Η «επανάσταση» λάιβ κι η μάχη νοικοκυραίων – μικροαστών (vid)
Με αφορμή την παράσταση που δίνουν κάθε χρόνο τέτοιες μέρες οι αυτοαποκαλούμενοι «αναρχικοί» με τους ασφαλίτες και τα ΜΑΤ, (όπως ακριβώς συμβαίνει και σε κάθε μαζική διαδήλωση) επισυνάπτουμε ένα καταγεγραμμένο βίντεο πριν από περίπου 2,5 χρόνια… επί ΣΥΡΙΖΑ!
Στο παρακάτω βίντεο φαίνεται καθαρά ένας «ασφαλίτης – αναρχικός» να πετάει κροτίδες στα ΜΑΤ, μα όταν αντιλαμβάνεται πως πάνε να τον τουλουμιάσουν στέκεται, εμφανώς αγανακτισμένος και με χέρια απλωμένα, φαίνεται να τους λέει πάνω – κάτω τα εξής:
«Τί με κυνηγάτε βρε παπάρες..; Δικός σας είμαι… Δεν με αναγνωρίζετε..;»
Ο ΜΑΤατζής αιφνιδιάζεται, κοντοστέκεται, (θα έξυνε και την κεφάλα του αλλά τον εμποδίζει και το διαολεμένο το κράνος) ενώ ακριβώς μπροστά του άλλα δύο-τρία αναρχομπάχαλα συνεχίζουν τις ρίψεις και το «επαναστατικό» τους έργο.
Ο «ασφαλίτης – αναρχικός» βλέποντας τον Μπαλούρδο να αμφιταλαντεύεται ακόμα, και μη γνωρίζοντας ότι εκείνη τη στιγμή βιντεοσκοπείται, κάνει την τολμηρή κίνηση να βγάλει την κουκούλα, αποκαλύπτοντας εντελώς (!) το πρόσωπό του!
Ο Μπαλούρδος, με τα πολλά, τελικά τον αναγνωρίζει και καταλαβαίνοντας την «γκάφα» του, αμέσως οπισθοχωρεί με τους υπόλοιπους, σα να μην τρέχει μία!
Έτσι θα συνεχιστεί για ώρες το έργο «επανάσταση» λάϊβ από την τηλεόραση με τα ποπ κορν των -εκστασιασμένων- νοικοκυραίων και μικροαστών να τους πέφτουν από το στόμα…
Ασφαλίτης-Αναρχικός αποκαλύπτεται στα ΜΑΤ
Το τέλος της παράστασης θα βρει τον νοικοκυραίο και τον μικροαστό να αλληλοβρίζονται στο διαδίκτυο…
Ο ένας σχολιάζει στο εθνικισμός.νετ με το ψευδώνυμο «Ο Φιλελεύθερος» κατηγορώντας τους «αριστερούς» για τα πάντα…
Από τις καταστροφές και τις σπασμένες τζαμαρίες μέχρι τις …απεργίες που εμποδίζουν να έρθει η …ανάπτυξη, που διώχνουν τους τουρίστες και τους «καλούς» επενδυτές, παίρνοντας ουσιαστικά το μέρος του επίσημου αστικού κράτους και της κυβέρνησης.
Δηλαδή παίρνει το μέρος εκείνων, που τον θέλουν υποταγμένο, φοβισμένο και κλεισμένο στο σπιτάκι του, για να μπορούν απτόητοι και χωρίς αντίσταση να συνεχίσουν να του ρουφούν το αίμα με το καλαμάκι
μπας και χορτάσει, η μονίμως πεινασμένη, μπατριωτική, πατσοκοιλιά βιομηχάνων και εφοπλιστών…
Μα ακόμα κι αν κάτσει φρόνιμος το πιο πιθανό είναι να μη σταθεί τυχερός…
Γιατί ανά πάσα ώρα και στιγμή κινδυνεύει να χάσει την κοκοπληρωμένη δουλίτσα του, που φίλησε κατουρημένες ποδιές για να την βρει ή να χρεοκοπήσει το ασθματικό από τους φόρους μαγαζάκι του.
Κι αν γίνει αυτό δεν θα μπορέσει να πληρώσει τις δόσεις για τα αμάξι και τα έξοδα για τις σπουδές των παιδιών του… Γιατί υποθηκεύοντας ουσιαστικά το βιός του έβαλε στο ίδιο του το σπίτι συναίτερους τα άλλα μπατριωτικά κοράκια, τους φίλους μας τους τραπεζίτες!
