Αυτή τη φορά δεν θα χρειαστεί να καούν πολλά βιβλία!

Γιατί έχουμε Facebook!
Ας μην τους βοηθάμε στο σκάψιμο του λάκκου μας!

Χθες πήρε το μάτι μου μια ανάρτηση. Επρόκειτο για κοινοποίηση μιας άλλης, ενός ανισόρροπου και ύποπτου ατόμου (χωρίς την παραμικρή υπερβολή αυτό).

Συνοδευόταν από ένα εμφανώς πλαστό, αλλά και ανιστόρητο έγγραφο, που κηλίδωνε αδίκως, ένα πρόσωπο που σημάδεψε με την προσφορά του τον 20ό αιώνα και το έργο του θα πλουτίζει για πάντα την ανθρωπότητα.

Παρενέβημεν δυο – τρεις στην ανάρτηση του εμφανιζόμενου και ως φιλοκομμουνιστή, εφιστώντας του την προσοχή στο πλαστό και ανιστόρητο έγγραφο.

Ο συγκεκριμένος τύπος απαξίωσε να απαντήσει. Να ζητήσει μια γενναία συγνώμη, να κατεβάσει την ανάρτηση – σιωπηρά έστω.

Σήμερα μπήκα στο προφίλ του. Έχει κάνει σε ένα απόγευμα 60 (!!!) αναρτήσεις. Ανάλογη εικόνα έχω συναντήσει σε πολλούς.

Αυτό σημαίνει, αφιερώνοντας τουλάχιστον τρία λεπτά για την κάθε ανάρτηση, το λιγότερο τρεις ώρες απασχόληση.

Αν αντί γι’ αυτό είχε ανοίξει κάποιο από τα εκατοντάδες σχετικά βιβλία,
αν είχε συμβουλευτεί έστω και την Google,
αν επιδείκνυε την ελάχιστη κρίση ώστε να αξιολογήσει την ανισόρροπη και ύποπτη πηγή, την εμφανή πλαστότητα του εγγράφου πριν το χρησιμοποιήσει,
αν δεν σπαταλούσε ανόητα τόσες ώρες από την πολύτιμη ζωή του στο fb,
αν με τα χρόνια διαμόρφωνε κάποιο ελάχιστο κριτήριο,

θα ήξερε πως αυτό είναι που θέλουν εκείνοι που, υποτίθεται, εκείνος πολεμάει:

Να γίνουν όλα λάσπη.

Με την παραχάραξη, την συκοφάντηση, την σπίλωση, τον άδικο διασυρμό, τον εξευτελισμό συμβόλων και τον ευτελισμό μέσω της ανόητης χρήσης τους.

Μέσω της ψυχαναγκαστικής τάσης που επιδεικνύουν ορισμένοι να παρασιτούν σε αξίες και ιδανικά που δεν καταφέραμε να κάνουμε κτήμα της ζωής μας.

Με την φτήνια και την πολιτισμική χυδαιότητα. Την άκριτη επανάληψη σε κάθε τι που μας εντέλουν τα παπαγαλάκια του συστήματος.

Να μην απομείνει κάτι ψηλότερα, ώστε κάποιοι να θέλουν να το φτάσουν.

Να τα σύρουν όλα στο βούρκο του παράλογου συστήματος που σαπίζει.

Να μην έχει ο κόσμος από κάπου να πιαστεί, να εμπνευστεί, να συνεγερθεί, να ανατάξει.

Και στο χάος του μυαλού που θα έχει διαμορφωθεί, να υποταχθεί αποτελεσματικότερα ο λαός.

Στην δυστυχισμένη άγνοιά μας – και θέλω να ελπίζω πως στη συγκεκριμένη περίπτωση περί αυτής πρόκειται – καταντάμε αρωγοί τους στο σκάψιμο του λάκκου μας.