα βρακιά σου. Ήταν υπουργοί τότε που η κυβέρνηση μίλησε για «ήπια λιτότητα».
6. Είναι κι αυτοί υπεύθυνοι, που η κυβέρνηση καλλιεργούσε κλίμα απελπισίας («δε μπορούμε να τα βάλουμε μαζί τους», «ρεαλισμό» κλπ).
Αλλά και με αυταπάτες τύπου:
- «Αλλάζουμε την Ευρώπη»,
- «Η βαρβαρότητα τελειώνει»,
- «Βάζουμε κόκκινες γραμμές».
7. Κι από το δικό τους στόμα ακούγαμε όρκους στην ΕΕ και στο ΕΥΡΩ, για:
- «Επώδυνη αλλά έντιμη συμφωνία»,
- «Σεβασμό στο σύμφωνο σταθερότητας»,
- «Ισοσκελισμένους προυπολογισμούς»,
- «Δημοσιονομική πειθαρχία»,
- «Πρωτογενή πλεονάσματα»,
- «Ρήτρα μηδενικού ελλείμματος»,
- «Αυτόματο κόφτη».
Για το μνημόνιο που ήταν «70% καλό και 30% κακό».
Για την «εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ».
Και για δισ. Πολλά δισ. Που φυσικά έπρεπε να δοθούν στις τράπεζες.
8. Ήταν υπουργοί και βουλευτές όταν έγινε η Συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, η παράταση του μνημονίου, καθιερώθηκε ο ενιαίος συντελεστής ΦΠΑ, κουρεύτηκαν τα αποθεματικά.
Αλλά κυρίως όταν γινόταν η τελική διαμόρφωση της συμφωνίας που ονομάστηκε αργότερα 3ο μνημόνιο.
9. Ήταν υπουργοί όταν αντί για «αποκατάσταση», έκαναν υποχρεωτική δέσμευση και κούρεμα των αποθεματικών ασφαλιστικών ταμείων, νοσοκομείων, πανεπιστημίων, περιφερειών, ΟΑΕΔ, ΟΠΕΚΕΠΕ κλπ, με κείνη την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
Και μετά …συνέχιζαν την πίεση στο λαό, στο όνομα των «άδειων ταμείων» και της αδυναμίας πληρωμής των συντάξεων.
10. Ήταν στην κυβέρνηση και στα υπουργεία, όταν άρχισε η συζήτηση για νέες διευκολύνσεις των Αμερικάνων στο Αιγαίο.
Τότε ξεκίνησε η συζήτηση για νέα βάση στην Κάρπαθο και επέκταση της βάσης της Σούδας.
Ή οι κοινές ασκήσεις με το Ισραήλ (π.χ. Ηνίοχος 2015).
11. Υπήρξαν οι φορείς των «επιχειρημάτων» ενάντια στο ΚΚΕ:
- «Δευτέρα παρουσία»,
- «Δεν θέλετε να κυβερνήσετε»,
- «Έχετε ιστορικές ευθύνες που δεν στηρίζετε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ» κλπ.
Αλλά ήταν επίσης υπουργοί και βουλευτές, από αυτούς που απέρριπταν σωρηδόν τις προτάσεις νόμου ή τις τροπολογίες που κατέθετε το ΚΚΕ:
- για κατάργηση του μνημονίου,
- αναπλήρωση των απωλειών των εργαζόμενων και συνταξιούχων,
- κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων των μνημονίων,
- επαναφορά μισθών και συντάξεων,
- ΣΣΕ και βασικός μισθός 751€,
- κατάργηση ΕΝΦΙΑ,
- μέτρα διάσωσης υπερχρεωμένων νοικοκυριών,
- μέτρα ενάντια στους πλειστηριασμούς,
- μέτρα για δωρεάν περίθαλψη,
- προστασία των αποθεματικών των ταμείων, κλπ.
12. Και τελικά ήταν υπουργοί όταν η κυβέρνηση κατέθεσε την αντιπρόταση – «Υπόμνημα 47+8 σελίδων», που ήταν παραλαγή των απαιτήσεων της Τρόϊκας κι αποτελούσε ολοκάθαρα 3ο μνημόνιο με ελαφρές μόνο διαφορές από το μνημόνιο που ήθελε η τρόικα.
Ο πίνακας σύγκρισης των δύο αυτών προτάσεων συμφωνίας είναι αποκαλυπτικός.
Και διαβάστε τι είχαν συμφωνήσει πριν αποχωρήσουν από την κυβέρνηση και πριν γίνει το δημοψήφισμα.
13. Έτσι ακριβώς πήγαν στο δημοψήφισμα και αυτοί: Το «ΟΧΙ» ήταν προδιαγεγραμμένο «ΝΑΙ».
Τι «ΝΑΙ» δηλαδή. «ΜΑΛΙΣΤΑ» ήτανε.
Οι «μένουμε Ευρώπη» ψήφιζαν «ΝΑΙ» στο μνημόνιο Γιουνκέρ.
Ενώ οι Τσιπρολαφαζάνηδες ψήφιζαν «ΟΧΙ» στο μνημόνιο Γιουνκέρ και «ΝΑΙ» στο δικό τους μνημόνιο.
Πώς μπορούσαν να πουν άλλωστε ΟΧΙ στα μέτρα που είχαν ήδη συμφωνήσει, στην «διαπραγμάτευση»;
14. Τελικά αποχώρησαν από το ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση τον Αύγουστο του 2015.
Μέχρι τότε είχαν πει δυό μεγάλα πλασματικά ψεύτικα ΌΧΙ:
Το 1ο «fake ΟΧΙ» το είπαν στο δημοψήφισμα: Αφού ό,τι και αν έβγαινε, μνημόνιο θα ήταν ήταν πάλι.
Το 2ο «fake ΟΧΙ» το είπαν όταν ψηφίστηκε στη βουλή το μνημόνιο: Και το μνημόνιο πέρασε με ψήφους ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι κλπ.
Και δεν έπεσε η κυβέρνηση, αφού οι ίδιοι δεν την έριξαν ενώ μπορούσαν.
Γιατί δεν το έκαναν;
Τώρα που «ξύπνησαν», ο ΣΥΡΙΖΑ υλοποιεί ό,τι διαμόρφωσαν μαζί του τότε.
Κατηγορούμε προφανώς κυρίως τους ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμια κλπ που ψήφισαν και υλοποιούν το 3ο μνημόνιο.
Αλλά εξ ίσου υπεύθυνοι είναι κι εκείνοι που διαμόρφωσαν το 3ο μνημόνιο και επέτρεψαν να ψηφιστεί.
Υ/Γ.1: Θα συνεχίσω το «διάβασμα» των πρωτοσέλιδων και είδομεν.
Υ/Γ.2: Μη μ’ αρχίσετε πάλι κάποιοι με γενικούρες, γκρίνιες και ταμπελίτσες.
Παρακαλώ τα σχόλιά σας να εστιάζουν στο:
Που και αν κάνω κάποιο λάθος ή αν λέω κάποια ανακρίβεια.
