Στο Μπάντεν – Μπάντεν πια δεν έχουμε ζωή – Η οδύσσεια ενός αρίστου!
Αν το Μπάντεν – Μπάντεν ήταν ατάκα στο «Παρά Πέντε», η Ντάλια θα αναρωτιόταν αν είναι πολλά, όπως «το Πατήσι – τα Πατήσια».
Από την άλλη βέβαια, είναι πολύ πιθανότερο να ήξερε και να είχε βρεθεί λόγω της τάξης της η Ντάλια στη γερμανική λουτρόπολη, παρά στα Πατήσια.
Εξού και μάλλον θα συμμεριζόταν απόλυτα τις ανησυχίες του αντιδημάρχου Αθηναίων Νίκου (Νικολάου κατά το λογαριασμό του στο facebook, καταλάβατε), έχοντας ακριβώς την ίδια ενσυναίσθηση και επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα με εκείνον.
Mετά την Αλεξία Έβερτ λοιπόν, ένας ακόμα αντιδήμαρχος της διοίκησης Μπακογιάννη προδίδει τις ευαισθησίες του, με μια προσωπική ανάρτηση στο προφίλ του, όπου φαίνεται να νοσταλγεί το σπίτι του στη Γερμανία, την αγαπημένη του Άστον Μάρτιν και τη γαλήνη του Black Forest, όχι του γλυκού αλλά του ομώνυμου Schwarzwald ελληνιστί Μέλανα Δρυμού.
Αλλά πού να τα ξέρει αυτά η πλεμπάγια…
Αυτά τα μικροπράγματα που κάνουν τη διαφορά και μας κάνουν όλους ευτυχισμένους…
Κι όταν λέμε όλους, εννοούμε τους άξιους και τους άριστους, που πλιθάρι το πλιθάρι έχτισαν το τσαρδάκι τους στο τευτονικό θέρετρο.
Δεν ξέρουμε μήπως έχει και μεγάλο περίπατο στο Μπάντεν – Μπάντεν, να του θυμίζει τα κατορθώματα της δημοτικής αρχής στην οποία συμμετέχει, σίγουρα όμως δεν έχει κατσαρίδες και τρωκτικά διαδηλωτές κι ως εκ τούτου η νοσταλγία του είναι απόλυτα κατανοητή.
Ο κόσμος των αρίστων υποφέρει, με τον δικό του τρόπο.
Και όσοι δεν μπορούν να το καταλάβουν, φέρουν τη δική τους ατομική ευθύνη, που γεννήθηκαν φτωχοί και μίζεροι, φθονούν τους πετυχημένους και λαϊκίζουν εις βάρος τους.
Φταίμε εμείς, γιατί δεν τα παρατάμε όλα, να πάμε να γίνουμε βασιλιάδες-βασίλισσες…
Και τέλος πάντων, αν δεν έχουν Άστον Μάρτιν, ας πάρουν ποδήλατο…
Όλα αυτά δε σημαίνουν φυσικά ότι η πολιτική που στηρίζει και υπερψηφίζει ο κύριος Μακρόπουλος θα γινόταν λιγότερο αντιλαϊκή αν νοσταλγούσε το φιατάκι του και τις τσάρκες στο χωριό τα Σαββατοκύριακα.
Σημαίνουν απλά ότι όποιος ψηφίζει για να χειροτερεύσει η ζωή του λαού, κατά κανόνα δεν έχει καμία ιδέα για το ποια είναι είναι αυτή και κανένα ενδιαφέρον για να τη μάθει, πολλώ δε μάλλον να τη βελτιώσει.
Είναι αυτό που οι παλιομοδίτες μαρξιστές λένε πως «το είναι καθορίζει τη συνείδηση», κι εν προκειμένω τις αναρτήσεις στα σόσιαλ.
Ανάμεσα στην υπόλοιπη πανδαισία φαιδρότητας που πρόσφερε ο αντιδήμαρχος, δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε κι ότι όσοι μια ζωή αποκαλούν «οπισθοδρομικούς» τους κομμουνιστές και ευρύτερα τους προοδευτικούς ανθρώπους, έχουν ως σημεία αισθητικής και φαντασιακής αναφοράς Μπάντεν – Μπάντεν, Άστον Μάρτιν και γενικότερα σκηνικά που παραπέμπουν σε «Ευτυχές και Αίσιον το 1952».
Υ/Γ.: Η ανάρτηση μετά τον ντόρο που προκάλεσε «κατέβηκε»… εντελώς αθόρυβα. Να μην ξυπνήσουμε και τους… πληβείους!
Πηγή: Κατιούσα
