Ο εφιάλτης τους έχει όνομα: Ιωσήφ Στάλιν (vid)
142 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου σοβιετικού ηγέτη, η σφοδρή επίθεση εναντίον του συνεχίζεται αμείωτη…
Σαν σήμερα στις 18 Δεκεμβρίου του 1878 έρχεται στη ζωή ο εφιάλτης των απανταχού αστών: Ο Ιωσήφ Στάλιν.
Ο Στάλιν συνδέθηκε με μία από τις πιο σημαντικές περιόδους της ιστορίας του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος και την πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ.
Από τη θέση του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ (μπ) και ως επικεφαλής του σοβιετικού κράτους (1922-1953), ο Στάλιν ήταν συνεχιστής του έργου του Λένιν.
Ήταν ένας από τους αδιαμφισβήτητους ηγέτες της ΕΣΣΔ αλλά και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, σε μια περίοδο που οι λαοί της Σοβιετικής Ένωσης, σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, επιτελούσαν πρωτόγνωρο έργο.
Ο Στάλιν, ως μέλος της καθοδήγησης του Κόμματος των μπολσεβίκων, είχε σημαντική συμβολή και κατά την προεπαναστατική περίοδο αλλά και κατά τη διεξαγωγή της Οκτωβριανής Επανάστασης αναλαμβάνοντας δύσκολες αποστολές.
Το όνομα και η δράση του Στάλιν συνδέθηκε, τόσο με τις επιτυχίες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ, όσο και με την ανάπτυξη του σοσιαλιστικού συστήματος σε μια σειρά χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και της Ασίας.
Ταυτόχρονα, το όνομα του Στάλιν συνδέεται με την τεράστια συμβολή της Σοβιετικής Ενωσης στη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο εφιάλτης τους έχει όνομα: Ιωσήφ Στάλιν (vid)
Στις 7 Νοέμβρη 1941, ο Στάλιν βγάζει έναν ιστορικό λόγο στην Κόκκινη Πλατεία στην 24η επέτειο από το ξέσπασμα της Οχτωβριανής Επανάστασης.
Οι Γερμανοί λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω από την Μόσχα και τα στρατεύματα μετά ομιλία και την παρέλαση πήραν τη θέση τους στο μέτωπο. Η συνέχεια γνωστή.
Μετά τον πόλεμο ο ιμπεριαλισμός είχε δεχτεί μια μεγάλη ήττα, αφού σε ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη, αρκετά σημαντικό από πολλές πλευρές, οι λαοί οικοδομούσαν το δικό τους μέλλον, τη νέα κοινωνία, καταργώντας την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και παίρνοντας την τύχη τους στα χέρια τους.
Η ένταξη του στους Μπολσεβίκους
Ο Ι.Β. Στάλιν (πραγματικό όνομα Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι) γεννήθηκε στην πόλη Γκόρι της Γεωργίας από φτωχή οικογένεια (ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης) κι από νεαρή ηλικία εντάσσεται σε παράνομο μαρξιστικό όμιλο στην Υπερκαυκασία.
Στο Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας (ΣΔΕΚΡ) συμμετέχει, από την ίδρυσή του, το 1898.
Μελετάει τα έργα των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν και συμβάλλει στην έκδοση μαρξιστικών εφημερίδων στην Υπερκαυκασία και στη διάδοση του μαρξισμού στους εργάτες της περιοχής.
Μέλος της Επιτροπής του ΣΔΕΚΡ Τιφλίδας, Καυκασιανής Ένωσης και Μπακού, στηρίζει τις λενινιστικές ιδέες για το κόμμα, την τακτική και τη στρατηγική του και παίρνει μέρος στην Επανάσταση του 1905 – 1907.
Στα 1912 έγραψε το βιβλίο «Ο μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα», που είναι από τα πιο σημαντικά μαρξιστικά στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Στην καθοδήγηση της ένοπλης εξέγερσης στη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση πήρε μέρος σαν μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος των Μπολσεβίκων, μέλος του Στρατιωτικοεπαναστατικού Κέντρου της Πετρούπολης και της Στρατιωτικής Επαναστατικής Επιτροπής.
Έγινε λαϊκός επίτροπος των εθνοτήτων στην πρώτη σοβιετική κυβέρνηση. Στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου και της ξένης ιμπεριαλιστικής επέμβασης ήταν μέλος του Επαναστατικού Πολεμικού Συμβουλίου της Σοβιετικής Δημοκρατίας.
