«Δεν αναγνωρίζω κανένα νόμο σας! Ούτε το κράτος σας!»[*]
Όταν τα ΜΑΤ, για να προστατεύσουν το άγαλμα του Τρούμαν, του ανθρώπου εκείνου που έδωσε την εντολή για την ρίψη των πρώτων ατομικών βομβών – και μόνο για αυτό δε θα έπρεπε να υπήρχε αυτό το άγαλμα πουθενά στον κόσμο – χτυπούν διαδηλωτές, είναι καλή βία.
Όταν τα ΜΑΤ, μια μέρα μετά την απεργία, ρίχνουν χημικά μέσα σε πολυκατοικία εναντίον διαδηλωτών που υπερασπίστηκαν σπίτι καρκινοπαθή από τα νύχια τραπεζίτη, είναι καλή βία.
Όταν τα ΜΑΤ έριχναν χημικά σε 14χρονους μαθητές μέσα σε πυκνοκατοικημένη περιοχή, πέρσι στις Συκιές, ήταν καλή βία.
Όταν τα ΜΑΤ ρίχνουν χημικά σε πρόσφυγες που τρέχουν να βοηθήσουν να σβήσει η φωτιά είναι καλή βία.
Όταν τα ΜΑΤ ρίχνουν χημικά στις Σκουριές εναντίον των κατοίκων, είναι καλή βία.
Όταν τα ΜΑΤ λιντσάρουν τους Ζακ, είναι καλή βία που την γράφει στα εγχειρίδιά τους. Δεν είναι «ιδιάζουσα βία».
Η απρόκλητη βία εναντίον διαδηλωτών που την υπαγορεύουν οι νόμοι και το κράτος των αστών δεν θα καταδικαστεί ποτέ από τους χαφιέδες της Νέας Ρουφιανοκρατίας.
Ειδικά όταν πρόκειται για την υπεράσπιση των αμερικανικών συμφερόντων.
Σημείωση:
[*]. «Δεν αναγνωρίζω κανένα νόμο σας! Ούτε το κράτος σας!» Aπό τα θαρραλέα, επαναστατικά λόγια του οικοδόμου Αρίστου Βασιλειάδη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και κρατούμενου στο Γεντί Κουλέ, με τα οποία απευθύνθηκε στους στρατοδίκες στη δίκη της «ΟΠΛΑ» το 1949 στη Θεσσαλονίκη.
