Απεργώ τουλάχιστον για να μην ντρέπομαι! (vid)
Αυτοί οι τύποι στο παρακάτω βίντεο, με τα ντεμοντέ και τα φθαρμένα ρούχα, που μιλάνε με μια γλώσσα «ακαταλαβίστικη» και τελείως «ξένη» προς εμάς τους «προνομιούχους»…
Αυτοί λοιπόν, εργάζονται για 400, άλλοι για 500 κι άλλοι για 600 ευρώ το μήνα…
Κάποιοι, ελάχιστοι, από αυτούς που έχουν και καμιά 20αριά χρόνια βαριάς προϋπηρεσίας στην πλάτη, ίσως να αγγίζουν και τα 800…
Με αυτούς τους μισθούς ζουν τις οικογένειές τους…
Οικογένειες -όπως οι δικές μας- με δύο και τρία παιδιά ο καθένας που θα πρέπει με κάποιο τρόπο να σπουδάσουν κιόλας…και με ένα άρρωστο παππού ή γιαγιά… και κάθε βράδυ να ευχαριστούν και τον θεό που επέστρεψαν σπίτι τους, σώοι…
Απεργώ τουλάχιστον για να μην ντρέπομαι! (vid)
Με ένα «πετσοκομένο» μισθό ζούνε αυτοί και οι γυναίκες τους, που είτε είναι άνεργες είτε όσες εργάζονται έχουν να πληρωθούν μέχρι και 18 μήνες και τα αφεντικά τους που όλο «δυσκολεύονται» μα όλο εκδρομούλες κάνουν και τους καθησυχάζουν:
«Θα πληρωθείτε αύριο – μεθαύριο… Είναι βέβαιο!»
Αυτοί λοιπόν, θα δηλώσουν απεργοί, όπως κάνουν σε όλες τις απεργία, αλλά φτιάχνουν και βίντεο για την συμμετοχή τους, μπροστά στον χώρο της δουλειάς τους καλώντας μαζικά τους συναδέλφους τους κι όλους τους εργαζόμενους, να κατέβουν στον δρόμο μαζί τους!
Εκεί φαίνεται ποιοι είναι οι πραγματικοί πρωτοπόροι και (πρωτ)Αγωνιστές της ταξικής πάλης…
Να μιλάνε για την απεργία μπροστά στα μάτια των αφεντικών και των ρουφιάνων τους, κι αυτοί να σκάνε από το κακό κι από την λύσσα τους…
Το παραπάνω βίντεο φτιάχτηκε λοιπόν για να οργανώσουν με τους συναδέλφους τους και να εξακολουθούν την επιτυχία και της αυριανής 24ωρης Πανεργατικής Απεργίας…
Αυτοί οι άνθρωποι πηγαίνοντας κόντρα στην τρομοκρατία που επικρατεί σε κάθε δουλειά του Ιδιωτικού Τομέα, σπάζοντας τον «τσαμπουκά» της εργοδοσίας με την δράση τους και τη φωνή τους…
Εργαζόμενοι που δουλεύουν σαν τα σκυλιά από το πρωί μέχρι το βράδυ, για ένα ξεροκόματο…
Που πριν καλά το φάνε έρχεται η κυβέρνηση και τους το παίρνει πότε με τον ΕΝΦΙΑ, πότε με τα τέλη κυκλοφορίας και πότε με τους πλειστηριασμούς…
Και στον ελάχιστο χρόνο που τους απομένει για τους εαυτούς και την οικογένειά τους βρίσκουν το κουράγιο να συμμετέχουν στο σωματείο και την Ομοσπονδία τους…Για τα κοινά..!
Όλοι αυτοί κι ακόμα περισσότεροι γνωρίζουν πως κινδυνεύουν άμεσα να απολυθούν κι απο πάνω επειδή θα απεργήσουν αύριο και επειδή οργανώνουν τις απεργίες εκεί που συνδικαλίζονται…
Κι οι εργοδότες τους, οι «Πατριώτες» βιομήχανοι που θησαυρίζουν στις πλάτες τους κι είναι γνωστοί τοις πάσι για την «δημοκρατικότητα» που εφαρμόζουν στα «γκέτο» τους, ε συγνώμη… τους χώρους εργασίας, ασκούν δριμεία κριτική στην κυβέρνηση επειδή καθυστερεί τον νέο συνδικαλιστικό νόμο που βάζει εμπόδια στο απεργιακό δικαίωμα!