Συνέβαλε στην ενίσχυση της συμμαχίας της εργατικής τάξης με την αγροτιά, την περίοδο οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Υπερασπίστηκε τη λενινιστική πολιτική, ενάντια στην πολιτική του Τρότσκι.
Αγωνίστηκε ενάντια στο δεξιό οπορτουνισμό μέσα στο κόμμα και επέμενε στην ιδεολογικοπολιτική ενότητα του κόμματος ως θεμέλιου για την πορεία της επανάστασης και την ανάπτυξη του σοσιαλισμού, υπερασπιζόμενος τις λενινιστικές αρχές για το Κόμμα Νέου Τύπου.
Μερικά από τα έργα του, εκτός από το σημαντικό για το εθνικό ζήτημα, το οποίο αναφέραμε ήδη, είναι:
- «Για τις βάσεις του λενινισμού»,
- «Τροτσκισμός ή λενινισμός»,
- «Ζητήματα λενινισμού»,
- «Ακόμα μια φορά για τη σοσιαλδημοκρατική παρέκκλιση στο κόμμα μας»,
- «Για τη δεξιά παρέκκλιση στο ΠΚΚ (μπ.)»,
- «Ζητήματα αγροτικής πολιτικής στην ΕΣΣΔ»,
- «Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ» κ.ά.
Ο σκοπός της επίθεσης στο πρόσωπό του
Στο πρόσωπο του Στάλιν ξεδιπλώθηκε και συνεχίζεται σφοδρή επίθεση, κάτω από την οποία βρίσκεται η επίθεση της αστικής ιδεολογίας κατά του σοσιαλισμού και της επανάστασης.
Αποδίδοντας ενέργειες και πράξεις υπερφυσικές σε μια προσωπικότητα, που διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα, η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα επιδιώκει να πείσει ότι η Ιστορία δημιουργείται από τις προσωπικότητες και όχι από τους λαούς.
Ότι η δράση των μαζών δε διαμορφώνει τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις, αλλά η προσωπικότητα,
και στηριγμένοι σ’ αυτή την ιδεαλιστική άποψη να αποδείξουν ότι ο σοσιαλισμός δεν είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, τίποτα άλλο από το αποτέλεσμα της βούλησης των διαθέσεων μιας προσωπικότητας.
Η οποία βεβαίως επιδίωξε και οικοδόμησε ένα «βάρβαρο καθεστώς», για να μπολιάσουν, και απ’ αυτή τη σκοπιά, τις λαϊκές συνειδήσεις με την ψυχολογία ότι ο σοσιαλισμός είναι συνώνυμο της βαρβαρότητας και της ανελευθερίας.
Πιστεύουν ότι έτσι θα θωρακίσουν τη βάρβαρη ελευθερία των καπιταλιστών να εκμεταλλεύονται τις λαϊκές μάζες.
Επιδιώκουν ταυτόχρονα να πείσουν ότι η Ιστορία, ως πραγματικότητα που διαμορφώνεται από τη βούληση της προσωπικότητας και τις ιδέες της, δημιουργείται έξω από τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της εποχής, όπου δρα η προσωπικότητα.
Αυτές σκόπιμα αποσιωπώνται. Αλλά οι επιδιώξεις δε σταματούν εδώ.
Ο Στάλιν ήταν ηγέτης του πρώτου στον κόσμο σοσιαλιστικού κράτους. Και αυτό είναι το κύριο.
Οι αστοί ιστορικοί και δημοσιολόγοι, ως μέρος της παραγωγής και αναπαραγωγής της αστικής ιδεολογίας, αποτελούν στυλοβάτες του αστικού εποικοδομήματος, με τεράστια συμβολή στη διεξαγωγή της ταξικής πάλης της αστικής ενάντια στην εργατική τάξη, του καπιταλισμού ενάντια στο σοσιαλισμό, στο ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο.
Επομένως, πρέπει να πούμε πως ο Στάλιν έδρασε ως Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος των μπολσεβίκων στην ΕΣΣΔ.
Το Κόμμα καθοδηγούσε τη σοσιαλιστική οικοδόμηση σε άμεση σχέση και κινητοποιώντας τους σοβιετικούς λαούς, σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης.
