Τα «επιτεύγματα» των Ενόπλων Δυνάμεων σε ΝΑΤΟικές αποστολές
Το Πολεμικό Ναυτικό η εμπροσθοφυλακή της ελληνικής εμπλοκής στα σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Τις δυνατότητες και τη διαθεσιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων σε ΝΑΤΟικές αποστολές αναλύει ο αρχηγός ΓΕΝ σε αμερικανικό περιοδικό
Την απόφαση της κυβέρνησης να βάλει πλάτη σε επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο, διεκδικώντας αναβάθμιση της Ελλάδας σε ένα ευρύτερο περιβάλλον που μυρίζει κυριολεκτικά μπαρούτι για τους λαούς, αντανακλούν οι θέσεις και οι κινήσεις των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, όπως αποτυπώνονται το τελευταίο διάστημα.
Ενδεικτικά, το αμερικανικό περιοδικό «Proceedings», που εκδίδεται από το US Naval Institute (φόρουμ διαλόγου πάνω σε ζητήματα ναυτικής στρατηγικής των ΗΠΑ) ζήτησε από μια σειρά αρχηγούς Πολεμικού Ναυτικού ανά τον κόσμο να απαντήσουν με άρθρο τους στο ερώτημα:
«Η διατήρηση της ελευθερίας των θαλασσών και η πρόσβαση στις παγκόσμιες ναυτιλιακές κοινότητες απαιτεί ναυτικές εταιρικές σχέσεις, συνεργασία και διαλειτουργικότητα. Ποιες θεωρείτε τις μεγαλύτερες ικανότητες ή τη βέλτιστη πρακτική του ναυτικού σας και πώς θα μπορούσαν να μάθουν και άλλοι ναυτικοί από τη δική σας;»
Οι Αμερικανοί απευθύνθηκαν και στο ελληνικό ΠΝ, με τον αρχηγό ΓΕΝ, αντιναύαρχο Ν. Τσιούνη, να απαντά, βάζοντας ευθύς εξαρχής στην ανάλυσή του τις οικονομικές – επιχειρηματικές παραμέτρους του θέματος, τους διαύλους Ενέργειας και διαμετακόμισης που «καίνε» το κεφάλαιο, για τον έλεγχο των οποίων έχουν αναπτυχθεί στην Ανατολική Μεσόγειο πολεμικά μέσα από μια σειρά ιμπεριαλιστικών κέντρων και ισχυρών καπιταλιστικών κρατών:
«Η Μεσόγειος Θάλασσα έχει μεγάλη γεωστρατηγική και οικονομική σημασία ως πρωτεύουσα ναυτιλιακή αρτηρία και ενεργειακός κόμβος για την Ευρώπη και την Αφρική. Συνδέεται με τον Ατλαντικό, τον Εύξεινο Πόντο και την Ερυθρά Θάλασσα».
Και συμπληρώνει:
«Προστατεύοντας από τις σύγχρονες απειλές στη θάλασσα, το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό διατηρεί σταθερή ναυτική παρουσία, καθώς και χερσαία υποδομή. Βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με κρίσιμα σημεία, παρέχοντας επιτήρηση και επιχειρησιακές και στρατιωτικές ικανότητες. Επιπλέον, λόγω της εγγύτητάς του σε περιοχές αναταραχής, το ελληνικό Ναυτικό διατηρεί υψηλή επιχειρησιακή ετοιμότητα.»
Υπηρεσίες υποστήριξης
Παραθέτει, εξάλλου, και τα μέσα που έχει για τέτοιες αποστολές:
«Οι ικανότητές μας στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο, τόσο στα χωρικά ύδατα, όσο και στις ανοικτές θάλασσες, αυξήθηκαν σημαντικά τα τελευταία χρόνια […] Τα υποβρύχιά μας είναι ικανά για αποτελεσματικές επιχειρήσεις κρούσης εναντίον ναυτικών δυνάμεων, καθώς και για την εκτέλεση μιας ευρείας γκάμας υποστηρικτικών επιχειρήσεων σε εθνικό, συμμαχικό και διεθνές πλαίσιο».
Να θυμίσουμε εδώ ότι πέρυσι, το Μάρτη, η εφημερίδα «Καθημερινή» έγραφε πως οι Αμερικανοί, στο πλαίσιο της διμερούς στρατιωτικής συνεργασίας, ζητούσαν ήδη από τότε τη συμμετοχή πλοίου του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού σε Carrier Battle Group (Ομάδα πλοίων Κρούσης και Συνοδείας), που αναπτύσσονται γύρω από αμερικανικό αεροπλανοφόρο.
Ενα χρόνο μετά, στο διάστημα 7 – 19/3, κάνοντας πράξη ό,τι έλεγε ο αρχηγός ΓΕΝ περί «εκτέλεσης ευρείας γκάμας υποστηρικτικών επιχειρήσεων σε συμμαχικό πλαίσιο», κι όπως αναφέρεται αρμοδίως από το υπ. Άμυνας:
«Το υποβρύχιο «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» συνεργάστηκε με το πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων USS IWO JIMA, του Ναυτικού των ΗΠΑ, στο πλαίσιο συνεισφοράς μονάδων του Πολεμικού Ναυτικού, για εκτέλεση επιχειρησιακής συνοδείας Μονάδας Υψηλής Αξίας (High Value Unit – HVU), σε συνεργασία με έτερες μονάδες συνοδείας του Ναυτικού των ΗΠΑ».
