Καταγγελία εργαζομένου στο τηλεφωνικό κέντρο του «Epsilon»
«Ηλίθιε, ζώο, άχρηστε τελείωνε, μην κοιμάσαι, δεν σε πληρώνω για να βοσκάς! Κοίτα μπροστά σου, απαγορεύεται να μιλάς στον διπλανό σου, αν το ξανακάνεις, θα φύγεις. Πήγαινε πιο μακρυά σιχαμένε, τι άλλο πρέπει να κάνω για να καταλάβετε ότι σας σιχαίνομαι!»
Μία αναγνώστρια μας έστειλε επιστολή-καταγγελία από εργαζόμενο στο τηλεφωνικό κέντρο του καναλιού «Epsilon» με την παράκληση να δημοσιευτεί.
Η επιστολή περιγράφει αναλυτικά τον εργασιακό μεσαίωνα που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα της «Δίκαιης ανάπτυξης», στην Ελλάδα όπου επιτέλους «Ηρθε η ώρα των πολλών».
Καταστάσεις που βιώνουν καθημερινά δεκάδες χιλιάδες «ευέλικτοι» εργαζόμενοι και συνθήκες που θυμίζουν κυριολεκτικά «γαλέρα».
Τα γεγονότα που αναφέρονται σε αυτήν είναι αληθινά και οι εργαζόμενοι κάνουν έκκληση για βοήθεια!
Ακολουθεί η επιστολή (τονισμοί και σύνδεσμοι προστέθηκαν από εμάς):
Καταγγελία εργαζομένου στο τηλεφωνικό κέντρο του «Epsilon»
«Δούλευα εδώ και αρκετά χρόνια στην εταιρεία Κάπα Λάμδα Ωμέγα. Στο τηλεφωνικό κέντρο του καναλιού «Epsilon».
Η λέξη «δούλευα» είναι πολύ αξιοπρεπής για αυτό που έκανα στην εταιρεία αυτή.
Ήμουν σκλάβος στο τηλεφωνικό κέντρο του Φίλιππου Βρυώνη και των υπεύθυνων του Τ. Λ. και Γ. Γ.
Οι φωνές και οι προσβολές τους ηχούν ακόμα στα αυτιά μου.
Δεν υπήρχε μέρα που να μην μας προσβάλλουν ή μειώνουν από την πρώτη μέρα που πήγα εκεί. Μιλάμε για τον απόλυτο εξευτελισμό.
Με λέξεις που δεν θα φανταζόμουν ότι θα μπορούσε κάποιος να πει σε υφιστάμενό του.
«Ηλίθιε, ζώο, άχρηστε τελείωνε, μην κοιμάσαι, δεν σε πληρώνω για να βοσκάς! Κοίτα μπροστά σου, απαγορεύεται να μιλάς στον διπλανό σου, αν το ξανακάνεις, θα φύγεις και θα έρθεις αύριο».
«Θα φύγεις και θα έρθεις αύριο» σήμαινε ότι θα χάσεις το μεροκάματο.
Ήμασταν και είναι ακόμα ωρομίσθιοι και δουλεύουμε για τρία ευρώ την ώρα.
Στην σύμβασή μας, την οποία και δεν έχουμε ξαναδεί από τότε που την υπογράψαμε, όσες φορές κι αν μερικοί από εμάς το ζητήσαμε, από ό,τι θυμάμαι η εταιρεία μπορεί να μας στείλει όπου θέλει.
Στην Πέτρου Ράλλη 10, όπου και εργαζόμουν εκτυλίσσονταν και ακόμα δηλαδή, σκηνές που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι είναι αληθινές, αν δεν τις ζήσει.
Εγώ τις έζησα και οι υπόλοιποι τις ζουν ακόμα. Αν δεν κάνεις τις παραγγελίες, παραγωγές, που σου ζητούν να κάνεις, σε κρατάνε δια της βίας πάνω από το ωράριο σου και είναι από πάνω σου ουρλιάζοντας διάφορα προσβλητικά προς το πρόσωπό σου επίθετα. Σε εξευτελίζουν, όχι αστεία.
Η μόνη συμφωνία στην εταιρεία αυτή είναι ότι ό,τι και να κάνεις θα παίρνεις τρία ευρώ την ώρα.
Στην ουσία δουλεύεις όσο θέλουν και αν έχει δουλειά.
Δέκα με δώδεκα ώρες το Σάββατο και την Κυριακή, αμειβόμενος για τρία ευρώ την ώρα και δηλωμένος για τέσσερις ώρες.
