Το φίδι βρωμάει από το κεφάλι – Οχι, δεν «τον σκότωσαν για το ποδόσφαιρο»
Οχι παιδιά, δεν τον σκότωσαν για το ποδόσφαιρο. Δεν ήταν ραντεβού θανάτου, δεν ήταν συμπλοκές οργανωμένων οπαδών.
Ηταν δολοφόνοι που βγήκαν παγανιά, με δρεπάνι (!) και όλο τον εξοπλισμό τους.
Που ήξεραν ότι έχουν πλάτες, που πιστεύουν ότι έχουν το ακαταλόγιστο. Που αποθρασύνθηκαν γιατί δεν τιμωρήθηκε κανείς για τη δολοφονία του Βούλγαρου Τόσκο, που έκανε το λάθος να έρθει στη χώρα μας και τον πήραν στο κυνήγι.
Που βλέπουν ακόμα και τώρα, εκ των υστέρων, μια ΠΑΕ να βαφτίζει τη δολοφονία «απώλεια»… Και τα θλιβερά ελεγχόμενα ΜΜΕ της πόλης να λένε πως ο οπαδός βρέθηκε «στο λάθος σημείο, τη λάθος στιγμή»!
Παιδιά, να προσέχετε, να μην κυκλοφορείτε σε λάθος σημεία, σε λάθος στιγμές, γιατί μπορεί να πέσετε πάνω σε κάνα δρεπάνι.
🤮🤮 #εμετος #δολοφονια #thessaloniki #Aris pic.twitter.com/otlkE8JooT— Ράιαν Στικ (@professoRyanSt) February 1, 2022
Ενας άθλιος λόγος, που δεν κρατά ούτε τα προσχήματα, και θυμίζει το victim blaming π.χ. για τις γυναίκες που φορούσαν προκλητικά ρούχα και δεν πρέπει να κυκλοφορούν μόνες τους τη νύχτα…
Πάλι καλά που δεν έγραψαν πως πήραν το δρεπάνι για να κόψουν γκυ στο δάσος, μαζί με τον δρουίδη!
Οχι, δεν είναι «ανεγκέφαλοι οπαδοί». Οι δημοσιογράφοι που αναπαράγουν αυτό το κλισέ, πιστεύουν πως έχουν να κάνουν με ανεγκέφαλους που δεν ξύνουν την επιφάνεια των πραγμάτων, για να βρουν την ουσία τους.
Είναι παρακρατικές ομάδες, με την ανοχή του κράτους. Συμμορίες που δρουν ανενόχλητες και είναι αμφίβολο αν θα μπουν έστω τώρα στο στόχαστρο, για τα μάτια του κόσμου.
Εγκληματικές ομάδες τραμπούκων για κάθε χρήση, που χτυπάνε αδιακρίτως: τους περαστικούς, τις καταλήψεις, τους μετανάστες. Ή ντύνονται «μαθητές ΕΠΑΛ» και χτυπάν τους αντιφασίστες διαδηλωτές. Και αύριο θα πάρουν σειρά να επανδρώσουν τάγματα εφόδου ενάντια σε εργάτες.
Είναι το αυγό του φιδιού που εκκολάπτεται, οι «φασίστες της διπλανής πόρτας», που εκπροσωπούν τη μαύρη μαυρίλα, όχι από τη φανέλα κάποιας ομάδας, αλλά από τη σήψη που κουβαλάνε στο κεφάλι τους.
Αλλά το φίδι αυτό βρωμάει από το κεφάλι.
Κανένα τάγμα εφόδου δε δρα χωρίς αρχηγό-συντονιστή, κανένας ιδιωτικός στρατός δεν είναι ακέφαλος, χωρίς αφεντικό που βάζει πλάτες για να δρουν τα «πρωτοπαλίκαρά» του.
Οχι, τον Αλκιβιάδη δεν τον σκότωσαν για το ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο είναι καθρέφτης της κοινωνίας και μας δείχνει τις παθογένειές της.
Τους εγκληματίες και τους χούλιγκαν δεν τους γεννά ο αθλητισμός και το πάθος για μια ομάδα. Τους γεννάνε οι μαφιόζοι που λυμαίνονται τον αθλητισμό –και όχι μόνο.
Που κάνουν κουμάντο στις πόλεις, στη χώρα, στο Μαξίμου, στα ΜΜΕ και την τι-βι. Που βγάζουν μεταξύ τους μαχαίρια –και κουμπούρια ενίοτε– για να μοιράσουν την πίτα και βάζουν τον κόσμο να αφιονίζεται, να βάζει ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές, με βάση το χρώμα της φανέλας, για να μη δει αυτήν που τον χωρίζει από τα αφεντικά, με βάση το χρώμα του χρήματος.
Ολα τα άλλα είναι φλυαρίες για να σκεπάσουν την ουσία…
Πηγή: Κατιούσα