Ξημερώνει Δευτέρα κι έχει εκτονωθεί πολύ μέσα από το διαδικτυακό βρισίδι και ετοιμάζεται να πάει για νάνι γιατί σε λίγες ώρες θα πρέπει να πάει στη δουλειά…
Από την άλλη ο μικροαστός με το ψευδώνυμο «Ο Ελευθεριακός» τη λέει στον προηγούμενο φίλο μας τον νοικοκυραίο, γιατί κάθεται σπίτι του και δεν «εξεγείρεται», γιατί μένει στην καρακοσμάρα του και κοιτάζει μονάχα για τον εαυτούλη του, την δουλίτσα του…και τα απλήρωτα δάνειά του…
Ταυτόχρονα ο ίδιος νιώθει διπλά υπερήφανος:
Μία για την σούπερ μοναδική «ατομικότητά» του που την επιδεικνύει παντού κι ακόμα μία για την πετυχημένη χτεσινοβραδινή «εξέγερση» άλλων ατομικοτήτων που αποκαλούνται «συλλογικότητα» μόνο και μόνο για να δείξουν ότι το εγώ τους μπορεί να είναι τεράστιο αλλά ανήκουμε κι μεις κάπου…
Είμαστε δηλαδή και ανένταχτοι ως άτομα… και ενταγμένοι σε συλλογικότητες, εξαρτάται με ποιον μιλούν και τι πλεονέκτημα θέλουν να αποκτήσουν.
Έτσι αναλόγως εκφράζει την συλλογική περηφάνεια του -ατομικά πάντα- μέσω της ιστοσελίδας ιντιμίντια… όπου εκεί εκτονώνονται όχι μόνο από πολλές άλλες -ατομικές- συλλογικότητες αλλά μέχρι και ασφαλίτες…σαν το φιλαράκο που είδαμε στο βίντεο.
Ξέρω σας φαίνονται πολύ μπερδεμένα όλα αυτά αλλά έτσι θολό είναι το μυαλό της πλειοψηφίας των μικροαστών, (δεν λέω αναρχικών γιατί προσβάλλω την θεωρία που παρά το ότι έχει ξεπεραστεί από τον μαρξισμό, έχει αφήσει μια παρακαταθήκη που απαιτεί τουλάχιστον τον σεβασμό).
Εκτονωμένος λοιπόν κι αυτός κοιτάζει το ρολόϊ του… Πάει πέρασε η ώρα. Αύριο Δευτέρα και πρέπει να πάει κι εκείνος στη δουλειά…
(Στην ίδια δουλειά με τον ανώνυμο νοικοκύρη που σκυλόβριζε…)
Περνάνε ήρεμα οι ημέρες μέχρι που μία μέρα περνά από τη δουλειά το ΔΣ του σωματείου και κάποιοι από το ΠΑΜΕ, για να τους μιλήσουν για την ανάγκη οργάνωσης της επόμενης πανεργατικής απεργίας.
Οι συνδικαλιστές τονίζουν πως χωρίς επίμονο και σταθερά, ταξικά προσανατολισμένο αγώνα είμαστε όλοι από χέρι χαμένοι…
Τον λόγο πρώτος θα πάρει ο μικροαστούλης, ο οποίος αφού θα βγάλει ένα πεντάλεπτο επαναστατικό λογίδριο στο τέλος θα καταλήξει στο κλασικό συμπέρασμα:
«Αυτά είναι… ξεπερασμένα και… αναποτελεσματικά… Αν πάρουμε τα όπλα εγώ πρώτος θα έρθω»
Ακούγοντάς τον προσεκτικά ο νοικοκύρης συνάδελφός του αναθαρρεί και λέει ότι:
«Δεν είναι καιρός να χαρίζουμε έτσι τα μεροκάματα… Το αφεντικό δεν είναι καλό αλλά τουλάχιστον μας πληρώνει… Πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη να γλιτώσει την κρίση η… επιχείρηση που … μας ταΐζει γιατί αν κλείσει χαθήκαμε…».
Κι όταν ο ΠΑΜίτης επιμείνει ότι όλοι μας πρέπει να αντιληφθούμε:
- ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός, που δεν είναι μόνο μια κυβέρνηση ή τα ΜΑΤ που μας χτυπούν,
- ποιος ωφελείται από όσα γίνονται, εντός της χώρας κι όχι μόνο έξω,
- πως κάθε αφεντικό και το ίδιο το Κεφάλαιο τρέμει και μόνο στην ιδέα ότι όλοι οι εργαζόμενοι θα βαδίσουν ενωμένοι…
- πέρα από το ότι ψηφίζουν ή θεωρούν τον εαυτό τους δεξιό ή αριστερό…
τότε έρχεται η αποκάλυψη… και η ως διά μαγείας ταύτιση!
Όχι όμως της ένωσης σε ταξική κατεύθυνση αλλά… μιας ένωσης στην βάση του χυδαίου αντικομμουνισμό λέγοντας με μια φωνή μαζί πως:
«Το ΚΚΕ πάει πάντα… μόνο του, γιατί δεν συνεργάζεται… ότι κάνει… παρελάσεις και φυλάει τη… βουλή»!
Χέρι – χέρι νοικοκυραίος και μικροαστούλης! Και στην απεργοσπασία και στον Αντικομμουνισμό!
Κι ας είναι από διαφορετική υποτίθεται πλευρά… κι ας σκοτώνονται ανώνυμα κάθε βράδυ στο διαδίκτυο…
Πότε όμως θα καταλάβουν πως όταν φτάσει η στιγμή της πραγματικής επανάστασης, αυτή δεν θα μεταδοθεί όχι μόνο τηλεοπτικά αλλά ούτε καν δικτυακά;
