Όταν οι βδέλλες του ποδοσφαίρου πλασάρονται ως «σωτήρες» (vid)
Τέσσερις περιπτώσεις που απαντάνε στο ερώτημα: Οι «επενδυτές» σώζουν το ποδόσφαιρο ή μήπως το καταστρέφουν
Περίπτωση 1η: Εφοπλιστής «επενδυτής» πήρε κυριολεκτικά τζάμπα μια μεγάλη ομάδα της Αθήνας, αφού πρώτα την έριξε στη Γ’ κατηγορία για να «καθαρίσει» από τα χρέη που είχαν δημιουργήσει οι προηγούμενοι «σωτήρες» της.
Μετά από τρία χρόνια περιπλάνησης παίζοντας στα χωράφια των ποδσφαιρικών χωριών της Ελλάδας, ο νέος «σωτήρας» με σχεδόν μηδενικό κόστος, έφτασε να διεκδικεί τα πολυπόθητα εκατομμύρια από την ενδεχόμενη είσοδο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ! (Λέγε με και πρωτάθλημα).
Πρέπει να σημειώσουμε πως τα χρέη αυτά μαζεύτηκαν παρόλο που μόλις 10 χρόνια πριν ένας άλλος «επενδυτής» είχε εκμεταλλευτεί το τότε νομικό πλαίσιο-διάταξη, το επονομαζόμενο «άρθρο 44», για να διαγράψει επίσης χρέη δεκάδων εκατομμυρίων προηγούμενων προκατόχων του (μεταξύ των οποίων και της «αγαπούλας»).
Υ/Γ.: Μια άλλη μεγάλη ομάδα της Θεσσαλονίκης είχε ενταχθεί επίσης στην ίδια ρύθμιση του «άρθρου 44» ακριβώς την ίδια εποχή με την πρώτη μα ούτε κι εκείνη γλίτωσε επίσης την πτώση στην Γ’ Κατηγορία και μέχρι σήμερα βολοδέρνει στη Β΄ Κατηγορία.
Περίπτωση 2η: Ένας άλλος εφοπλιστής «επένδυσε» σε άλλη μεγάλη ομάδα της Αθήνας και με τη λογική του «Όλοι μαζί μπορούμε» έγινε μεγαλομέτοχος ουσιαστικά με τα λεφτά των αφελών οπαδών.
Ο μέσος όρος της συνδρομής άγγιζε ή και ξεπερνούσε τα 300€ και μάλιστα σε εποχές βαθιά κρίσης!
Από το τηλεοπτικό του κανάλι χρηματοδότησε βδομαδιάτικη εκπομπή τύπου «Ζούγκλας» με τον πρωτότυπο τίτλο «Η Δίκη» για να «εξυγιάνει» υποτίθεται το ποδόσφαιρο που και καλά «υπηρετούσε», έχοντας προσκεκλημένους τηλεοπτικούς μαϊντανούς ακόμα και του υποκόσμου προκειμένου να γίνει η «δουλειά» του.
Όταν οι βδέλλες του ποδοσφαίρου πλασάρονται ως «σωτήρες» (vid)
Στα 6 χρόνια «προσφοράς» του η ομάδα – επιχείρηση ξεπέρασε ένα – ένα όλα τα όρια ξεφτίλας και χλευασμού αφήνοντάς την φέτος όχι μόνο εκτός στόχων αλλά κυριολεκτικά μια ανάσα μόλις από τον άμεσο υποβιβασμό της στο Α’ τοπικό.
Ο υποβιβασμός δεν έγινε (τουλάχιστον όχι ακόμα) επειδή η «τυφλή» δικαιοσύνη αντί να επιβάλει τις ποινές που προβλέπει ο κανονισμός, που εφαρμόζεται μόνο στους φουκαράδες μεροκαματιάρηδες για να χάσουν τα σπίτια τους, με την τακτκή των διαδοχικών αναβολών, του έδωσε χρόνο για να διευθετήσει ένα μέρος των χρεών του προς τους παίκτες.
Να σημειώσουμε ότι στο μεταξύ οι καλύτεροι παίκτες της ομάδας είχαν ήδη αποχωρήσει απλήρωτοι κι όσοι είχαν απομείνει ετοιμάζανε μαζικές προσφυγές και οι οπαδοί είχαν φτάσει στο σημείο να παρακαλούν να τους ξεπουλήσει πιο γρήγορα για να «ξεφορτωθεί» η ομάδα τα βαριά συμβόλαια μπας και καταφέρει και μείνει στην κατηγορία.
Για τέτοια «επένδυση» μιλάμε…
Περίπτωση 3η: Αυτός ο «επενδυτής» – εφοπλιστής κι αυτός – είναι με διαφορά ο πιο πετυχημένος, τουλάχιστον για την τσέπη του!
Αρχικά αγόρασε την μεγαλύτερη ομάδα του Πειραιά (αν όχι της Ελλάδας) από τον προηγούμενο «Σωτήρα» που την είχε πάρει κι εκείνος τζάμπα αφού οι προκάτοχοί του την είχανε φέρει στα όρια της χρεοκοπίας και σε πλήρη ανυποληψία.
Ο νέος «επενδυτής» λοιπόν, εκμεταλλευόμενος και την διοικητική ανυπαρξία των ανταγωνιστών του, μετά από 8 χρόνια συμμετοχής στους Ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και τον πακτωλό εκατομμυρίων που εισέπραξε[1] κατάφερε να παντελονιάσει ακόμα 160 εκατομμύρια ευρώ από το χρυσοφόρο ξεπούλημα των καλών παικτών που είχε η ομάδα.
