Ιδιωτικά Πανεπιστήμια – Μια γενική αξιολόγηση!
Ας κάνουμε σήμερα μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε το θέμα που εξετάζουμε, από μια άλλη οπτική γωνιά.
Όλοι θέλουμε «καλά πανεπιστήμια», καμιά αντίρρηση. Όμως, πώς καταφέρνει ένα πανεπιστήμιο να γίνει καλό;
Τί έκανε, ας πούμε, το Χάρβαρντ κι απέκτησε τέτοια φήμη;
Η απάντηση είναι απλή και μπορεί να δοθεί με ελάχιστες λέξεις:
Είχε λεφτά και τα διέθεσε σωστά.
Αναλυτικότερα:
Κατ’ αρχάς, πρόσφερε υψηλές αμοιβές για να εξασφαλίσει την συνεργασία διακεκριμμένων καθηγητών και μεγάλου κύρους επιστημόνων.
Η ύπαρξη τέτοιας ποιότητας εκπαιδευτικού προσωπικού έγινε πόλος έλξης πλήθους φοιτητών.
Έτσι, το πανεπιστήμιο απέκτησε την δυνατότητα να επιλέγει από τον σωρό τους καλύτερους.
Καθώς οι υψηλών προσόντων φοιτητές αξιοποιούσαν τα χαρίσματά τους, πάντα σε συνεργασία με τους άξιους εκπαιδευτικούς τους, παρήγαγαν αξιόλογο επιστημονικό έργο.
Φυσικά, καθώς το έργο αυτό γινόταν ευρύτερα γνωστό, η φήμη τού πανεπιστημίου διογκωνόταν και μαζί της διογκώνονταν τόσο οι δωρεές και οι συνδρομές προς το ταμείο του όσο και η δίψα των υποψηφίων φοιτητών να σπουδάσουν σ’ αυτό.
Το πανεπιστήμιο φρόντιζε να βελτιώνεται διαθέτοντας σωστά τα διαθέσιμά του και ο κύκλος επαναλαμβανόταν, ωθώντας την φήμη του ακόμη παραπέρα.
Βεβαίως, για να στηθεί η παραπάνω αλυσίδα από τις καλές αμοιβές ως την μεγάλη φήμη, χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια.
Ξέρετε εσείς κάποιον ιδιώτη επενδυτή ο οποίος να θέλει να ρίξει πολλά λεφτά σε μια μεγάλη δουλειά και να περιμένει μερικές δεκαετίες για να δει την επένδυσή του να αποδίδει κέρδη; Και μάλιστα, κέρδη που πρέπει να τα επενδύσει κι αυτά στην δουλειά προκειμένου να την διατηρήσει σε κερδοφόρα επίπεδα;
Στοιχηματίζω πως όχι.
Μακρά παρένθεση:
Στις 31 Ιανουαρίου 2018, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας πέρασε «εντελώς τυχαία» μπροστά από την ΑΣΟΕΕ στην Πατησίων και βρήκε την ευκαιρία να καταγγείλει σε κάποιους δημοσιογράφους (οι οποίοι περνούσαν κι αυτοί «εντελώς τυχαία» από κει) την απαράδεκτη εικόνα που αντίκρυσε.
Την επόμενη μέρα, η ομάδα προπαγάνδας του κόμματός του («Ομάδα Αλήθειας»), κυκλοφόρησε αυτό που βλέπετε αριστερά και που – υποτίθεται πως – αποδεικνύει ότι τα πανεπιστήμια της Μποτσουάνας είναι καλύτερα από τα ελληνικά.
Βεβαίως, είμαι απολύτως σίγουρος πως κανένας από αυτά τα φυντάνια της φτηνής προπαγάνδας δεν θα προτιμούσε να σπουδάσει σ’ αυτό το πανεπιστήμιο της Μποτσουάνας αντί για την ΑΣΟΕΕ.
Είναι σαφές ότι τόσο ο κ. Μητσοτάκης όσο και η «Ομάδα Αλήθειας» του δεν αναζητούν το μήνυμα πίσω από την εικόνα αλλά χρησιμοποιούν την εικόνα, ακόμη και το στιγμιότυπο, προκειμένου να στηρίξουν το προκατασκευασμένο μήνυμά τους.
Αναρωτιέμαι ειλικρινά τι είδους σχόλιο θα έκαναν αν έβλεπαν αυτό που έκατσα κι έφτιαξα χτες το απόγευμα και το οποίο βλέπετε παρακάτω.
Θα τολμούσαν να ισχυριστούν ότι το Αριστοτέλειο είναι κλάσεις ανώτερο από το πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν (κάτι που, βεβαίως, είναι απολύτως αναληθές);
Κλείνει η μακρά παρένθεση και συνεχίζουμε.
Η λαϊκή παροιμία «με κλανιές δεν βάφονται αβγά» έχει απόλυτη εφαρμογή και στα πανεπιστήμια.
Όπως καταδείξαμε πρωτύτερα, καλό πανεπιστήμιο δίχως λεφτά δεν φτιάχνεται.
Με άλλα λόγια, όσο κι αν προσπαθείς να βελτιώσεις το Καποδιστριακό της Αθήνας και να το κάνεις εφάμιλλο του Χάρβαρντ, είσαι καταδικασμένος να αποτύχεις εάν δεν πάψει το φαινόμενο να χρειάζεσαι εγκρίσεις επί εγκρίσεων για να αγοράσεις έναν δοκιμαστικό σωλήνα ή έναν διαβήτη ή, έστω, κιμωλίες, επειδή το προβλεφθέν κονδύλι για σωλήνες, διαβήτες ή κιμωλίες έχει εξαντληθεί για εφέτος.