Τα Σαββατοκύριακα η εταιρεία φέρνει και άλλους ανθρώπους για να δουλέψουν επικουρικά υπό το καθεστώς της εκ περιτροπής εργασίας.
Οι άνθρωποι αυτοί, ενώ η σύμβασή τους λέει ότι το λιγότερο της εργασίας τους είναι 5 ώρες το Σάββατο και 5 την Κυριακή, είναι ζήτημα αν δουλεύουν 4 ώρες την κάθε μια από τις παραπάνω ημέρες.
Και ένας θεός ξέρει για πόσες ώρες και αν είναι δηλωμένοι, πράγμα που σημαίνει ότι τα συντάξιμα όλων μας ήταν και είναι στο έλεος του θεού.
Οταν υπήρχε δουλειά μπορεί να καθόμαστε και 14(!) ώρες υποχρεωτικά όλοι. Οταν δεν είχε μας έδιωχναν στην κυριολεξία όποτε τους κατέβαινε.
Το επίδομα αδείας δίνεται στους εργαζομένους στις 31 Δεκέμβρη της εκάστοτε χρονιάς. Η αύξηση στον κατώτατο βασικό μισθό δεν μας εδόθη ποτέ, χωρίς καμία εξήγηση εννοείται.
Όταν κάποιος ρώτησε, για το συγκεκριμένο, η απάντηση ήταν ότι η εταιρεία δεν ειναι υποχρεωμένη.
Ακόμα κι αν κάποιος ένιωθε άρρωστος ή λιποθυμούσε, πράγμα που ουκ ολίγες φορές είχε συμβεί, από την πίεση, πάντα βρισκόταν από πάνω του ο Τ.Λ., αυτό το κτήνος, για να του πει:
«Ξύπνα ζώον, εδώ δουλεύουμε, μην κάθεσαι».
(Ο Τ.Λ., ή Λ…. το επίθετό του δεν το λέει ποτέ διότι διώκεται, για οικονομικά εγκλήματα. Εχει αφήσει πολλούς ανθρώπους άνεργους κι απλήρωτους στο παραλθόν και διότι δεν υπάρχει πουθενά στην μισθοδοσία ή σε άλλο επίσημο έγγραφο της εταιρείας).
Οι συνθήκες εργασίας ήταν και παραμένουν άθλιες.
Οχι μόνο από τις φωνές και τις προσβολές που μερικές φορές έχουν φτάσει στα όρια της χειροδικίας εναντίον συναδέλφου, αλλά και από πλευράς υγιεινής.
Μέσα στα «καθήκοντά» μας ήταν και ο καθημερινός καθαρισμός του χώρου και των τουαλετών, πράγμα που δεν υπήρχε στην σύμβασή μας, άρα δεν υποχρεούμεθα να το κάνουμε, γινόταν παράνομα και υπό το καθεστώς της απειλής της απόλυσης.
Όταν με ανάγκασαν να υπογράψω «οικειοθελή αποχώρηση» ήμασταν απλήρωτοι δυόμιση μήνες.
Όταν γίνονταν οι πληρωμές γίνονταν όποια ημερομηνία κάπνιζε στον εργοδότη.
Ουδέποτε δε εδόθη ανάλυση ή βεβαίωση αποδοχών παρά τις πάρα πολλές φορές που το ζητούσαμε.
Αν κανείς τολμούσε να διαμαρτυρηθεί για το οτιδήποτε γινόταν απλώς στόχος για έξτρα βασανιστήρια.
Πολλές φορές εγώ και άλλοι συνάδελφοι καταφύγαμε στις δομές του κράτους για τα στοιχειώδη δικαιώματά μας, αλλά υπήρξε αδύνατο να επέμβει κάποιος αποτελεσματικά.
Διότι ήταν και είναι όλοι οι φορείς «μιλημένοι».
Όταν ερχόταν η Επιθεώρηση Εργασίας ή το ΙΚΑ, κατόπιν ανώνυμης καταγγελίας από εμένα ή από κάποιον άλλον είτε δεν κατάφερναν να μπουν στις εγκαταστάσεις είτε έφευγαν άπρακτοι γιατί κάποιος πάντα ειδοποιούσε και έτσι οι αδήλωτοι και οι «μαύροι» εξαφανίζονταν, έτρεχαν να κρυφτούν σαν τα ποντίκια.