Το καλοκαίρι αγόρασε μια μικρή αγγλική ομάδα ανοίγοντας τον δρόμο σε μελλοντική έξοδο από τον σύλλογο μετά και τις διαδοχικές καταδικαστικές αποφάσεις που τον εμποδίζουν ουσιαστικά να ασχολείται με το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η συνέχεια είναι λίγο – πολύ γνωστή.
Κι επειδή κάποιοι ακόμα μπορεί να πιστεύουν ότι το πρόβλημα βρίσκεται μονάχα στους μεγάλους κι η σαπίλα δεν έχει αγγίξει τους μικρούς:
Υπενθυμίζω μόνο τις πρόσφατες περιπτώσεις του «επενδυτή» του Ατρομήτου που διώκεται για λαθρεμπόριο καυσίμων καθώς επίσης και την πρόσφατη καταδίκη προέδρου του Αστέρα Τρίπολης, του προέδρου του Λεβαδειακού και του πρώην προέδρου Πανιωνίου και Ολυμπιακού Βόλου (και νυν δημάρχου Βόλου, Αχιλλέα Μπέου) για χειραγωγημένα – στημένα ματς καταδικασμένοι.
Αυτό είναι το περίφημο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο… που κάθε μέρα κι όλη την ημέρα ο δύστυχος αλλά και χαζοχαρούμενος νεοέλληνας με το σχεδόν άδειο πορτοφόλι του κάθεται και τσακώνεται ή φτάνει μέχρι και το σημείο να σκοτώνεται με τον επίσης άφραγκο οπαδό του αντίπαλου «επενδυτή».
Αν αυτό δεν είναι καραμπινάτη χειραγώγηση συνειδήσεων τι είναι;
Και για να τα λέμε όλα!
Χρειάστηκε ένα ρολό ταμειακής μηχανής και μια… τιμωρία που δεν εφαρμόστηκε ποτέ, για να γίνει επιτέλους η ζούγκλα της Τούμπας, ποδοσφαιρικό γήπεδο, και οι οπαδοί – ούγκανα να ξαναγίνουν κανονικοί άνθρωποι.
Για του λόγου το αληθές, διαιτητής κι επόπτης ακύρωσαν (σωστά ή λανθασμένα δεν έχει σημασία) ένα γκολ – μισό πρωτάθλημα στο 89′, ακριβώς μπροστά από την Θύρα 4 των φανατικών οπαδών του ΠΑΟΚ!
Κι οι οπαδοί –πέρα από λεκτικές απαράδεκτες εκφράσεις– έμειναν κύριοι στις θέσεις τους, χωρίς να μπουκάρουν, χωρίς καν να πετάξουν κάτι στον αγωνιστικό χώρο, που όλα τα προηγούμενα χρόνια αυτό ήταν όχι απλά σύνηθες αλλά κι αναμενόμενο.
Κι αφού ο κόσμος του ΠΑΟΚ έστω κι έτσι φαίνεται (μή λέμε και μεγάλα λόγια) πως βάζει σιγά-σιγά λίγο μυαλό… εμφανίζεται ο «επενδυτής» – περίπτωση 4η με το κωδικό όνομα «Ιβάν ο τρομερός».
Ένας ακόμα «επενδυτής» που αφού λεηλάτησε το δημόσιο πλούτο της ΕΣΣΔ μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης, ήρθε πριν λίγα χρόνια στη χώρα μας για να λεηλατήσει και τον δικό μας, αγοράζοντας ξενοδοχεία, καπνά κι έχει βάλει ήδη στο μάτι τα νερά της Βορείου Ελλάδας.
Ο «Ιβάν ο τρομερός» μπούκαρε λοιπόν, οπλισμένος σαν γκάνγκστερ μαζί με τους επίσης οπλισμένους μπράβους του κι έδωσε σε όλους να καταλάβουν τι σημαίνει «υγιής επιχειρηματικότητα» και πως αντιλαμβάνεται ο καπιταλιστής το ποδόσφαιρο και τον… αθλητισμό γενικότερα!!
Εμείς δεν έχουμε να πούμε τίποτα άλλο παρά να ευχαριστήσουμε τους «Σωτήρες» γιατί με τα πεπραγμένα τους βοήθησαν να ξεστραβωθεί αρκετός κόσμος για τον «επενδυτικό» ρόλο τους και να μπορέσει να οραματιστεί ένα ποδόσφαιρο μακριά από τον τζόγο και τα οικονομικά συμφέροντα.
Ένα ποδόσφαιρο με ανθρώπους που πραγματικά θα το αγαπούν.
Ένα ποδόσφαιρο που θα διοικείται και θα κουμαντάρεται μονάχα από τους εραστές της τέχνης του αθλητισμού.
Δηλαδή ένα ποδόσφαιρο πραγματικά ερασιτεχνικό!
Όταν οι βδέλλες του ποδοσφαίρου πλασάρονται ως «σωτήρες» (vid)
Σημείωση:
[1]. Τα έσοδα από τη συμμετοχή στους ομίλους του Champions League για το συγκεκριμένο διάστημα υπολογίζονται σε πάνω από 200 εκατομμύρια ευρώ.
