Τρία συμπεράσματα από την περίοδο της πανδημίας
Το β’ τρίμηνο του 2020 ο μέσος μηνιαίος μισθός μειώθηκε κατά περίπου 10% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2019.
Την ίδια περίοδο, 3 στους 10 εργαζόμενους (31%) είχαν αποδοχές μικρότερες ακόμα και του κατώτατου μισθού (650 ευρώ μεικτά).
Το ίδιο τρίμηνο, το ποσοστό των εργαζομένων που είχαν μισθό μέχρι 200 ευρώ εκτινάχτηκε από το 1% το 2019 στο 12% το 2020.
Αν κάτι αποκαλύπτουν τα στοιχεία, είναι η κοροϊδία των μέτρων της κυβέρνησης για την προστασία τάχα των εργαζομένων από τις συνέπειες της πανδημίας και της κρίσης.
Κυβέρνηση και εργοδοσία φορτώνουν την κρίση στους εργαζόμενους, όπως έκαναν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, φιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι η πανδημία αποτελεί ευκαιρία για το κεφάλαιο να διαμορφώσει μια ακόμα χειρότερη αγορά εργασίας, μονιμοποιώντας και επεκτείνοντας τα «έκτακτα» μέτρα που πάρθηκαν τους προηγούμενους μήνες.
Το τσεκούρωμα των εισοδημάτων και οι νέες ανατροπές στα Εργασιακά, που πρόσθεσε η κυβέρνηση με ΠΝΠ και νόμους, δεν θα φύγουν μαζί με την πανδημία.
Ήρθαν για να μείνουν.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι όλα αυτά τα στοιχεία προέρχονται από την Έκθεση του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ!
Μιλάμε για τη ΓΣΕΕ, που ο πρόεδρός της δήλωνε ότι η επιδημία… «δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά» (!) και ότι:
«Το κόστος θα πρέπει να το αναλάβουμε όλοι!».
Γεγονός που οδηγεί αναπόφευκτα στο τρίτο συμπέρασμα: Τα παράσιτα του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν έχουν καμία θέση στο κίνημα των εργαζομένων, αν θέλουν να σπάσουν τον φαύλο κύκλο και να πάρουν ανάσα.
Πηγή: Ριζοσπάστης
