Ένας στους πέντε κατοίκους της ΕΕ κινδυνεύει από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό!
Τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν την φτώχεια αλλά και την κοροϊδία!
Πάνω από το 20% των ανδρών και 22,5% των γυναικών είτε αντιμετωπίζουν εισοδηματική φτώχεια, είτε είναι σοβαρά στερημένοι, ή ζουν σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλά εισοδήματα από εργασία.
Η Ελλάδα είναι στην τρίτη θέση της ΕΕ (πίσω μόνο από Βουλγαρία και Ρουμανία) σε «επικινδυνότητα φτώχειας», με ποσοστό 31,8% που έχει εισόδημα κάτω από το 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος, καθώς και έλλειψη βασικών μέσων διαβίωσης ή πλήττεται από ανεργία.
1 στους 17 Ευρωπαίους αντιμετωπίζει σοβαρή έλλειψη υλικών αγαθών, όπως η δυνατότητα να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, να έχουν θέρμανση ή να κάνουν διακοπές μιας βδομάδας.
Τα στοιχεία αυτά της Eurostat δίνουν μια ενδεικτική εικόνα της άθλιας καθημερινότητας που βιώνουν χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, και μάλιστα σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης και όχι κρίσης.
Αν πάρουμε ως μέτρο σύγκρισης τις πραγματικές ανάγκες τους, και όχι τους «μέσους όρους» των ρημαγμένων εισοδημάτων, η πραγματικότητα είναι βέβαια πολύ χειρότερη και αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, φανερώνοντας τα αδιέξοδα αυτού του σάπιου συστήματος.
Αλήθεια, όμως, τι από όλα αυτά μπορεί να αλλάξει -πόσο μάλλον να αντιστραφεί- με τα «αναπτυξιακά» μέτρα που προωθούν η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, πουλώντας φούμαρα ότι η εφαρμογή τους ανοίγει το δρόμο για τη βελτίωση της ζωής του λαού και την ευημερία του;
Τι μπορεί να περιμένει κανείς από τα μέτρα διαχείρισης και ανακύκλωσης της φτώχειας, που διαφημίζουν όλες οι κυβερνήσεις, «δεξιές», «αριστερές», σοσιαλδημοκρατικές και «νεοφιλελεύθερες»;
Απολύτως τίποτα!
Ο λαός δεν πρέπει να συμβιβαστεί με τη φτώχεια και τις μειωμένες απαιτήσεις.
Έχει τη δύναμη να φέρει τα πάνω κάτω, παλεύοντας για τις σύγχρονες ανάγκες του.
Πηγή: Ριζοσπάστης