Κακά τα ψέματα. Τα μεγάλα πανεπιστήμια έχουν και αστείρευτα διαθέσιμα.
Σας προκαλώ να επισκεφθείτε την σελίδα «List of colleges and universities in the United States by endowment» της Βικιπαίδειας, για να πάθετε σοκ.
Με τον όρο «endowment» νοούνται τα ρευστά διαθέσιμα, το ζεστό χρήμα που έχει στην διάθεσή του κάθε πανεπιστήμιο και όχι η συνολική του περιουσία.
Η λίστα περιλαμβάνει τα ιδρύματα που έχουν σε ρευστό πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια, με πρώτο το Χάρβαρντ (38+ δισ. δολάρια διαθέσιμα!).
Ας γυρίσουμε λίγο το μαχαίρι στην πληγή
Στον ιστότοπο «The World University Rankings» μπορείτε να δείτε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου αξιολογημένα.
Πρώτο-πρώτο το ΜΙΤ… Δεύτερο το Στάνφορντ… Τρίτο το Χάρβαρντ…
Το πανεπιστήμιο της Πάτρας βρίσκεται στις θέσεις 701-750, ψηλότερα από το πανεπιστήμιο του Νότιου Μισσισσιππί, το οποίο βρίσκεται έξω από τα χίλια πρώτα στην κατάταξη.
Μόνο που τα διαθέσιμα του πανεπιστημίου του Νότιου Μισσισσιπί έφτασαν πέρυσι τα 100 εκατομμύρια δολάρια, κυρίως από δωρεές.
Εννοείται ότι δεν υπάρχει περίπτωση να δείτε σε ιδιωτικό κερδοσκοπικό πανεπιστήμιο κάτι από αυτά που είπαμε ως εδώ.
Υπάρχει περίπτωση να κάνει κάποιος πλούσιος δωρεά στην επιχείρηση κάποιου άλλου πλούσιου;
Δεν νομίζω.
Γι’ αυτό και τα πανεπιστήμια αυτής της μορφής είναι γενικώς για πέταμα, πλην ελαχιστοτάτων εξαιρέσεων όπου επικρατεί η μετριότητα.
Ως εκ τούτου, ελάχιστα από δαύτα λειτουργούν αξιοπρεπώς σε άλλες χώρες, όπου επιτρέπεται η λειτουργία τους.
Αν δεν το πιστεύετε, σας προκαλώ να μου αναφέρετε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο στην Γαλλία, την Αυστρία, την Ολλανδία, την Ιρλανδία ή την Αυστραλία.
Στοιχηματίζω πως δεν δέχεστε την πρόκληση επειδή ναι μεν υπάρχουν αλλά δεν τα ξέρει κανείς.
Μπορείτε να μαντέψετε πόσα ιδιωτικά κερδοσκοπικά πανεπιστήμια υπάρχουν στην Αγγλία;
Τέσσερα όλα κι όλα, άγνωστα σε όλους και, μάλιστα, επιδοτούμενα από το κράτος.
Στην Γερμανία υπάρχουν 83, τα περισσότερα των οποίων φυτοζωούν με ελάχιστους φοιτητές.
Το καλύτερο απ’ αυτά, το IUBH, βρίσκεται στην 143η θέση στον εγχώριο πίνακα αξιολόγησης (3.590 στην παγκόσμια κατάταξη), με δυνατότητα εξυπηρέτησης 3.000-4.000 φοιτητών και δίδακτρα 9.200-12.900 ευρώ ετησίως.
Ειδική μνεία πρέπει να κάνουμε στην Πορτογαλία.
Εκεί τα ιδιωτικά πανεπιστήμια έχουν επιτραπεί από την δεκαετία του 1980. Μόλις επετράπη η λειτουργία τους, άρχισαν να φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια μετά την βροχή. Εκατοντάδες!
Πόσα τέτοια κερδοσκοπικά ιδρύματα έχουν μείνει σήμερα;
Μη τα ρωτάτε… πονεμένη ιστορία. Έξι!
Με το καλύτερο από όλα να βρίσκεται στην 26η θέση της αξιολόγησης των πορτογαλικών πανεπιστημίων (4.765 στην παγκόσμια κατάταξη) και τα υπόλοιπα από την 41η και κάτω.
Είμαι σίγουρος πως, όταν η πορτογαλική κυβέρνηση αποφάσιζε αυτό που σήμερα επιθυμεί διακαώς για την Ελλάδα ο κ. Μητσοτάκης, τα παπαγαλάκια επαναλάμβαναν σε όλους τους τόνους ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα προσελκύσουν χιλιάδες ξένων φοιτητών και θα φέρουν συνάλλαγμα στην χώρα.
Ερωτώ λοιπόν:
Σήμερα, ποιος από σας θα ήθελε να πληρώσει για να πάει να σπουδάσει στην Πορτογαλία, στο «Universidade Portucalense Infante D. Henrique», το καλύτερο ιδιωτικό κερδοσκοπικό πανεπιστήμιο της χώρας;
Δεν απαντάτε;
Δεν πειράζει. Θα τα ξαναπούμε.
Πηγή: Cogito Ergo Sum