Επομένως, η πραγματικότητα, δηλαδή ο σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ, ήταν έργο των λαών της, που καθοδηγούνταν από το Κομμουνιστικό Κόμμα, με Γραμματέα της ΚΕ τον Στάλιν.
Γιατί τότε η συνεχιζόμενη επίθεση στον Στάλιν;
Μα, γιατί η ταξική πάλη συνεχίζεται σφοδρή, σφοδρότατη. Αλλά και γιατί η προσωπική συμβολή του Στάλιν, στα ιστορικά πλαίσια που προαναφέραμε, είναι τεράστια.
Αλλά και για έναν ακόμη λόγο:
Οι τοποθετήσεις του για τις οποίες δέχτηκε και δέχεται αυτήν τη σφοδρή επίθεση επαληθεύτηκαν, όχι μόνον όσο ζούσε, αλλά ιδιαίτερα μετά το θάνατό του.
Αυτή η επαλήθευση έχει σχέση με την ανατροπή του σοσιαλισμού και τις δυνάμεις που αναδείκνυε ο Στάλιν, ως μοχλούς σ’ αυτήν την επιδίωξη.
Η τοποθέτηση του Στάλιν για την απειλή της διείσδυσης του ιμπεριαλισμού, σε συνδυασμό με την αντεπαναστατική δράση αντισοσιαλιστικών στοιχείων μέσα στη χώρα που οικοδομούσε το σοσιαλισμό, ήταν μια από τις βασικές αιτίες της «σταλινολογίας».
Η επαγρύπνηση απέναντι στην αντεπαναστατική δράση του διεθνούς ιμπεριαλισμού ήταν και είναι αυτή που δέχτηκε την πιο μεγάλη επίθεση.
Αλλωστε, η εκτίμηση ότι η ταξική πάλη συνεχίζεται, με άλλες μορφές κατά την περίοδο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, που αργότερα καταδικάστηκε από το ΚΚΣΕ σαν λαθεμένη, ήταν σωστή.
Και την καταδίκη αυτής της εκτίμησης την «πλήρωσε» ο σοσιαλισμός, όπως εκ των υστέρων φάνηκε, με την αντεπανάσταση.
Όλα αυτά, λοιπόν, επιβεβαιώνονται, με την προσωρινή ήττα του σοσιαλισμού και αποτελούν μια σημαντική παρακαταθήκη για το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα, στην πάλη του στις σύγχρονες συνθήκες.
Η κηδεία του Ιωσήφ Στάλιν
Ο θάνατος του Σοβιετικού ηγέτη στις 5 Μαρτίου του 1953 ήταν ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στην ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης κι όχι μόνο.
Με το θάνατό του ανακοινώθηκε τετραήμερο πένθος και η σορός του εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα.
Δεν ήταν χιλιάδες μα εκατομμύρια (!!) οι Σοβιετικοί που έσπευσαν στην Μόσχα για να πουν «αντίο» και να τιμήσουν για τελευταία φορά τον πολυαγαπημένο τους ηγέτη.
Η κηδεία προγραμματίστηκε για τις 9 του Μάρτη του 1953.
Πριν από δύο μόλις δύο χρόνια δόθηκε στη δημοσιότητα – για πρώτη φορά – το βίντεο που κατέγραψε ο Αμερικανός διπλωμάτης και στρατιωτικός Μάρτιν Μάνοφ.
Ο Μάνοφ, που είχε φτάσει στη Σοβιετική Ένωση το 1952, κατά την διάρκεια της διετούς παραμονής του στην ΕΣΣΔ είχε τραβήξει εκατοντάδες φωτογραφίες και καταγράφοντας περισσότερες από 16 ώρες βίντεο.
Εκείνη την περίοδο η πρεσβεία των ΗΠΑ βρισκόταν σε ένα κτίριο με τέλεια θέα στους τείχους του Κρεμλίνου λίγα μέτρα μακριά.
Το υλικό που καταγράφηκε, δείχνει τους χιλιάδες στρατιώτες που συνοδεύουν το φέρετρο.
Στους χιλιάδες πολίτες που παρακολουθούσαν την πομπή δεν επιτράπηκε η είσοδος στην Κόκκινη Πλατεία μέχρι τη στιγμή που το φέρετρο είχε φτάσει στο Μαυσωλείο και τοποθετήθηκε δίπλα στον Λένιν.
Ο εφιάλτης τους έχει όνομα: Ιωσήφ Στάλιν (vid)
Με πληροφορίες από Ριζοσπάστη
