Ο «φερετζές» και το ξέπλυμα
Με «φερετζέ»:
«Τον περιορισμό των ανεξέλεγκτων προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών (που) προϋποθέτει και την αντιμετώπιση των αιτίων που τις προκαλούν, των πολέμων, της οικονομικής υπανάπτυξης, της κλιματικής αλλαγής»,
ο Σύριζα ζητάει από την ΕΕ:
«Να παίξει έναν ενεργότερο ρόλο για την ειρήνη και τη σταθερότητα, αλλά και την αναπτυξιακή βοήθεια, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή και την υποσαχάρια Αφρική», με μια «ισχυρή και ανεξάρτητη κοινή εξωτερική πολιτική».
Ενώ ορθά – κοφτά λέει πως «διεκδικεί» και την προοπτική της «Κοινής Ευρωπαϊκής Αμυντικής Πολιτικής & Συνεργασίας» της ΕΕ ως «επιλογή στρατιωτικής και αμυντικής αυτονομίας της ΕΕ έναντι του ΝΑΤΟ».
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο Σύριζα βάζει τη σοσιαλδημοκρατική του «πλάτη» για να στηρίξει όλα τα άθλια προσχήματα, με τα οποία προωθείται η παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, για να υπερασπιστεί τα ιδιαίτερα συμφέροντα των μονοπωλίων της ανά τον κόσμο, απέναντι στους ανταγωνιστές.
Εκεί αποσκοπούν και τα σχέδια για μια πιο «ενιαία» και σχετικά πιο αυτοτελή εξωτερική πολιτική, προκαλώντας τριβές στο ΝΑΤΟ.
Η «στρατιωτική και αμυντική αυτονομία» της ΕΕ είναι όψη των ανταγωνισμών που οξύνονται ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τους πληρώνουν πάντα οι λαοί.
Κατά τον ίδιο τρόπο, η βαθύτερη «ενοποίηση» της ευρωπαϊκής πολιτικής σε όλα τα επίπεδα, που ξεπλένει και εξωραΐζει ο Σύριζα, σημαίνει ισχυροποίηση της ιμπεριαλιστικής ένωσης σε βάρος των λαών, αλλά και νέους κινδύνους για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, που αντιμετωπίζονται ως αντάλλαγμα στο παζάρι με συμμάχους και ανταγωνιστές.
Οσο για τον Σύριζα, που προκαλεί παριστάνοντας τον ανήξερο για το έγκλημα, μέχρι και οι πέτρες γνωρίζουν την υπογραφή του σε συμφωνίες που μετατρέπουν τη χώρα σε πολεμικό ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, αλλά και σε φυλακή – κολαστήριο για τα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.
Πηγή: Ριζοσπάστης