Οπως λέγεται, ήταν η πρώτη φορά που το ελληνικό ΠΝ ανέλαβε τέτοια αποστολή από το 1974, στο πλευρό των ΗΠΑ.
Η σημασία του ΚΕΝΑΠ
Παραπέρα, στο άρθρο του στο αμερικανικό περιοδικό, ο αρχηγός ΓΕΝ αναφέρεται στο γεγονός ότι το ΠΝ παρέχει εκπαίδευση, προς εμπέδωση της περιλάλητης διαλειτουργικότητας, με «πρωταρχικό εργαλείο κατάρτισης» το Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής του ΝΑΤΟ στη Σούδα.
Θυμίζουμε πως το ΚΕΝΑΠ παίζει κομβικό ρόλο για τα συμφέροντα της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, καθώς εκπαιδεύει (σε αλλεπάλληλα, υψηλών απαιτήσεων και εξειδικευμένα «σχολεία») στελέχη για έλεγχο θαλασσών με νηοψίες επιφάνειας, υποβρύχιες έρευνες και εναέριες επιτηρήσεις, στο όνομα της «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας», της «πειρατείας» και άλλων «ασύμμετρων απειλών».
Σε αυτό έχουν ήδη εκπαιδευτεί εκατοντάδες στελέχη Ενόπλων Δυνάμεων από διάφορες χώρες.
Διόλου τυχαία, το ΚΕΝΑΠ ήταν το πρώτο ΝΑΤΟικό κέντρο που έλαβε την υψηλότερη τέτοια μορφή πιστοποίησης της ΝΑΤΟικής συμμαχίας, ενώ το επισκέπτονται συχνά – πυκνά ανώτατα στρατιωτικά στελέχη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Επίσης, το ΚΕΝΑΠ αξιοποιήθηκε πρόσφατα και στην τριεθνή άσκηση με τη «Noble Dina 2018», 19 – 29/3. Η άσκηση συνδιοργανώνεται ετησίως από το ΠΝ με το Ναυτικό των ΗΠΑ και το Ναυτικό του Ισραήλ.
Διεξήχθη στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή του Κρητικού Πελάγους και της Ανατολικής Μεσογείου, ενώ περιελάμβανε και «εν όρμω» δραστηριότητες στις εγκαταστάσεις του ΚΕΝΑΠ, όπως και στο Ναύσταθμο της Χάιφας.
«Επωφελείς» συνεκπαιδεύσεις
Στο άρθρο του ο αρχηγός ΓΕΝ, και σε διασύνδεση με την προαναφερόμενη άσκηση, αναφέρει:
«Τέλος, τα Ναυτικά – εταίροι μας μπορούν να επωφεληθούν από τη συσσωρευμένη εμπειρία του Ελληνικού Ναυτικού, συμμετέχοντας σε διάφορες δραστηριότητες επιχειρησιακής κατάρτισης, διότι πραγματοποιούμε κάθε χρόνο διάφορες ασκήσεις με προσκλήσεις για συμμετοχή (π.χ. Ariadne, Naias, Niriis και Aegean Shield). Ο στόχος αυτών των ασκήσεων είναι η βελτίωση της διαλειτουργικότητας και των μαχητικών ικανοτήτων σε όλους τους τομείς του σύγχρονου θαλάσσιου πολέμου.»
Σε άλλο ένα πρόσφατο τέτοιο παράδειγμα, στις 9 – 16/3 διεξήχθη στο Ιόνιο η πολυεθνική άσκηση ναρκοπολέμου «Αριάδνη 18». Επισήμως, σκοπός της ήταν:
«Η ενίσχυση της επιχειρησιακής, μαχητικής ικανότητας και ετοιμότητας όλων των συμμετεχόντων, καθώς και η προαγωγή του επιπέδου της συνεργασίας και της αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ τους στη σχεδίαση και διεξαγωγή επιχειρήσεων ναρκοπολέμου.»
Μετείχαν μονάδες και προσωπικό από κράτη που είναι μέλη του ΝΑΤΟ αλλά και εκτός.
Συγκεκριμένα, εκτός από το ελληνικό ΠΝ, μετείχε η ΝΑΤΟική αρμάδα SNMCMG 2 (με πλοία από Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία και Τουρκία), όπως επίσης η Αίγυπτος με δύο αξιωματικούς ως παρατηρητές, το Βέλγιο με δύο μέλη ομάδας αυτόνομου υποβρύχιου οχήματος, οι Βουλγαρία και Ρουμανία με πλοία, οι Αίγυπτος και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με αξιωματικούς ως παρατηρητές.
Πηγή: Ριζοσπάστης