Ο νούμερο ένα βασανιστής και απατεώνας είναι ο υπεύθυνος Τ.Λ.
Είναι πάντα εκεί και δεν υπάρχει πουθενά. Oταν λέω πουθενά το εννοώ. Ούτε στην μισθοδοσία ούτε πουθενά, παρόλο που στην εταιρεία είναι παντού.
Εκκρεμούν πάμπολλες οικονομικές απάτες εναντίον του. Όταν κάποιος έλεγχος ερχόταν, ο Τ.Λ., εξαφανιζόταν σε χρόνο μηδέν. Δεν μπορεί να μην ήξεραν αυτό οι αρμόδιες υπηρεσίες.
Τελευταία, συνάδελφος φώναξε την Αστυνομία, γιατί ο Τ.Λ. της έλεγε πως αν φύγει, παραιτηθεί, θα της δώσει η εταιρεία τα χρήματά της σε κάποιο χρονικό διάστημα και εκείνη κατάφερε να φωνάξει την αστυνομία ώστε να μπορέσει να εγκαταλείψει το κτίριο και να λυθεί και το οικονομικό ζήτημά της, αλλά ο εν λόγω κύριος παρόλο που ήταν μέσα στο κτίριο, ίσως σε άλλο γραφείο, οι αστυνομικοί, έκαναν τα στραβά μάτια και δεν έγινε απολύτως τίποτα, εκτός από το να απολύσουν την συνάδελφο, την επομένη.
Η άλλη υπεύθυνη είναι η Γ.Γ., ένα φερέφωνο του Τ.Λ., που ό,τι και να της έλεγες σου απαντούσε:
«Πρόβλημά σου, δεν με ενδιαφέρει, αν δεν σου αρέσει να σηκωθείς να φύγεις…»,
ενώ τις γυναίκες υφιστάμενές της αποκαλούσε χαζοβιόλες ή ζώα και σε όποιον τολμούσε να πάει στο γραφείο της ακόμα κι όταν εκείνη τον καλούσε έλεγε ουρλιάζοντας:
«Πήγαινε πιο μακρυά σιχαμένε, τι άλλο πρέπει να κάνω για να καταλάβετε ότι σας σιχαίνομαι!»
Την προηγούμενη της 1ης Μαΐου 2019, μια από τις βοηθούς της Γ.Γ. και μετά από συνεννόηση της παραπάνω με τον Τ.Λ., απευθυνόμενη σε αυτούς που θα δούλευαν την Πρωτομαγιά, είπε ότι:
«Οι πόρτες θα είναι κλειδωμένες αύριο και για αυτό θα φέρετε καφέ ή φαγητό από το σπίτι σας».
Μετάφραση: Κάποιοι από αυτούς που δούλεψαν ήταν αδήλωτοι. Την οδηγία αυτή την έδωσε μετά από εντολή του Τ.Λ. και της Γ.Γ.
Το πότε έμπαινε και πότε έβγαινε κάποιος στην εταιρεία γινόταν και εξακολουθεί να γίνεται με την χρήση του δακτυλικού αποτυπώματος του προσωπικού και εννοείται χωρίς να έχει κανείς ερωτηθεί ή ενημερωθεί για αυτό.
Συνάδελφος που τόλμησε να διαμαρτυρηθεί και να πει ότι είναι παράνομο έκανε αμάν να πληρωθεί και αυτό τελικά έγινε μετά από χίλια βάσανά της να πηγαινοέρχεται στο Λογιστήριο, διότι η εντολή ήταν ότι όποιος δεν έμπαινε και έβγαινε δίνοντας το δακτυλικό του αποτύπωμα, δεν πληρωνόταν.
Σε όλα ο συγκεκριμένος εργοδότης είναι παράνομος. Εξευτελίζει την ανθρώπινη προσωπικότητα μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο και πιο πολύ.
Τα Σαββατοκύριακα μέχρι πρότινος έκανε εκπομπή στο κανάλι «Epsilon» (το παλιό, το πανελλαδικής εμβέλειας, πριν γίνει «OPEN» ο Μένιος Φουρθιώτης) και σε κάθε εκπομπή εδώ και δυο χρόνια πίσω μοίραζε λεφτά.
Έπαιρνε τηλέφωνο ο κοσμάκης, διότι ο Φουρθιώτης έλεγε ότι όποιος κάνει παραγγελία θα μπει σε κλήρωση και θα κερδίσει ο τελευταίος το λιγότερο 5.000 ευρώ. Και πράγματι, υπήρχαν νικητές.
