Ας μην αφήσουμε τους τυφλωμένους να νικήσουν!
Η μόνη απάντηση στο μίσος και την απανθρωπιά γύρω μας, είμαστε εμείς!
Ξυπνάς, κατουράς, πλένεις βιαστικά το πρόσωπό σου, ντύνεσαι και φεύγεις από το σπίτι. Μέσα στα νεύρα.
Νεύρα για τα λεφτά που χρωστάς επειδή πριν κάποια χρόνια θεώρησες μαγκιά να πιστολιάσεις μερικούς λογαριασμούς, νεύρα για τη δουλειά που δεν σου αρέσει αλλά πού να ψάχνεις άλλη τώρα, νεύρα για την γυναίκα σου που την έχεις βαρεθεί αλλά πού να φεύγεις τώρα, ποια θα σου μαγειρεύει και θα σου πλένει. Νεύρα, γενικά.
Μαζί με τα νεύρα σου και ένα κρύο καφέ, μπαίνεις στο αμάξι και ακούγοντας τις ειδήσεις στο ραδιόφωνο οδηγείς και βρίζεις.
Τους μαλάκες τους πολιτικούς, τους κλέφτες, του ξένους που πολεμάνε την Ελλάδα, τον πρόεδρο της ομάδας σου και τον πρόεδρο του αντιπάλου.
Βρίζεις και λίγο τον καριόλη τον μπροστινό επειδή πάει αργά, επειδή δεν σε αφήνει να μπεις σφήνα, επειδή πάει κανονικά αλλά εσύ θέλεις να μπεις ανάποδα στον μονόδρομο γιατί πού να κάνεις τον κύκλο τώρα. Έχεις και δουλειές, να πάνε να γαμηθούν οι άλλοι.
Διακόπτεις τις βρισιές μόνο για να κάνεις ευλαβικά τον σταυρό σου περνώντας έξω από μια εκκλησία και τις συνεχίζεις ακόμα πιο δυναμικά μόλις ένας βρώμικος ξένος πάει να σου πλύνει το παρμπρίζ του αυτοκινήτου.
Τα νεύρα εκεί γίνονται οργή, γίνονται μίσος για τους άπλυτους που έχουν έρθει στην Ελλάδα για να αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας, να μας κλέψουν και να βιάσουν τις γυναίκες μας.
Τις ίδιες γυναίκες που δεν θέλεις να έχουν άποψη κι αν τύχει και τις βιάσει κανένας Έλληνας, προφανώς τον προκάλεσαν με τις προκλητικές τους φούστες.
Περνάς όλη την μέρα εκτοξεύοντας τοξικό μίσος, υπερασπιζόμενος την Ελλαδάρα μας που όλοι την πολεμάνε και ευχόμενος καρκίνους και ψόφους σε όσους τολμήσουν να γράψουν μια άποψη με την οποία δεν συμφωνείς στο ίντερνετ.
Είναι προφανές έτσι κι αλλιώς ότι πρόκειται για οργανωμένο σύστημα που έχει εμπνευστεί από τα ξένα κέντρα εξουσίας για να υπονομεύσει την πατρίδα μας, γιατί τέτοια πατρίδα προκαλεί φόβο, πρέπει να αντιμετωπιστεί από την νέα τάξη πραγμάτων πριν κατακτήσει τον κόσμο όλο με το μεγαλείο της.
Βγαίνεις από το αμάξι και πετυχαίνεις έναν μαγαζάτορα και μερικούς αστυνομικούς να κλωτσάνε έναν πεσμένο άνθρωπο. Ακούς από τους περαστικούς ότι είναι κλέφτης και πρεζάκι. Στ’ αρχίδια σου, καλά του κάνουν.
Μια ματωμένη γυναίκα πάει να μπει στο αμάξι σου παρακαλώντας σε να την σώσεις. Να πάει να γαμηθεί, ξένη είναι, σιγά μην μου λερώσει και τα καθίσματα. Κάτι θα έκανε για να το αξίζει αυτό.
Πετυχαίνεις έναν τύπο να απειλεί ότι θα πηδήξει από μια ταράτσα. Τραβάς βίντεο. Ας πηδήξει. Σιγά μην πηδήξει η κότα.
Συνεχίζεις την ημέρα σου, προσπαθείς να φτάσεις στον προορισμό σου αλλά το κέντρο είναι κλειστό για το Athens Pride.
Ήμαρτον πια με τους ανώμαλους που θέλουν να περάσουν για φυσιολογικοί, να κάτσουν σπίτι να κάνουν τις ανωμαλίες τους.
Το κέντρο να κλείνει μόνο για συλλαλητήρια, για εμάς που αγαπάμε την χώρα μας, μην τυχόν και μας πάρουν οι βορειομακεδόνες τα άγια χώματα.
Άντε και για καμιά παρέλαση, αρκεί να μην κρατάει την σημαία κανένας μετανάστης από αυτούς που δεν θέλεις το παιδί σου να κάνει παρέα στο σχολείο.
Συνεχίζεις. Να οδηγείς. Να ζεις. Να έχεις να νεύρα. Να βρίζεις.
Αισθάνεσαι Έλληνας, αισθάνεσαι χριστιανός, αισθάνεσαι οικογενειάρχης.
Αισθάνεσαι καλά. Μπορεί να ψηφίσεις και Χρυσή Αυγή για να ξεβρωμίσει ο τόπος τώρα που το σκέφτεσαι.
Ό,τι και να γίνει όμως, αισθάνεσαι ήσυχος. Είσαι η πλειοψηφία. Θα κερδίσεις.
Οι μαλάκες πάντα κερδίζουν στο τέλος. Εκτός κι αν αποφασίσουμε εμείς ότι ήρθε η ώρα να χάσουν.
Πηγή: Oneman