Johann «Rukeli» Trollmann: Ο πυγμάχος που «τρόλαρε» τους Ναζί και το πλήρωσε με την ζωή του!
1933: Η δημοκρατία της Βαϊμάρης, κατάλοιπο της ήττας των Γερμανών στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, είχε μόλις καταλυθεί αφού ο Χίτλερ λίγους μήνες πριν, εκμεταλλευόμενος την οικονομική κρίση και τα αυξανόμενα ρατσιστικά κι εθνικιστικά στοιχεία, κατάφερε να αναρριχηθεί στην εξουσία αποδυναμώνοντας την Γερμανική βουλή.
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως αυτό στο Νταχάου, είχαν ήδη ξεκινήσει την λειτουργία τους δεχόμενα τους πρώτους πολιτικούς κρατούμενους και μειονότητες.
Οι Εβραίοι και οι τσιγγάνοι είχαν ήδη αρχίσει να νιώθουν τα πρώτα ρατσιστικά μέτρα των Ναζί που τους απομάκρυναν βιαίως από δημόσιες κι άλλες υπηρεσίες, από τα εργατικά σωματεία, ενώ έκαναν μποϊκοτάζ και σε όσους είχαν μαγαζιά.
Ένα μήνα μόλις πριν οι Ναζί ρίχνουν στην πυρά βιβλία, κυρίως μαρξιστικά κι επιστημονικά.
Την 9η Ιουνίου, ο Γερμανός πυγμάχος Adolf Witt διεκδικούσε τον Light Heavyweight τίτλο της χώρας και ως «γνήσιος» εκπρόσωπος της Άριας φυλής ήταν ο αγαπημένος της ναζιστικής κυβέρνησης, που ως γνωστό πίστευε ότι μέσω των σπορ, ειδικά των δυναμικών όπως η πυγμαχία, θα έδειχνε η Άρια φυλή την ανωτερότητα της επί των υπολοίπων.
Το ότι τον έλεγαν και Adolf ήταν το κερασάκι στην τούρτα.
Αντίπαλος του, ένας τσιγγάνος πυγμάχος, ο Johann «Rukeli» Trollmann ο οποίος ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στο πυγμαχικό κοινό της χώρας για το ιδιαίτερο και «χορευτικό» στυλ του με πολύ κίνηση και το εξαιρετικό Footwork.
Στον αγώνα, η ανωτερότητα του Trollmann είναι εμφανής σε όλους τους γύρους όμως οι διαιτητές δείχνουν ισοπαλία κι ο κόσμος εξαγριώνεται, αναγκάζοντας τους να αποδώσουν την νίκη στον «Rukeli».
Μια εβδομάδα μετά η Γερμανική Ομοσπονδία του αφαίρεσε τον τίτλο, καταγγέλλοντας το «αντιγερμανικό» και «χορευτικό» στυλ ζητώντας του να παίξει με τον «Γερμανικό» τρόπο.
Όταν πήρε τον επόμενο αγώνα του στις 27 Ιουλίου, οι Ναζί είχαν καταλύσει κάθε αρχή στην Γερμανία. Η δύναμή τους ήταν απόλυτη.
Αντίπαλος αυτή τη φορά θα ήταν ο γνωστός «brawler» Gustav Eder.
Ο Trollmann ήξερε πως δεν είχε καμία ελπίδα όχι μόνο να κερδίσει με απόφαση τον αγώνα αλλά και να κάνει καριέρα στην ναζιστική Γερμανία, γι’ αυτό κι αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί με τον δικό του τρόπο τρολάροντας την Γερμανική πυγμαχική ομοσπονδία που απαιτούσε να αγωνίζεται με τον «Γερμανικό» ή μάλλον «Άριο» τρόπο.
Την ημέρα του αγώνα ανέβηκε στο ρινγκ με τα μαλλιά του βαμμένα ξανθά και το πρόσωπο του πασπαλισμένο με αλεύρι σε μια παρωδία των στερεοτύπων των Ναζί.
Σκηνή από την ταινία Gipsy – The story of the boxer Johann Rukeli Trollmann
Το καμπανάκι χτύπησε κι ο Trollmann αντί να κινηθεί με το γνωστό του Footwork, έμεινε ακίνητος στη μέση του ρινγκ και δέχθηκε τα χτυπήματα του αντιπάλου το ένα πίσω από το άλλο αντέχοντας μέχρι τον 5ο γύρο πριν χάσει τις αισθήσεις του.
Ήταν μια γενναία πράξη που ο ίδιος στο τέλος την πλήρωσε ακριβά.
Η καριέρα του θα κρατούσε ακόμα 2 χρόνια με συνεχείς απειλές από τους Ναζί προς τον ίδιο και την οικογένεια του και το 1935 θα του αφαιρέσουν οριστικά την άδεια του.
Ο ίδιος θα υποστεί όλα τα φρικτά μέτρα που εφάρμοσαν οι Ναζί σε μειονότητες όπως οι Τσιγγάνοι.
Αρχικά θα του γίνει αναγκαστική στείρωση ενώ λίγα χρόνια μετά θα καταταχθεί με το ζόρι στον Ναζιστικό στρατό και θα πολεμήσει στη Γαλία και στο Ανατολικό μέτωπο.
Εκεί θα τραυματιστεί και το 1942 θα απολυθεί από το στρατό ατιμωτικά όπως όλες οι μειονότητες παρά τους τραυματισμούς τους στην μάχη.
Η κατάληξη του ήταν αναμενόμενα τραγική.
Στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου αναγνωρίσθηκε ως πυγμάχος και χρησιμοποιήθηκε στις μάχες που έστηναν οι αξιωματικοί για την διασκέδαση τους.
Λίγο αργότερα θα μεταφερθεί σε άλλο στρατόπεδο όπου ο «Capo» Emil Cornelius θα τον αναγνωρίσει ξανά.
Οι Capo ήταν πρώην εγκληματίες φυλακισμένοι που συνεργαζόντουσαν με τους Ναζί για προνομιακή μεταχείριση.
Ο Cornelius θα τον προκαλέσει σε αγώνα, βλέποντας τον σε άθλια κατάσταση και προχωρημένη ηλικία.
Παρόλα αυτά ο Trollmann θα κερδίσει και αυτή τη μάχη με το γνωστό «αντιγερμανικό» στυλ του όμως ο Cornelius δεν θα του το συγχωρήσει.
Την επόμενη μέρα (9 Φλεβάρη 1943) την ώρα που ο Trollmann έκανε καταναγκαστική εργασία o Cornelius τον σκότωσε χτυπώντας τον με ένα φτυάρι στο κεφάλι.
Το πτώμα του ρίχθηκε σε έναν μαζικό τάφο μαζί με άλλα θύματα των Ναζί
Η ιστορία του όμως παραμένει, όπως κι αυτές άλλων αγωνιστών που βρέθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης γιατί είχαν διαφορετικό χρώμα δέρματος ή διαφορετική κουλτούρα.
Όσα κι αν υπόμεινε από τους Ναζί και τους υποστηρικτές τους, ο «Τσιγγάνος του Ρινγκ» άντεξε και τελικά έπεσε ως μαχητής.
Πηγή: Fight Sports