Μόνο που δεν ήταν οι άμοιροι που περίμεναν με αγωνία τις κληρώσεις του.
Ήταν κάποιες, πολλές κάθε φορά, από τις εργαζόμενες που ο Τ.Λ. και η Γ.Γ. ανάγκαζαν να περιμένουν ώρες ατελείωτες, εκτός ωραρίου, και κυρίως τις ανάγκαζαν να βγουν στον αέρα και να πουν χρησιμοποιώντας ψεύτικο όνομα και ψεύτικο τόπο διαμονής και να κάνουν τις νικήτριες.
Αυτά και άλλα πολλά που δεν βάζει ο νους κανενός συνέβαιναν στο τηλεφωνικό κέντρο του καναλιού «Epsilon», μέχρι να με αναγκάσουν να φύγω, υπογράφοντας «οικειοθελή αποχώρηση», πιέζοντάς με, εμένα και άλλους συναδέλφους να κάνουμε το ίδιο.
Πριν από αυτό η επιχείρηση είχε νοικιάσει δεκάδες εργαζόμενους τους οποίους εκμεταλλεύτηκε δεόντως και μετά από συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που εξηπηρέτησαν κάποια επιχορήγηση τους έστειλαν σπίτι τους.
Η μόνη σταθερά στην επιχείρηση αυτή είναι ο βασανιστής Τ.Λ., επαναλαμβάνω, ο οποίος δεν φαίνεται πουθενά και το φερέφωνό του η Γ.Γ.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει από την στιγμή που έφυγα και από ότι μαθαίνω τα πράγματα πάνε προς το χειρότερο.
Ο Τ.Λ και η Γ.Γ. έφεραν μια νέα συνεργασία στο τηλεφωνικό κέντρο την πώληση της κάρτας υγείας «ΕΥ ΖΗΝ», του Μιχάλη Μεϊμάρη, κατά του οποίου υπάρχουν κατηγορίες για απάτη και ο οποίος, από ότι έμαθα, στο σεμινάριο που έγινε είπε στους τηλεφωνητές ότι:
«Προκειμένου να πουλήσετε θα στοχεύσετε στον φόβο του κόσμου για την υγεία τους».
Οσα περιγράφω είναι αληθή στο 100% και το κάνω, διότι οι συνάδελφοί μου υποφέρουν ακόμα όλοι και όλοι υπομένουν τα παραπάνω από ανάγκη.
Ποτέ δεν μπορέσαμε να φτιάξουμε ένα σωματείο, γιατί όλοι φοβόμασταν. Η εταιρεία απασχολεί τόσο προσωπικό που οι εργαζόμενοί της έχουν το δικαίωμα να κάνουν σωματείο.
Μόλις πήγαινες να αρθρώσεις μια λέξη για κάποιο δικαίωμά σου, το οποίο εννοείται ότι δεν το ελάμβανε κανένας υπόψιν του η επόμενη λέξη ήταν:
«Δεν έχετε μόνο δικαιώματα από την εταιρεία, αλλά και υποχρεώσεις».
Η κατάσταση ήταν και παραμένει τραγική και κανένα κράτος δεν επεμβαίνει ούτε θα επέμβει ποτέ.
Οι συνάδελφοί μου, όπως και εγώ όταν ήμουν εκεί, δουλεύαμε υπό το καθεστώς της τρομοκρατίας.
Αυτά γράφονται εδώ ώστε κάποτε να ακουστεί η φωνή μας.
Να ακουστεί ότι όταν μου είπαν να φύγω, με κράτησαν μέσα στο κτίριο προκειμένου να υπογράψω την «οικειοθελή» μου αποχώρηση χωρίς να λάβω καμία αποζημίωση και χωρίς να μπορώ να έχω ταμείο ανεργίας μετά.
Τονίζω ότι κανένας φορέας του κράτους ποτέ δεν έκανε κάτι για όλα αυτά που έζησα και οι υπόλοιποι εξακολουθούν και ζουν μέσα σε αυτήν την κόλαση που λέγεται εργασία εν έτη 2019».
Α.Φ.
Σημείωση: Η επιστολή αναφέρει τα πλήρη ονόματα των τσιρακιών της εργοδοσίας στο τηλεφωνικό κέντρο του καναλιού «Epsilon», για ευνόητους όμως λόγους αναφέρουμε μόνο τα αρχικά τους.