Αλλά είπαμε αυτοί είναι ΜΑΓΚΕΣ και παλεύουν να κάνουν απεργία και να κλείσουν τα εργοστάσια έστω και για 24 ώρες και να πονέσουν τα αφεντικά τους για τα χαμένα κέρδη μιας ημέρας…
Μιας 24ωρης απεργίας που εμείς οι «προνομιούχοι» –αποκομένοι εδώ και χρόνια από τον κόσμο της «ελεύθερης οικονομίας» και της «αγοράς»– την απαξιώνουμε αποκαλώντας την «ντουφεκιά», «επετειακή» και «βολική» για το κράτος και την κυβέρνηση που «χαίρεται επειδή γλιτώνει χρήματα…»
Κι εμείς τί κάνουμε.;
Εμείς κοιτάμε απλά τη δουλίτσα μας…
Τι απεργίες και μαλακίες…
Για μας είναι απλά μια ακόμη πέμπτη… Δεν τρέχει μία…
Να βγει γρήγορα η μέρα, να περάσει κι αυτή η βδομάδα, να βγει κι ο μήνας, να μπει ο μισθός και να κάνουμε καλές γιορτές…
Ερχονται και Χριστούγεννα –έστω και χωρίς τα κομένα δώρα μας αλλά ευτυχώς με τα ιδιαίτερά μας– και θα περάσει έτσι άλλη μια «φρόνιμη» κι «υπάκουη» χρονιά…
Κι αφού υποδεχτούμε την επόμενη με τις κλασικές ευχές για «Καλή Χρονιά» και για «Επί γης Ειρήνη», (σαν τα μοντέλα όταν κερδίζουν στα καλλιστεία), μας πιάνει «κρίση ευαισθησίας» για το τί συμβαίνει στον (καπιταλιστικό) κόσμο που τόσο πολύ αγαπάμε…
Περιμένουμε πότε επιτέλους θα γίνουν κι οι εκλογές για να «τιμωρήσουμε» ακόμα έναν απατεώνα που μας «πρόδωσε» τάζοντάς μας «εύκολες λύσεις» –παραμυθάκια για μικρά παιδιά– και για να βγάλουμε ξανά τον «καταλληλότερο».
«Καταλληλότερος» όμως που πάντα «υποδεικνύει» το σύστημα όχι για να μας σώσει, αλλά για να σωθεί το ίδιο από την κρίση και τις αντιφάσεις του…
«Καταλληλότερος» για να βγάλει την βρώμικη δουλειά καλύτερα από τον προηγούμενο!
Κι εμείς μετά πάλι θα αναρωτιόμαστε κι αυτή η σφαλιάρα πως μας ήρθε! Και θα κατηγορήσουμε αυτούς που κάθε μέρα είναι στο πόδι…και μας προειδοποιούσανε για την απραξία μας…
Και μετά ξανά – μανά θα γίνουμε Πρωταθλητές σε «κριτική» και γκρίνια… μα Τελευταίοι στον Αγώνα…
Ποιον Αγώνα; Αυτόν που δεν δώσαμε ποτέ; Που τον πουλήσαμε πριν ακόμα γίνει;
Κι αναρωτιόμαστε κιόλας γιατί ολοένα χάνουμε;
Αυτό το «ξεχασμένο» μάθημα, αλήθεια… ποιος μένει να το διδάξει στα παιδιά μας;
κι αλήθεια δεν έχουμε καμιά ευθύνη για
Το τί παιδιά θα βγούνε στην σάπια κοινωνία που θα κληρονομήσουν αύριο;
Μήπως θέλουμε και τα παιδιά μας να είναι «σκυμένα και «φρόνιμα» σαν κι εμάς;
Χωρίς καμία ταξική συνείδηση αλλά με μπόλικη «εθνική» για να νιώθουν «υπερήφανοι» αλλά να μη μιλάνε ;
Για να κοιτάζουν μονάχα τη δουλειά τους (με 200 ευρώ κι αυτά δίχως σύνταξη);
Παρτάκηδες κι υπαλληλάκια που θα ρουφιανεύουν τον διπλανό τους κι όποιον τολμά να σηκώσει το βλέμμα και να κοιτάξει προς τα πάνω;
Είμαι «Δάσκαλος» σου λέει μετά…
Αλλά με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια «γράμματα» θα μάθεις…
Ετσι δεν έλεγε ο άλλοτε θυμόσοφος λαός μας;
Είμαι κι εγώ δάσκαλος όμως και θα κατέβω στην απεργία πάλι αύριο…
Κι ας ματώνω κάθε μέρα όπως όλοι…
Απεργώ για να μπορώ να κοιτάζω παιδιά και συναδέλφους μες τα μάτια!
Απεργώ τουλάχιστον για να μην ντρέπομαι!
Υ/Γ.: Κι ο «Ποιητής του Λαού» Κώστας Βάρναλης, Δάσκαλος ήταν αλλά με το έργο του ως ποιητής υπέστη διώξεις κι απολύθηκε από την Παιδαγωγική Ακαδημία.
Με αφορμή ένα άρθρο της εφημερίδας «Εστία», η οποία δημοσίευσε ως παράδειγμα «αντεθνικής» δράσης του, απόσπασμα από το ποίημα «Ο Οδηγητής» που ακούτε στο επόμενο βίντεο.
