Το Ντουμπάι και τα πρότυπα της κυρίαρχης τάξης
Η χειραγώγηση της συνείδησης ως μέσο αποπροσανατολισμού
Χρόνια πριν, ο Albert Bandura, είχε αναπτύξει τη θεωρία της κοινωνικής μάθησης,[1] που επιτυγχάνεται μέσω της μίμησης προτύπων.
Φυσικά, ως σημαντικος ψυχολόγος και από τους βασικούς εισηγητές της κοινωνικογνωστικής θεωρίας της μάθησης στο μυαλό του είχε, αφενός τη θετική πλευρά της θεωρίας του στη διαμόρφωση ανθρώπων, που προάγουν την ανθρώπινη κοινωνία, που λειτουργούν προωθητικά στην εξελιξή της μέσω της μάθησης, αφετέρου τη μελέτη των αρνητικών πλευρών της μίμησης προτύπων, στην κατεύθυνση που δεν αφορά μόνο σε ανεπιθύμητες συμπεριφορές, αλλά σε αυτό που αφορά και στη χειραγώγηση των ανθρώπων.
Σε συνέντευξή του στη χώρα μας, ανέφερε για το ρόλο των κυβερνήσεων και το τηλεοπτικό πεδίο, ότι η όλη κατάσταση προσιδιάζει με πόλεμο.
«Τα σώματα, είτε άψυχα είτε εν ζωή, αποτελούν το όχημα και την τροφή αυτού του δεύτερου πολέμου, του πολέμου της είδησης»,
διατύπωσε σε σχετική ερώτηση.
Σε αυτόν λοιπόν τον πόλεμο, ποιο είναι το προκείμενο;
Οι ταυτίσεις της ζωής μας, της συνείδησής μας, των ελπίδων μας και συμπληρώστε με ό,τι νομίζετε, με τα πρότυπα μιας άλλης τάξης, της τάξης που άρχει, που κυβερνά, που ζει μέσα στη χλιδή και στη νωχελικότητα που της προσφέρει ο απέραντος πλούτος της, αρπαγμένος από το αίμα και τον ιδρώτα της εργατικής τάξης και όλων όσων μοχθούν για να επιβιώσουν.
Η προτυποποίηση αυτών που πήγαν φέτος στο Ντουμπάι, πέρσι στις Άλπεις και στο Μονακό ή όπου αλλού.
Γόνοι της αστικής τάξης, τηλεπερσόνες που ενίοτε δεν τις ξέρει ούτε η μάνα τους, παρελαύνουν καθημερινά μπροστά στα μάτια μας σε πρωινές ή μεσημεριανές εκπομπές, στη δοκιμασμένη συνταγή της γκλαμουριάς ή στο «αίμα, ψέμα, σπέρμα», για να μας οδηγήσουν στη φενάκη, καλά περνάμε, αφού αυτοί καλά περνάνε και το κύριο, ζούμε στην κοινωνία των ευκαιριών, καπιταλισμός γαρ, «κι αν σου κάτσει;;;», έ, τότε κι εσύ θα γλείψεις κανένα Ντουμπάι!
Αμέτρητες ώρες φαιάς ουσίας μπροστά σε έναν επίπλαστο κόσμο ευκαιριών, πότε λόγω ταλέντου, πότε λόγω πρωτιάς σε τηλεσκουπιδια τύπου big brother, πότε περιμένοντας τη συνέχεια στο σήριαλ που η οικονομική ελίτ σφάζεται κι εμείς αγκομαχούμε μαζί της.
Παρονομαστής σε όλα αυτά ο κόσμος των ειδήσεων με την απέραντη μονοφωνία του τρόμου, της απαγόρευσης και της υπεύθυνης κυβερνησης των αρίστων.
Ταύτιση με τον ηγέτη και την ηγεσία. Καλοδουλεμένο το σενάριο!
Οι κοινωνικά δρώντες στο πυρ το εξώτερο, αυτοί που αγωνίζονται για να έχουν φωνή και κάτω από τις μάσκες, οι αποδιοπομπαίοι τράγοι, ενώ οι νομιμόφρονες και υπάκουοι θα κληρονομήσουν την αιώνιο Βασιλεία..
Ποια αιώνιο Βασιλεία; Μα αυτή που ζούμε καθημερινά:
Της ανέχειας, της ανεργίας, του διαλυμένου ΕΣΥ, της ξεχαρβαλωμένης και βαθιά ταξικής παιδείας, του πόνου για το μεροκάματο, της εξασφάλιση της επιβίωσης της οικογένειας, πλην όμως με ασφάλεια και μακριά άπο τον κίνδυνο να εκτεθείς στο ζωοφόρο αγώνα να αλλάξεις τη ζωή σου!
Γιατί, αν τα πρότυπα αλλάξουν, αν πρότυπο ζωής γίνει ο αγώνας, γίνει η Τέχνη που εξανθρωπίζει, η Λογοτεχνία που διεγείρει, η Μουσική που επαναστατικοποιεί, τότε υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για τους κρατούντες!
Αυτό προσπαθούν να αποφύγουν γι’ αυτό και όζει η βοθρίλα του πολιτισμού τους και των προτύπων τους.
Η επιλογή δική σας.
Παραπομπή:
[1]. Βλέπε σχετικά μια προσέγγιση για Bandura στο Μόνικα Α. Παπά, ISSN 1792-75874, Εφαρμοσμένη Παιδαγωγική, Περιοδική Ηλεκτρονική Έκδοση του Ελληνικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης (ΕΛΛ.Ι.Ε.Π.ΕΚ.), Τεύχος 6.
Ξενόγλωσα:
- Bandura, A.: «Toward a Psychology of Human Agency» Perspectives on Psychological Science, Volume 1 Issue 2, 2006.
- Bandura, A.: Social cognitive theory. In R. Vasta (Ed.), Annals of Child Development, 6. Six theories of child development (pp. 1–60). Greenwich, CT: JAI Press: 1989.
